Úrval - 01.01.1971, Side 19

Úrval - 01.01.1971, Side 19
ÞJÓFARNIR, SEM STELA FORTÍÐ EVRÖPU 17 að grafið sé í óleyfi eftir fornminj- um, þeim smyglað, eða þá hreint og beint stolið. Afleiðingarnar eru þær, að hinar þúsundir fornminja, sem dreifðar hafa verið um strendur landanna við Miðjarðarhaf fækkar nú stöðugt. „Fornminjarnar hverfa frá okkur út í nóttina,“ sagði sami fornleifafræðingurinn við mig. ,,Og það virðist engin leið að stöðva þennan geigvænlega þjófnað.“ Hin mikla eftirspurn eftir forn- minjum kemur aðallega úr þremur áttum. I fyrsta lagi eru það ferða- menn, sem reyna eins og' þeir geta að komast yfir forna muni, er þeir geta tekið heim með sér. Á síðasta ári greiddi bandarísk stúlka 100 dollara fyrir eyra af fornri grískri styttu. í öðru lagi eru það lista- verkasafnarar, sem bjóða því næst hvað sem er í fornar minjar annað hvort vegna ástar á fegurð þeirra eða sökum þess, að það er mjög arðvænlegt að festa fé sitt í þeim, þar sem verðlag fornminja fer stöðugt hækkandi. Á síðustu tíu ár- um hefur verðlag þeirra þrefald- azt. I þriðja lagi eru það svo söfn- in. Þeim fjölgar stöðugt, spretta því næst upp eins og gorkúlur, einkum í bandarískum borgum og löndum, sem nýlega hafa fengið sjálfstæði. Af framangreindum ástæðum er það ekki furða, þótt eftirspurn eft- ir fornminjum sé mikil. Öll löndin við Miðjarðarhaf hafa orðið fyrir barðinu á fornminja- þjófunum, þó einkum löndin, sem auðugust eru af hinum fornu minj- um, eins og Ítalía, Grikkland og Tyrkland. Þótt ógrynni fornminja hafi verið grafin úr jörðu á Ítalíu öldum saman, liggja þar ennþá óhreyfðar fornleifar frá tímum Grikkja, Karþakómanna, Etrúska og Rómverja. Og ýmsir séríræðing- ar álíta, að þær minjar, sem enrí leynast í jörðu, séu jafnvel miklu meiri en þær, sem grafnar hafa verið upp. Vegna þess, hve verð fornminj- anna er hátt, hefur fjöldi ítalskra bænda snúið sér að uppgreftri þeirra. Þegar bæjarstjórinn í þorpi einu var spurður, hve margir íbú- anna stunduðu ólöglegan uppgröft, svaraði hann, stuttur í spuna: „All- ir.“ Það eru grafir hinna fornu Etrúska, sem grafararnir sækja helzt í. Sennilega liggja enn ósnert- ar í jörðu nokkur hundruð þúsund slíkra grafa. Á svæðinu kringum Þessi fagra Maríumynd, sem er skor- in í tré á fimmtándu öld og prýddi eitt sinn kirkju á Italíu, er nú komin til Svisslands.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.