Stjörnur - 01.02.1950, Blaðsíða 37

Olivia de Haviland hefur nýlega
eignazt dóttur. Það er fyrsta barn
hennar.

tæki þig heim með mér, ef það
væru nokkur líkindi fyrir því, að
Georg væri heima
— Ágætt. Ég er bara varkár,
skilurðu, ég veit, að Georg getur
orðið æstur á köflum; — og hann
mundi sjálfsagt misskilja það, ef
hann hitti mig heima hjá þér að
kvöldlagi.
Þau gengu í hálftíma, þangað
til þau komu að húsinu. Það var
myrkur í öllum gluggum, hvorki
að sjá né heyra lífsmark. En til
þess að forðast að nokkur tæki
eftir för þeirra, gengu þau bak
við húsið, inn um bakdyrnar og
þaðan í dagstofuna. Sonja þekkti
hvert fótmál og þurfti ekki að
kveikja.
Þau settust í sófann og Páll tók
að tjá henni ást sína. Hann sagð-
ist hafa þráð að eiga hana fyrir
konu, en þá hefði Georg komið
eins og fjandinn úr sauðarleggn-
um.
Sonja sagði, að það hefði verið
honum að kenna, að þau væru
ekki hjón nú. Hún hefði líklega
gifst honum, þó að hann ætti ekki
túskilding. Og henni hefði áldrei
þótt jafnvænt um hann og nú.
Hún fór að barma sér yfir því
að hún hefði gengið að eiga aðra
eins reikningsvél og Georg; hann
bjó hvorki yfir ást né rómantík
fremur en dauð síld. Þau töluðu
um að hún skildi skilja við Georg,
og Sonja sór þess dýran eið, að
við fyrsta tilefni, skildi hún krefj-
ast skilnaðar við Georg.
Og þau sátu í myrkrinu og
STJÖRNUR 37