Úrval - 01.03.1976, Page 99

Úrval - 01.03.1976, Page 99
HRAUSTIR MENN 97 maðurinn hafði setið og fann gler- augnahulstrin hans á borðinu. „Hérna,” sagði hann. „Tusen takk,” svaraði verkamað- urinn. Rönneberg snéri sér aftur að kveikibúnaðinum. ,,í guðana bænum, bíðið,” sagði maðurinn aftur. „Gleraugun em ekki í hulstrinu.” Rönneberg leit upp og beit á jaxlinn. Þetta var fáránlegt. Ef honum mistækist, kynni það að þýða, að bandamenn töpuðu stríð- inu. ,,Hvar em anskotans gleraugun þín?” hvæsti hann illskulega. Svo þaut hann aftur að borðinu, rótaði á því, og fann gleraugun loks innan í skýrslubókinni. „Hérna, taktu við þeim og passaðu þau.” „Tusen takk.” Á sömu stundu gerðist það, sem Rönneberg hafði óttast mest. Hann heyrði fótatak fyrir framan, sennilega var þýskur varðmaður að koma niður stigan. Það vom aðeins sekúndur, þar til varðmaðurinn birtist. Átti hann að kveikja í þræðinum, eða bíða þar til þeir væm búnir að drepa varðmann- inn? Eftir andartaks hik ákvað hann að bíða. Rólegur og grunlaus kom vaktfor- maðurinn í ljós. Þetta var norskur, óbreyttur borgari. Hann drap tittl- inga, eins og hann tryði ekki sínum eigin augum, þegar hann sá vinnu- félaga sinn með hendur á lofti og hjá honum hermann í breskum her- klæðum. „Farðu með þá báða yfir að stiganum; láttu þá opna læstu kjallaradyrnar,” sagði Rönneberg við Kayser. ,,Þegar við Strömsheim emm búnir að kveikja í þræðinum, segðu þeim þá að hlaupa upp stigann eins hratt og þeir geta.” Andartaki síðar kveiktu þeir í, og verkamennirnir tóku svikalaust til fótanna. Kayser var síðastur út, en þar náði hann Rönneberg og Ströms- heim. Þeir vom aðeins komnir um 20 metra, þegar þeir heyrðu sprenging- una. Gegnum þykka steinsteypu- veggina var það eins og dumbur dynkur. Þeir litu um öxl, og sáu rauðgulum bjarma siá fyrir út um kjallaragluggana, sem sprengingin þeytti glerinu úr. Loftþrýstingurinn lék um fætur þeirra, þegar þeir þutu út í gegnum hliðið og út á teinana. I eymm Poulson og Haukelid, sem gættu þýsku herbúðanna, var spreng- ingin furðulega ræfilsleg. En þrátt fyrir það botnuðu þeir ekkert í viðbrögðum þjóðverjanna. Þó nokkr- ar sekúndur liðu, áður en dyr herbúðanna voru opnaðar og einn þýskur hermaður kom í ljós. Hann leit upp á pallinn, sem lá efst á byggingunni að utan, hristi höfuðið og gekk síðan að útidymm verksmiðj- unnar. Þegar hann fann, að þær voru lokaðar eins og venjulega,snéri hann aftur til herbúðanna. Norðmennirnir skildu ekki kæm- leysi hans. Þeir vissu ekki, að samskonar sprengingar urðu stund- uppi á paliinum í efnabrennurum, sem þarvoru notaðir. Þeir, sem unnu
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.