Bergmál - 01.05.1955, Qupperneq 31

Bercmál
1 95 5 --------------------------
inn til, og þangað er Áki því
jaínan kominn í einni svipan.
Hann veit ekki á hvern hátt
hann hefir komizt þangað,
hann veit aðeins, að hann stend-
ur skyndilega inni í einhverju
húsi. Hann veit ekki hvernig
þetta hús lítur út, það er auka-
atriði, en þar liggur þykkur
reykjarmökkur í loftinu, sígar-
ettu- og pípureykur og þar reka
menn óvænt upp hlátursrokur,
hræðilegar og óskiljanlegar. En
konur, sem tala eitthvað sam-
hengislaust leggjast fram á borð
nokkurt og hlæja og flissa skelfi-
lega. Allt þetta særir Áka eins
og hnífsstungur, en þrátt fyrir
það gleðst hann yfir því að vera
kominn í þetta hús. Á borði,
sem allir sitja við, standa marg-
ar flöskur, en jafnskjótt'og glas
er tæmt, þrífur einhver hönd
korktappann úr næstu flösku
og fyllir glasið á ný.
Áki, sem nú er ósýnilegur
krýpur á gólfið og skríður inn
undir borðið, án þess nokkur
þeirra, sem við það sitja, veiti
honum athygli. í hendinni er
hann með ósýnilegan bor og nú
byrjar hann umsvifalaust að
bora í borðplötuna neðan frá.
Brátt er hann kominn í gegn
um tréð, en Áki heldur samt
áfram að bora. Hann borar í
gler og skyndilega, er hann hefir
borað gat á föskubotninn, renn-
ur brennivín í jöfnum, sléttum
straum niður í gegn um gatið í
borðplötunni. Hann þekkir skó
föður síns undir borðinu og
þorir ekki einu sinni áð gera sér
í hugarlund hvað gerast myndi,
ef hann yrði skyndilega sýni-
legur á ný.
En nú heyrir Áki föður sinn
segja með gleðihreim: „Allt er
þurrausið,11 og einhver annar
tekur undir; „Já, svei mér þá,“
og síðan rísa allir á fætur, inni
í þessari stofu, sem Áki er
staddur í. - - .
Áki gengur með föður sínum
út úr húsinú og þegar þeir koma
út á götuná leiðir hann hann,
enda þótt faðir hans finni það
ekki, að leigubílástöð og hvíslar
rétta heimilisfangið að bílstjór-
anum, en því næst stekkur hann
upp á aurbrétti bílsins og stend-
ur þar á meðan ekið er heim-
leiðis, til þess að fylgjast sem
bezt með því að bíllinn fari
raunverulega rétta leíð. Þegar
bíllinn á aðeins eftir nokkur
hundruð metra heim að húsinu,
óskár Áki sér heim á undan, og
því liggur hann skyndilega á
dívangarminum í eldhúsinu
heima á ný og heyrir þegar bíll-
inn nemur staðar niðri á göt-
29