Bænavikan - 07.12.1940, Page 31

- 29 -
eins, og mundum alls ekki trúa slíku, ef við hefðum ekki
séð það með eigin augum« " En bróðir vor sagði mönnum þess-
um, að hann væri barn Guðs, og að hann hefði sent engil
sinn til þess að frelsa hann, meðan hann svaf( Menn þess-
ir keyptu bók með ánægju , og hafa áhuga fyrir Sannleik-
anurn,
Formaður á einu kristniboðssvæðinu skrifar eftirfarandi:
"Þegar einn af bóksölum okkar var að starfi sínu, varð
hann var við sérstaka hreyfingu meðal fólksins, og sá
brátt að fólkið þusti um göturnar vopnað hökum og forkum-
Honum datt 1 hug, að fólkiö vildi sér eitthvað, og reyndi
að komast undan, en nokkrir höfðu þegar séð hann og hróp-
uðu til hinna- Alls staðar að komu óvinirnir og gerðu
honum ómögulegt að komast undan, Er hann var að líta eft-
ir, hvar hann gæti komist, sá hann fljótlega smugu milli
tveggja húsa, og lá þar gata út að straumharðri á- Á. bakka
árinnar stóð maður, sem kinkaði til hans kolli. Maðurinn
var með bát, og bóksalinn var ekki seinn á sér að komast
í hann- Áður en mannfjöldinn kæmist að þeim, hafði bók-
salinn komist yfir ána heilu og höldnu. Er hann stökk upp
úr bátnum, ætlaði hann að þakka manninum, sem róið hafði
bátnum og frelsað hann úr höndum múgsins, En hve hissa
var hann ekki, er hann sá, að bæði báturinn og maðurinn
var gersamlega horfinn, og fann hann ekkert eftir af þeim.
Nokkuð af fólkinu, sem hafði keypt af honum bækur, lærði
af þessari frelsun forsjónarinnar, og brátt vaknaði áhugi
fyrir boðskapnum í þorpi þessi.
Ógnandi eyðileggingu snúið í sigur. Stundum er það meira
en einn maður í einu,
sem er frelsaður frá reiði óvinarins, Stundum frelsar Guð
heilan söfnuð og stundum hreyfingu í öllu landinu. Þetta
hefur oft komið fyrir á vissum svæðum í Evrópu, Og í okk-
ar deild höfum við oft séð, að ógnandi eyðilegging hefur
fyrir forsjón Guðs snúist £ sigur.
í byrjun ársins 1939, þegar eg heimsótti starfssvæðin,
fann eg að um 500 samkomuhús okkar voru lokuð með stórum
innsiglum viðkomandi stijórna á dyrunum. Margir af prédik-
urum okkar og safnaðarmeðlimum voru í fangelsi. Stjórn-
in hafði bannað okkur að boða boðskapinn. Og það var einn-
ig bannað, að safna saman tíund og gjöfum til þess að styrkja