Læknablaðið - 01.04.2023, Blaðsíða 37

L ÆKNABL AÐIÐ 2023/109 205
um með þessum hætti.“ Þó skipti máli
hvernig þeim sé skipt. „Við þurfum að
viðhalda mannafla, ekki síst skurðlækn-
um, sem stendur hér vaktir og tekst á við
bráð vandamál. Ef of stór hluti þessara
aðgerða fer af spítalanum er hætta á að
starfsfólkið fylgi með og að við sitjum
uppi með manneklu sem okkur hefði
ekki órað fyrir.“
En verða þá fleiri svona ákvarðanir
um að útvista af Landspítala teknar?
Hann svarar óbeint. „Við verðum að
manna skurðstofurnar okkar og opna
þær með öllum tiltækum ráðum. Við
getum ekki haft okkar sérhæfðu skurð-
lækna aðgerðalausa. Þá fara þeir annað.“
Vandinn sé fjölþættur og einn þeirra sé
mönnunarlíkanið á skurðstofum spítal-
ans.
„Það tekur tíma að breyta því en við
þurfum að finna lausnir sem tryggja
meiri sveigjanleika,“ segir hann. „Við
getum ekki haldið áfram svona til lengd-
ar.“ Spítalinn verði að geta rækt skyld-
ur sínar. „Þótt við höfum ekki nægan
mannafla getum við ekki látið verkefnin
lönd og leið. Við verðum að sinna þeim
og berum þá ábyrgð.“
Spara með útvistun
Sjá mátti gríðarlegan mun á kostnað-
aráætlun Landspítala annars vegar og
Sjúkratrygginga Íslands hins vegar fyrir
liðskiptaaðgerð á mjöðm og hné í út-
boðinu. Hann er 46% hærri fyrir mjöðm
Runólfur Pálsson hefur nú verið forstjóri Landspítala í
eitt ár. Hann hefði viljað sjá stöðuna batna fyrr en hefur
trú á að starfsfólkið hjálpi honum að sigrast á áskorunun-
um sem spítalinn stendur frammi fyrir. Mynd/gag
og 77% hærri fyrir hné hjá spítalanum
og tilboð einkafyrirtækjanna mörg enn
lægri en mat Sjúkratrygginga, sérstak-
lega fyrir mjöðm. Óttast Runólfur ekki
að þessar tölur verði nýttar til að sýna
fram á fjársóun spítalans?
„Ég held ekki,“ segir hann. „Það verð-
ur að vera skilningur á því að ekki er
hægt að bera saman sjálfstæða starfsemi
þar sem fáar tegundir aðgerða eru fram-
Stytting vinnuvikunnar misheppnuð
„Mér finnst líklegt að samið verði við lækna eins og við aðra; til skamms tíma,
eins árs, og að það verði ekki ráðist í endurskoðun á gildandi kjarasamningi. En
ég tel hins vegar að það þurfi að gera. Það gildir ekki aðeins um lækna heldur
einnig aðrar heilbrigðisstéttir,“ segir forstjóri Landspítala. Kjarasamningarnir
þurfi að ríma við skipulag og þarfir spítalans.
„Frítaka, sem ég hef fullan skilning á, þarf að vera útfærð þannig að hún
komi ekki niður á starfseminni,“ segir forstjórinn. „Stytting vinnuvikunnar er
gott dæmi um þetta. Sú útfærsla misheppnaðist hér innan spítalans í mínum
huga,“ segir hann.
„Við erum smáþjóð sem hefur náð gríðarlega langt fyrir atbeina fólksins í
landinu. Það hefur með dugnaði og eljusemi byggt upp samfélag á hæsta stigi –
þar með talið heilbrigðisþjónustu þar sem læknar eiga stóran hlut að máli. Við
erum núna komin á þann stað að við erum með háþróað samfélag. Við verðum
að útfæra störf og starfsemi okkar á þann veg að það gangi upp,“ segir hann.
„Við getum ekki ráðist í mikla styttingu vinnutíma ef ekki er nægur mannafli
við störf. Ég hef fullan skilning á að hér þurfi að tryggja lífsgæði og að vinnan
verði ekki þannig yfirþyrmandi í lífi fólks að það dragi úr lífsgæðum.“ En út-
færslan þurfi að henta.
„Við verðum að líta á þá staðreynd að ef ekki er völ á því að fjölga starfskröftun-
um nægilega, þá er ekki hægt að ráðast í breytingar sem draga úr mannaflanum
sem er við störf hverju sinni þannig að við ráðum ekki við verkefnið.“