Úrval - 01.07.1971, Qupperneq 127
ÆTTIRÐU AÐ EIGNAST ANNAÐ BARN?
125
an fór í sumarleyfisferðir saman.
Og það var alltaf til svolítill vara-
sjóður í kökudós uppi í skáp, sem
hægt var -?.ð eyða í ýmislegt skemmti
legt, svo sem tómstundastórf og ým-
islegt, sem verða mátti til bæði
gagns og ánægju“, segir ung eigin-
kona. „Við hjónin viljum bæði, að
okkar fjölskylda lifi sams konar
lífi. Og þess vegna ætlum við að
nota þá fjnrmuni, sem við höfum
til ráðstöfunar, handa þeim tveim
börnum, sem við eigum nú þegar,
heldur en að reyna að láta þá duga
handa mörgum börnum“.
Önnur kona hefur þetta að segja:
„Þegar ég var barn, þá hljóp ég eitt-
hvað burt, begar mér fannst mamma
vera svo önnum kafin við yngri
börnin, að hún hefði engan tíma né
ást aflögu lianda mér. Nú á ég tvær
telpur, og ég er ekki viss um, að
barn í viðbót mundi veita mér nægi-
legan tíma til þess að veita telpun-
um mínum tveim það tilfinninga-
lega öryggi og hvetjandi og vekj-
andi umhverfi, sem ég vil, að þær
njóti“.
Of mörg börn geta líka lagt þunga
byrði á herðar eiginmannsins. „Því
miður uppgötvaði ég þetta ekki fyrr
en um seinan“, segir ein ung móðir.
„Þó að ég elski yngsta barnið eins
mikið og hin, þá kvelst ég við að
sjá, hvað eiginmaðurinn minn verð-
ur að leggja á sig. Hann vinnur að
deginum, og svo hefur hann annað
starf á kvöldin og vinnur svo eftir-
vinnu á laugardögum til þess að
geta séð fyrir okkur öllum. Hann
sefur hvenær sem hann er heima.
Og það var einmitt í ár, sem hann
hafði vonazt til að geta farið á
námskeið í kvöldskóla og lært þar
greinar, sem gætu gert honum mögu
legt að fá betra starf. Það er gagns-
laust að tala um gæði fjölskyldu-
lífs okkar. Við höfum jafnvel ekki
'n-eitt fjölskyldulíf“.
Að lokum skyldum við íhuga eitt
atriði, sem hefur nú stöðugt vax-
andi þýðingu: Eftir því sem dregur
nær lokum þessa áratugs, nálgast
konur það mark að komast í þá
skemmtilegu aðstöðu að geta valið
um ýmsa „lífskosti“. Börn eru bara
einn þeirra, enda þótt þau séu dá-
samleg. Við skulum líta á hina kost-
ina:
Fullt starf eða starf, sem krefst
aðeins brots úr vinnudegi. Þátttaka
í atvinnulífinu getur komið að not-
um bæði andlega og fjárhagslega.
Hvaða áhrif mundi eitt barn í við-
bót hafa ó möguleika þína, ef þú
vildir eða þyrftir að leita þér að
atvinnu í náinni framtíð? Og sértu
þegar í starfi, hefur fjölskylda þín
þá efni á þeim tekjumissi, sem hún
yrði fyrir, ef þú yrðir að hætta
störfum til þess að eignast barn?
Áhugamál og áhugastörf. Hafir
þú hvorki áhuga á starfi utan heim-
ilisins né þarfnist þess, hvernig lit-
ist þér þá á þá hugmynd að „taka
frá“ hluta af ævi þinni til þess að
fullnægja listhneigð þinni og taka
þátt í einhverju, sem veitir sköpun-
argleði þinni útrás, og til þess að
verða athyglisverð kona, sem börn-
in geta verið hreykin af?
Framhaldsnám. Frekari menntun
mun auka víðfeðmi lífs þíns og gera
þér fært að halda áfram að „verða
samferða“ börunum þínum, hvort
sem þú ferð aftur í skóla til þess