Úrval - 01.01.1971, Blaðsíða 92

90
ÚRVAL
ákveðinn, kristilegan trúaranda
meðal allra meðlima."
Það var næstum byrjað að
rökkva, þegar síðustu bifreiðarnar
héldu frá litlu kirkjunni í rjóðr-
inu. Sama kvöldið barst Alríkis-
rannsóknarlögreglunni í hendur
eintak af „hinni konunglegu fram-
kvæmdaskipun" Bowers og þar að
auki ýtarleg frásögn af fundinum.
Þar stóð meðal annars: „Þegar
Bowers minntist á hinar fyrirhug-
uðu mótmælagöngur og fundi, sagði
hann fundarmönnum, að þeir skyldu
gæta þess að lenda ekki í neinum
óeirðum, „fyrr en þeim tækist að
ná til mótmælaseggjanna utan
verndarvængs laganna“. Svo bætti
hann við: ,,Þá hafið þið rétt til þess
að drepa þá samkvæmt lögum
Mississippif ylkis. “
HIN MÖRGU LÍF
KU KLUX KLAN
Fyrstu Ku Klux Klan-félagasam-
tökin voru stofnuð í Bandaríkjun-
um síðla árs árið 1865, rétt á eftir
ósigri Suðurríkjanna í Þrælastríð-
inu. Þessi fyrstu félagasamtök líkt-
ust helzt venjulegu menntaskóla-
eða háskólafélagi. Stofnendur voru
6 ungir menn frá Tennesseefylki.
Þeir tóku gríska orðið „kyklos“,
sem þýðir hringur, og breyttu því
í afbökunina ,,kuklux“. Þeir sömdu
fáránlegar reglur um fundarsköp
og starfsemi sína og innleiddu hina
furðulegustu siði. Þeir skírðu sig
og hina ýmsu embættismenn fé-
lagasamtakanna heimskulegum
nöfnum. Forseti samtakanna var
nefndur „Hinn mikli kýklópi" (ein-
eygði risi), en varaforsetinn var
nefndur „Hinn mikli vitringur“. —•
Venjulegir félagar nefndust „var-
úlfar“.
Nótt eina klæddust þeir rúmlök-
um, settu grímu fyrir andlit sér og
þeystu um sveitina á hestum sín-
um. „Við erum svipir hinna föllnu
Suðurríkjahermanna!" veinaði einn
þeirra. Það varð óskaplegt uppnám
í héraðinu, og margir negrar, sem
höfðu nýlega hlotið frelsi frá ánauð
en voru enn haldnir megnustu hjá-
trú, skelfdust mjög hina hvít-
klæddu riddara næturinnar.
f fyrstu var aðeins um ofbeldis-
hótanir að ræða. En eldri menn,
þar á meðal sumir fyrrverandi
hershöfðingjar Suðurríkjamanna,
tóku nú að líta á Ku Klux Klanfé-
lagana sem möguleg skæruliðasam-
tök, er nota mætti til þess að þerj-
ast gegn yfirráðum Norðurríkja-
manna, sigurvegara Suðurríkjanna,
en þeir hötuðu þau yfirráð heils
hugar. Brátt geystust holskeflur of-
beldisaðgerða yfir Suðurríkin, af-
tökur án dóms og laga, morð, bar-
smíðar, brennur og misþyrmingar.
Það reyndist ekki unnt að hefta
villimennsku þessa að mestu leyti
fyrr en á árunum 1870—‘71, þegar
alríkisþingið samþykkti lög, sem
beindust gegn starfsemi Ku Klux
Klansamtakanna. Samtökin lognuð-
ust svo smám saman út af upp úr
1872, þegar hinum sigruðu her-
mönnum Suðurríkjanna voru veitt
full stjórnmálaleg réttindi (þar á
meðal kosningaréttur).
Um 43 ára skeið bólaði vart á
samtökum þessum nema sem minn-
ingu um fyrri illvirki. Svo veitti
Georgiufylki riddurum Ku Klux