Úrval - 01.07.1971, Qupperneq 53

OF MIKIL KYNMÖK — OF LÍTIL ÁNÆGJA?
51
má ekki rugla saman við hina upji-
runalegu hreinlífisstefnu, sem afar
Viktoríutímabilinu, arfleiddu okk-
okkar og ömmur, sem uppi voru á
ur að. í þá daga táknaði syndin
það, að láta undan kynferðilegum
löngunum. „Púritani" nútímans á-
lítur það aftur á móti syndsamlegt
að tjá sig ekki hömlulaust á hinu
kynferðilega sviði. Sálkönnun nú-
tímans sýnir tilhneigingu til þess
að líta á og tala um kynmök sem
„þörf“ þ,e, sem þenslu, sem beri
að losna við. Þessi tilhneiging er
þáttur þessa „púritanisma" nútím-
ans.
Notkun líkamans sem vélar hefur
það auðvitað í för með sér, að fólk
verður ekki aðeins að standa sig
kynferðilega, heldur verður það að
sjá svo um, að það geri það, án þess
að það gefist sjálft ástríðunni eða
(er túlka mætti sem tilraun til að
óviðeigandi nánum tengslum á vald
verða við „óheilbrigðri“ kröfu). í
þessu er fólgin mesta kaldhæðnin:
Viktoríumaðurinn reyndi að njóta
ásta án þess að gefa sig kynmök-
unum algerlega á vald, en „púrit-
ani“ nútímans reynist að njóta kyn-
maka án þess að gefa sig ástinni
á vald!
Hvar höfum við villzt af réttri
leið? Hvers vegna hefur kynferði-
legt frjálsræði valdið svo miklum
vonbrigðum? Kannske er ástæðan
sú, að við höfum sagt skilið við
hugtakið .,eros“ í hinu skefjalausa
frjálsræðiskapphlaupi okkar.
f upphafi grískrar goðafræði er
skýrt frá því að þegar heimurinn
hafi verið auður, ófrjór og lífvana,