Úrval - 01.01.1971, Qupperneq 106

104
ÚRVAL
arlögreglunnar,“ sagði hinn „Kon-
unglegi vitringur“ Sam Bowers
síðar við fylgismenn sína á fundi,
er þeir héldu á Bogue Homafenja-
svæðinu. „Og það er ekki heegt að
komast hjá því, að það verði ein-
hverjir að þjást í stríði.“
HERRA X KEMUR FRAM
Á SJÓNARSVIÐIÐ
Nú bárust fyrirmæli um það frá
aðalbækistöðvum Ku Klux Klan-
samtakanna í Laurel, að félags-
menn skyldu hefja herferð, er mið-
aði að því að villa um fyrir rann-
sóknarlögreglumönnunum og
blekkja þá, þannig að þeir dreifð-
ust í allar áttir. Einnig átti að gera
þeim sem erfiðast fyrir á allan hátt
og leggja þá í einelti eftir föngum.
Fyrirmæli leiðbeiningarblaðs, sem
dreift var meðal félagsmanna,
hljóðuðu svo: „Ofsóknir þessar
ættu alltaf að einkennast af glettni
og kímni, líkt og prakkarastrik á
allraheilagramessu. “ Hj álpartæki
þau, sem stungið var upp á, voru
þaknaglar (til þess að sprengja
hjólbarða), sykur og síróp (fyrir
bensíngeyma bifreiða), slöngur og
eðlur, óðir hundar, fýlusprengjur
og táragas.
Ögranirnar gegn rannsóknarlög-
reglumönnunum jukust stöðugt.
Menn tautuðu fyrir munni sér, er
þeir gengu fram hjá rannsóknar-
lögreglumönnunum eða stuðnings-
mönnum þeirra á götum úti:
„Negrasleikja!. . . . Hann vinnur
fyrir Alríkislögregluna!. . . . Þeir
standa bara með niggurum og Júð-
um . . . ekki hvítu fólki!" Hringt
ygr í rannsóknarlögreglumennina
að næturlagi og svívirðingum ausið
yfir þá, án þess að þeir, sem
hringdu, segðu til nafns.
Rannsóknarlögreglumennirnir
gripu stundum til sinna eigin
„glettnisbragða". í bænum bjó
maður einn, ofboðslega þrjózkur og
einstrengislegur, er var þekktur
sem einn framámanna innan Ku
Klux Klansamtakanna. En hann
neitaði jafnvel að segja til nafns,
er rannsóknarlögreglumennirnir
reyndu að ræða við hann.
„Hann vill ekki tala,“ sagði einn
rannsóknarlögreglumannanna loks-
ins, „en ég held, að ég viti, hvernig
á að gera hann óskaðlegan."
Um miðnætti ók rannsóknarlög-
reglumaðurinn bifreið sinni inn á
stíg, sem lá heim að húsi manns
þessa. Hann lagði bílnum þar og
slökkti á framljósunum, en aftur-
endi bílsins með langa útvarpsloft-
netinu sást vel frá aðalgötunni. Svo
fór hann aftur í og lagðist til svefns,
og blundaði þar í tvo tíma.
Nokkrum dögum síðar stöðvaði
Klanfélaginn rannsóknarlögreglu-
manninn úti á götu og sagði: „Vin-
ir mínir halda, að þú hafir heim-
sótt mig þetta kvöld og að ég hafi
leyst frá skjóðunni. ’É'g er kominn
í fjárans klípu.“
Þá sagði rannsóknarlögreglu-
maðurinn: „Væri ég í þínum spor-
um, mundi ég reyna að eignast
nýja vini.“
Innan þriggja vikna höfðu alrík-
isrannsóknarlögreglumennirnir haft
uppi á 300 Klanfélögum og yfir-
heyrt þá. Þeir komust að því, að
meðlimatala samtakanna hafði auk-
izt frá 300 í marzmánuði upp í um