Úrval - 01.02.1981, Blaðsíða 97

FESTARGJALDID
95
dólgurinn. En hvað hafði steinninn
hitt? Hann hafði miðað á Sétanka, en
Bagúeta hafði fallið. Gat verið að
hann, Móletúe, væri í ónáð meðal
feðra forfeðra sinna? Hvað ef menn
tryðu honum, að það væri Sétanka,
en hæddu hann samt með því að
segja:
,,Þú hlýtur að vera illgjörðamaður
sjálfur, úr því andarnir vildu ekki
veita þér svarið!
En stúlkan var blómi kvennanna í
þorpinu, sagði stolt hans. Hví skyldi
þessi allslausi sauðahirðir hljóta
hnossið? Nei! Að lokum myndi
Kísúení velja þann, sem hefði séð
heiminn. Svo hugsaði hann að úr því
enginn hafði sannast sekur, myndu
allir álíta að Kísúení hefði lagst með
hottintotta og líta niður á hana. Gat
hann gifst konu með því áliti?
,,Ég vil enga gálu fyrir konu!”
skrækti hann.
Fargið hvarf af brjósti Kísúení í
einni svipan. Bak hennar réttist.
Hverju skipti þótt föður hennar
gremdist að tapa lobola uxunum? Að
nokkrum tíma liðnum yrði hann bara
feginn ef Sétanka kæmi og vildi taka
hana sér fyrir konu, þótt hann reiddi
ekkert festargjald af hendi. Sjabani
myndi einskis spyrja. Hann var
heiðarlegur maður, en hann myndi
ekki brauðfæða annars manns barn.
Kísúení var deginum ljósara hvað
allir myndu halda, en þegar barnið
væri fætt myndi sannleikurinn komaí
ljós. Þá myndi engum blandast hugur
um að barn Sétanka væri einn af
þeim, einn af fólkinu. Hún minntist
rauðu alóeblómanna eins og þau
voru í fullum blóma og rétti úr sér til
fulls. Réttlætið, hugsaði hún,
réttlætið sigrar alltaf. ★
,,Ég skammast mín fyrir hvernig við lifum,” kvartaði kona við mann
sinn. „Mamma borgar vextina fyrir okkur, systir mín sendir okkur
peninga fyrir mat og frænka mín kaupir handa okkur föt. Eg
skammast mín fyrir að við skulum ekki geta gert betur.”
,,Það er rétt hjá þér,” sagði eiginmaðurinn. ,,Þú átt tvo frændur
sem senda okkur ekki krónu. ’ ’
— V. K. P.
Maður nokkur kom á harðaspretti upp að miðasölunni á járnbrautar-
stöðinni rétt í sama mund og tölvustýrða járnbrautarlestin fór af stað.
,,Þetta er lestin mín,” sagði hann við afgreiðslumanninn. ,,Ef ég
hleyp næ ég henni.”
,,Herra minn,” sagði afgreiðslumaðurinn. ,,Ef þú hleypur
geturðu keppt við hana.” _ Claude McDonald.