Bergmál - 01.05.1955, Síða 50

M A í
B E R G M Á L---------------------
kapteinn. Við förum inn á milli
tveggja kletta, sem héðan að sjá
virðast sem einn — og því næst
munuð þér ásamt vini yðar
ferðast um slóðir, sem engir út-
lendingar hafa farið um ára-
tugum saman.“
Hestarnir héldu ó.trauðir
áfram — inn í hið ókunna Iand.
Framh. í næsta hefti.
Lartal kapteinn og hinn óbreytti
hermaður, Plevko, sem nú eru liS-
hlaupar úr Útlendingaherdeildinni,
hafa gefiS sig á vald ókunns Araba, —
manns af kynstofni óvinanna. Sam-
kvæmt frásögn hans á nú að fylgja
þeim inn í land, sem aSeins hefir veriS
talið huliðsheimur þjóðsagna og hjá-
trúar. Hvað verður á vegi þeirra bak
við hin ókleifu björg þessara fjalla?
— Næsti þáttur þessarar spennandi
sögu fjallar um furðulega ævintýra-
borg, sem kallast „Friðarborgin".
Fyrirspurn svarað.
Runólfur Runólfsson spyr: „Hvað
er puntur?“
Svar: Puntur er kölluð blómskipun
allra eirra grasa, sem legg hafa.
Annars er eitt gras, sem almennt er
kallað puntur, en heitir öðru nafni
snarrótarpuntur. Það er hávaxið gras,
stundum allt að 125 cm. á hæð og
blómið, efst á grasinu, eins og keila í
laginu. Punturinn vex hvarvetna á
íslandi.
Lausn á verðlaunakrossgátu nr. 54
(Aprilheftið)
Lárétt: 1. Geil, 4. Spýta, 7. Seil, 10.
Nekt, 11. næmi, 12. Muni, 14. Aðild, 15.
Erum. 17. Srtarpt, 18. Aflaga, 19. Togar,
22. Knörr, 25. Atvik, 28. Ófælinn, 30.
Nauts, 31. Tef, 32. Gxnur, 33. Telpuna,
34. Angra, 37. Nóttu, 40. Hnall, 43.
Spélin, 45. Eining, 48. Pata, 49. Úthey,
50, Elna, 51. Isma, 52. Nurl. 53. Kynt,
54. Riðla, 55. Taxi.
Lóðrétt: 1. Gams, 2. Inna, 3. Leirur,
4. Statt, 5. Ýfing, 6. Andar, 7. Smellt,
8. Eira, 9. Lama, 13. Unun, 16. Uggi,
20. Ofætlun, 21. Alifugl, 22. Kenna, 23.
Örugg, 24. Rósta, 25. Angan, 26. Vænst,
27. Kerlu 29. Lep, 35. Nípa, 36. Rolast,
38. Ósnert, 39. Töm, 49. Hnúar, 41. Af-
hýð, 42. Leyna, 43. Spík, 44. Étin, 46.
Illa, 47. Gapi.
Faðirinn kallaði son sinn á eintal í
tilefni af því að sonurinn ætlaði að
fara að gifta sig.
„Ég tel skyldu mína að benda þér á
það, sonxrr sæll, að konumar eni aU-
viðsjálar oft á tíðum. Eðli þeirra er
nefnilega þrískipt. í fyrsta skipti sem
þú færir konunni þinni einhverja
smágjöf, segir hún: „Elsku, hjartans
maðurinn minn, mikið er ég glöð," og
svo kyssir hún þig heitt og innilega.
Næst þegar þú færir henni einhverja
smágjöf, segir hún: „Jæja, betra er
seint en aldrei," með töluverðxxm fýlu-
svip. f þriðja skipti, sem þú færir
henni einhverja smágjöf, snýr hún upp
á sig og segir: „Ja, hver skrattinn,
kemur hann ekki með gjöf handa
mér, hvað skyldi nú búa undir þessu?“
48