Úrval - 01.07.1971, Síða 92

90
ÚRVAL
þessi, sem fest er á lágt múrsteins-
hús á Teppahæð, hélt áfram að
glymja næstu 15 mínúturnar. Og
hún gegndi meiri háttar hlutverki í
harmleiknum, fyxst með því að kalla
stúdentana saman og síðar með því
að viðhalda æsingu þeirra og upp-
námi með hljóm sínum.
Prófessor Harvey Staalberg í
blaðamannadeildinni var staddur í
skrifstofu sinni í Taylorbygging-
unni .Hún sneri að sigurklukkunni.
Meðan hann var enn drengur að
aldri, hafði legið nærri, -að hann
yrði tekinn af lífi í fangabúðum
nazista. Og hann þoldi ekki lengur
við, þegar klukkan hélt áfram að
glymja, líkt og verið væri að hvetja
menn til ofbeldisverka. Hann
skundaði út á Almenninginn og
hrópaði: „Hvers vegna hættið þið
ekki þessum hávaða? Hann mun
aðeins hafa vandræði í för með sér.“
„Við förum, þegar þeir fara,“
sögðu ungu mennirnir umhverfis
klukkuna. „Hermenn hafa engan
rétt til þess að vera á háskólasvæð-
inu okkar.“
Staalberg lét sig ekki, heldur
sagði þeim að hætta að hringja
klukkunni. Þá færðu stúdentarnir
sig nær honum, ógnandi á svip, en
fjórir þjóðvarðliðsmenn bægðu
þeim frá. En þegar þjóðvarðliðs-
mönnum var skipað að halda til
annars staðar, byrjuðu ungu menn-
irnir að hringja klukkunni á nýjan
leik. Og tveir stúdentar klifruðu
upp á þak klukkuhússins og hróp-
uðu ofsafengin vígorð til hópsins
og veifuðu fána. „Ég held, að það
hafi verið Vietcongfáni11, segir einn
prófessoranna.
Hver bar ábyrgð á þessari sífelldu
klukknahringingu og ræðuhöldun-
um og hvatningarhrópunum. Pró-
fessor Murvin Perry, forseti blaða-
mannadeildarinnar, hefur þetta að
segja: „Við hóuðum síðar saman 25
af snjöllustu stúdentunum okkar,
ungu fólki, sem fylgist vel með því,
sem er að gerast, stúdentum, sem
hafa ýtarlega þekkingu á öllu því,
sem er að gerast við háskólann
hverju sinni. Við skoðuðum allar
ljósmyndirnar, er teknar voru af
ræðumönnunum, sem höfðu stjórn-
að mótmælafundinum við klukku-
húsið. Og enginn stúdentanna kann-
aðist við þá sem stúdenta, er hefðu
nokkru sinni sézt í Kentfylkishá-
skólanum fyrr en þá.“
„B ARNALEIKIR"!
Samkvæmt skipun Canterbury
greip Harold E. Rice, meðlimur há-
skólalögreglunnar, gjallarhorn og
talaði til stúdentanna úr rústum
Þj álfunarmiðstöðvar varaliðsins.
Skipun hans um, að þeir ættu að
dreifa sér, heyrðist ekki vegna há-
vaðans. Því var einum opnum jeppa
þjóðvarðliðsins ekið til hans, og
hann steig upp í hann og hrópaði
þaðan til stúdentanna. Ofan á aft-
ursætinu sátu tveir vopnaðir þjóð-
varðliðsmenn. Og Rice byrjaði að
lesa stúdentunum yfirlýsingu,
grundvallaða á „óeirðalögunum", og
hrópaði hvað eftir annað, meðan
jeppanum var ekið hægt meðfram
hópnum: „Þessi samkoma er ólög-
leg! Þessi hópur verður að dreifa
sér tafarlaust! Þetta er skipun.“
Honum var svarað með bauli,
fyrirlitningarhrópum og grjóthríð.