Bergmál - 01.05.1955, Síða 39
Bergmál
1955
NÆTURLEIKIR
Framh. af hls. 31.
faðirinn kemur inn og segir þeim
báðum, Áka og móður hans, hve‘
leiður hann er yfir því að hafa
tafizt svona lengi, en hann hafi
fundið fótbrotinn mann á göt-
unni og orðið að koma honum í
sjúkrahúsið. Og svo segði hann
líka, að hann væri búinn að fá
leigðan mótorbát og ætlaði að
bjóða þeim báðum í skemmti-
ferð í bátnum á morgun. En upp
frá þessum draumi hrökk Áki
litli löngu, löngu eftir að hann
hafði loks sofnað, og hann vakn-
aði við það að útihurðinni var
skellt harkalega. Faðirinn var
að koma heim, hann reynir að
kveikja ljósið í stiganum en
finnur aldrei hnappinn, sem
styðja þarf á, loks gefst hann
svo upp, bölvandi og ragnandi.
Þegar hann kemur inn í and-
dyrið í íbúð sinni hallazt hann
þunglega upp að veggnum, hann
reynir að hengja frakkann sinn
upp, en finnur ekki snagann, að
lokum fær frakkinn að liggja á
gólfinu. Áki heyrir að faðirinn
fer inn í baðherbergið og er þar
litla stund, en gengur síðan inn
í svefnherbergið. Nú er allt
hljótt og Áki stendur á öndinni
og hlustar. Síðan gengur faðir-
inn nokkur spor, hann hefir fært
sig nær rúminu, þá verður allt
hljótt á ný.
Og svo kemur það sem þögnin
boðaði. Móðirin tekur viðbragð
í rúminu og ópin velta út úr
henni eins og blóðstraumur.
,,Djöfullinn þinn, djöfull,
djöfulldjöfull,11 æpir hún aftur
og aftur, þar til röddin smá-
sljóvgast og deyr að lokum út í
hryglukenndum ekka. Og allt
verður hljótt enn á ný.
Angist drengsins í eldhúsinu
er meiri en orð fá lýst. Og loks
verður Áki svo örmagna af því
að vera gagntekinn skelfingu,
að hann flýr á náðir svefnsins
Mister Sandman, bring me a dream,
Make him the cutest that I’ve ever seen,
Give him the word that I’m not a rover,
Then tell me that my lonesome nights are over.
Sandman — I’m so alone,
Don’t have nobody to call my own,
Please turn on your magic beam,
Mister Sandman, bring me a dream.
\
37