Úrval - 01.10.1967, Blaðsíða 88

Úrval - 01.10.1967, Blaðsíða 88
86 ÚRVAL Nýi ríkislögreglufull- trúinn dottaði í stól sín- i)um ^lukkan 2.15 að nóttu, þegar það kváðu við þrjú skot hvert á fætur öðru og rufu næturkyrrðina. „Svona fljótt?" hugsaði hann og glaðvaknaði samstundis. Hann hafði komið til bæjarins síðdegis daginn áður, og það hafði ekkert markvert gerzt fyrsta kvöld hans í nýja starf- inu. Var þetta fyrsta prófraun hans, sem nú beið hans og krafðist þess, að hann sannaði hugrekki sitt fyrir bæjarbúum? Cromwell var nýr olíubær í Oklahomafylki, og þar var allt í háa lofti og gekk mikið á oft og tíðum. Fyrir einum 5 mánuðum, þ.e. í ársbyrjun 1924, hafði aðeins verið einn landnemakofi á þeim stað, sem bærinn stóð nú á. Svo hafði fund- izt þar olía, og það mátti næstum segja með sanni, að til bæjarins hafi flykkzt 10.000 manns á einni nóttu og við þann hóp bættust fleiri á degi hverjum. Ymisleg glæpastarfsemi blómgaðist í æsandi andrúmslofti þessa uppgangsbæjar, og þar var um að ræða glæpamenn af þeirri manngerð, sem hafði verið óþekkt í Vesturríkjunum. Þetta voru borgarbúar, sem höfðu aldrei komið á hestbak. Þeir klæddust skræpóttum, áberandi fatnaði, gengu á támjóum skóm og græddu fé á heimabrugguðu whisky, vændi fjárhættuspili og eituriyfjum. Ætti þeim að takast að vernda gróða- lindir sínar og tryggja áframhald- andi gróða, urðu þeir að hafa tögl- in og halgdirnar í bænum. Því mút- uðu þeir, þegar því varð viðkomið, og drápu, þegar þeim fannst slíkt nauðsynlegt. Opinberum embættis- mönnum hreppsins hafði ýmist ver- ið mútað eða ógnað, þangað til hóp- ur kaupmanna hafði að lokum snú- ið sér til fylkisstjóra Oklahomafylk- is og farið fram á aðstoð hans til þess að halda uppi lögum og reglu í bænum. Þeir spurðu hann að því, hvort hann gæti sent þeim lög- gæzlumann, sem gæti hreinsað vel til í bænum og staðizt bæði mútur og hótanir. Fylkisstjórinn hafði þá sent þeim William Tilghman, sem hafði hlotið slíka frægð á undangengnum ára- tugum, að hann var næstum orðinn eins konar goðsagnakennd persóna. Hann var hinn síðasti af hinum dug- miklu og frægu ríkislögreglufull- trúum landnemahéraðanna, sem sendir höfðu verið þangað á vegum hinna einstöku fylkja eða alríkis- ins til þess að halda þar uppi lög- um og reglu. Hann hafði handsamað suma frægustu útlaga og stigamenn þeirra tíma og komið þeim í hend- urnar á réttvísinni. Hafði hann get- ið sér geysilegt frægðarorð fyrir að stilla til friðar og koma á lögum og reglu í slíkum kúrekabæjum nautgriparæktarhéraðanna sem Dodge City í Kansasfylki, en í þeim bæ ríkti um tíma næstum algert lögleysi. En nú var hann orðinn sjötugur og var seztur í helgan stein. í fyrstu hafði hann því ekki vðerið fáanlegur til þess að taka þetta löggæzlustarf að sér, en svo fór að lokum, að hann lét til leiðast. Það hafði verið valin nefnd manna í Cromwell til þess að taka á móti honum. Þeim brá ónotalega í
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.