Úrval - 01.01.1971, Side 109

MORÐ í MISSISSIPPI
107
uð. Undir vinstri höndinni var
gat, sem líktist kúlusári. Loks hafði
þeim tekizt að losa líkið alveg úr
leirnum. Einn rannsóknarlögreglu-
mannanna smeygði hendi sinni í
hliðarvasa á gallabuxuum, sem lík-
ið var í, og dró upp veski. í því
var sérherskráningarkort, sem á
stóð nafnið Michael Henry Sch-
werner.
Rannsóknarlögreglumennirnir
höfðu reist skýli úr segldúk yfir
gryfjuna til verndar gegn sólskin-
inu. Þeir héldu áfram seinunnu
starfi sínu í rökkri byrgisins. —
Klukkan 5.07 e. h. fundu þeir lík
Andrews Goodmans. Handleggir
hans voru líka teygðir fram yfir
höfuð honum. Vinstri hönd hans
var samankrept, og í lófanum hélt
hann á leirkúlu. Nokkrum mínút-
um síðar fundu þeir svo lík James
Chaneys. Hann lá á bakinu við hlið
Goodmans.
Aðalbækistöðvum alríkisrann-
sóknarlögreglunnar í Washington
var tilkynnt um fund þennan á dul-
máli. Og starfsmenn í Hvíta hús-
inu tilkynntu fjölskyldum Good-
mans og Schwerners í New York-
borg og frú Chaney í Meridian
þessar sorglegu fréttir. Síðan var
allri þjóðinni skýrt frá fundi þess-
um.
Loks náðu rannsóknarlögreglu-
mennirnir síðasta líkinu upp úr
gröfinni. Það lá næstum 15 fetum
fyrir neðan efri brún stíflugarðs-
ins. Við nánari líkskoðun kom í
Ijós, að i vinstra lunga Schwern-
ers var ein byssukúla með .38
hlaupvídd. Goodman hafði einnig
verið skotinn með einu skoti. En
Chaney hafði þrjú skotsár, á
kviðnum, bakinu og höfðinu. Líkin
voru það mikið rotnuð, að það var
ómögulegt að segja til um, hvort
ungu mennirnir höfðu verið barðir,
áður en þeir voru drepnir.
Hópur rannsóknarlögreglumanna
sigtaði jarðveginn í kringum gröf-
ina og rannsakaði hann vandlega,
allt niður í þriggja feta dýpt undir
grafarbotninum í leit að sönnunar-
gögnum, er gætu beint þeim á rétta
slóð í leit að morðingjunum. Tveir
aðrir hópar þeirra leituðu mjög ná-
kvæmlega í nágrenninu. Þeir leit-
uðu á hverjum skógarstíg, hverjum
vegi og hverri trjáflutningagötu
innan mílu fjarlægðar frá stíflu-
garðinum. En þeir fundu ekki neitt,
sem gæti hugsanlega hjálpað þeim
við næsta viðfangsefnið . . . leitina
að morðingjunum.
MAÐUR MEÐ SLÆMA
SAMVIZKU
Það mátti greina það, að afstaða
hvíta fólksins í Neshobahrepps var
smám saman að breytast. Margir
höfðu haldið sér dauðahaldi í þá
trú, að hvarf ungu mannanna hefði
verið bragð, sem Ráð hinna sam-
einuðu félagasamtaka negranna
hefði leikið til þess að afla sér rík-
ari samúðar og eiga auðveldara með
að safna fé. Nú hafði þessi kenning
reynzt vera ímyndun ein. Og nú
vissu íbúar Mississippifylkis, að
morðingjar gengju lausir þeirra á
meðal.
En það eimdi enn eftir af ótta
negranna við lögregluyfirvöldin í
hinum ýmsu byggðarlögum á þess-
um slóðum og tortryggni í garð Al-