Bergmál - 01.05.1955, Qupperneq 40

M A í
Bergmál --------------------
með teppið upp fyrir höfuð. Ein-
hvern tíma síðar um nóttina
vaknar hann andartak og
heyrir nú að einhver byltir sér
í rúminu inni í svefnherberginu
og jafnframt heyrir hann hljóð-
skraf. f>etta tvennt táknar frið.
Ógnir þessarar nætur eru liðnar
hjá. Nú fyrst sleppir hann hnífn-
um, sem hann hefur haldið utan
um allan tímann, og nú fyrst
sofnar hann vært.
Þessir sí-endurteknu nætur-
leikir eiga einnig sí-endurtekið
framhald, dagleiki, sem eru
ennþá hræðilegri en næturleik-
irnir. Á daginn er ekki hægt að
vera ósýnilegur.
Um klukkan sex síðdegis
þrífur móðirin í öxlina á hon-
um þar sem hann situr yfir lexí-
unum sínum á dívangarminum.
„Farðu til pabba þíns,“ segir
hún. „Farðu til pabba þíns og
segðu honum að mig vanti pen-
inga.“
Þegar hann kemur út á göt-
una kemur drengur úr sama
húsi, togar í peysuna hans Áka
og biður hann að koma að leika.
En Áki veit að móðirin er í
glugganum og horfir á eftir hon-
um svo að hann slítur sig af
hinum drengnum og hleypur
niður götuna eins og einhver
væri á hælum hans.
Hann gengur fram hjá kránni,
rétt hjá dyrunum og beygir fyrir
næsta horn og inn í hliðargötu.
Hann nemur staðar framan við
húsið, sem verkstæði föðurins
er í. Eftir nokkra stund heldur
hann inn í verkstæðið, þar leik-
ur hann sér langa stund að því
að láta sem faðirinn sé þar og
hafi falið sig á bak við kassa
eða tunnu til að skemmta hon-
um. En hálftíma síðar er hann
orðinn þreyttur á þessum leik
og fer út aftur.
Við hliðina á kránni er bús-
áhaldaverzlun og úrsmiðsverk-
stæði. Hann stendur fyrst langa
stund framan við glugga bús-
áhaldaverzlunarinnar og drep-
ur tímann með því að telja alla
hlutina í glugganum aftur og
aftur, svo færir hann sig að
glugga úrsmiðsverkstæðisins og
horfir á úrin lengi, lengi. Loks
ákveður hann að þegar sekúndu-
vísirinn á stærsta úrinu hafi
gengið tíu hringi, þá skuli hann
fara inn í krána.
Hann skýzt inn um dyrnar á
kránni þegar enginn sér til hans
og hraðar sér beina leið að rétta
borðinu, til þess að vekja sem
minnsta eftirtekt. Faðirinn veit-
ir honum ekki athygli strax, en
einn af hinum sér hann.
„Strákurinn þinn er víst kom-
38