Læknaneminn


Læknaneminn - 01.04.1997, Blaðsíða 118

Læknaneminn - 01.04.1997, Blaðsíða 118
Peter Duesberg and David Rasnick antivirals since I’ve been following them since the very beginning... They’ve watched all of their friends go on the antiretroviral bandwagon and die, so they’ve chose to remain naive to therapy. More and more, however, are now succumbing to pressure that protease inhibitors are it ... We are in the middle of the honey- moon period, and whether or not this is going to be an enduring marriage is unclear to me at this time, so I’m advising my patients if they still have time, to wait.” 180 Unknowingly the vast majority of HlV-positives are long-term survivors! Worldwide, they number 17 mil- lion, including 1 million HlV-positive, healthy Americans and 0.5 million HlV-positive, healthy Europeans 269, 27°. Most of these must have been HIV- positive for at least 10 years now because the numbers of the HlV-positive Americans and Europeans have not changed during the period 1984 to 1988 when the epi- demic of HlV-testing began in the respective countries 26'29 (Fig.l). Since no more than 6% of the 17 million people worldwide with antibodies to HIV have developed AIDS over the last 7 to 10 years, the risk of AIDS to an HlV-carrier is less than 1% peryear 27°. However, even this low figure is not corrected for the normal occurence of the 30 AIDS-defming diseases in HIV- free controls. There is not a single controlled study in the vast AIDS literature proving that HlV-positive peo- ple who are not drug users have a higher morbidity or mortality than HlV-free controls n’225. (See 7., Tables 4 and 5) To save the reputation of the “deadly virus” in the face of long-term survivors, orthodox HIV researchers have already posted warnings that “regrettably ... the proportion of individuals who might demonstrate such a benign course is very small” 271. Others have postu- lated rare HIV attenuating mutations without provid- ing functional evidence 248,25°. Gallo et al. went even further by postulating human mutants, who fall victim of HIV because they lack “major HlV-suppressive fac- tors” 272. According to Gallo’s hypothesis most American homosexuals, hemophiliacs and intravenous drug users are mutants! 2) Drug users developing AIDSprior to HIV infection. Prospective studies have demonstrated that the T-cells of male homosexuals using psychoactive drugs and sex- ual stimulants may decline prior to infection with HIV. For example, the T-cells of 37 homosexual men from San Francisco declined steadily prior to HIV infection for 1.5 years from over 1200 to below 800 per pl 273. Some even had fewer than 500 T-cells 1.5 years before seroconversion 274. Although recreational drug use was not mentioned in these articles, other studies of the same cohort of homosexual men from San Francisco described extensive use of recreational drugs including nitrites 80, 112, 1K l45,275. Likewise, 33 HlV-free male homosexuals from Vancouver, Canada, had "acquired” immunodeficiency prior to HIV infection 276. Again this study did not mention drug use, but in other arti- cles the authors reported that all men of this cohort had used nitrites, cocaine and amphetamines 4a-,K-2T7. The MAC study reported that about 450 (16% of 2795) HlV-free, homosexual American men from Chicago, Baltimore, Pittsburgh and Los Angeles had acquired immunodeficiency, having less than 600 T- cells per pl, prior to HIV infection 103. Many HIV- positive and -negative men of this cohort had essential- ly the same degree of lymphadenopathy: "Although seropositive men had a significantly higher mean num- ber of involved lymphnode groups than seronegative men (5.7 compared to 4.5 nodes, p<0.005), the numerical difference in the means is not striking” 27S. According to previous studies on this cohort, 71% of these men had used -based on self reporting- nitrite inhalants, in addition to other drugs 278; 83% had used one drug, and 60% had used two or more drugs dur- ing sex in the previous six months 279. Indeed, not a single prospective study of male homo- sexual cohorts at risk for AIDS ever measured drug use directly. Instead, each relied only on self reporting, using questionnaires that focused on recent use of a few selective drugs 31-48,229,275 (see 7.). By contrast, all HIV tests were based on experimental methods that maxi- mize positivity such as antibodies against the virus instead of the virus itself, or amplification of fragments of viral nucleic acid instead of standard infectivity tests (see 7.). Another study of the same cohort observed that the risk of developing AIDS correlated with the frequency of receptive anal intercourse prior to and after HIV infection 280, which correlates directly with the use of nitrite vasodilaters 26,10°’104,130,281 (see 3.). Thus, in male homosexuals at risk for AIDS, AIDS often precedes infection by HIV, not vice versa. Since LÆKNANEMINN 116 1. tbl. 1997, 50. árg.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Læknaneminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknaneminn
https://timarit.is/publication/1885

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.