Jólablaðið - 01.12.1947, Page 15

Sólarkvœði
Vikivaki.
Hvað er fegra en sólar sýn,
þá sveimar liún yfir stjörnu rann?
Hún vermir, hún skín
og hýr gleður mann.
Þegar fögur heims um hlíðir
heilög sólin loftið prýðir,
lifnar hauður, vötn og víðir,
voldugleg-er hennar sýn.
Hún vernnr, hún skfn.
Með hæstu gleði herrans lýðir
horfa á glampa þann.
Hún vermir, hún skín
og hýr gleður mann.
A fjöllum hennar geislar glóa,
grotnar ís um holt og flóa,
drífur varmi um dalma mjóa,
dýrðar gáfan, eins og vín.
Hún vernur, hún skín.
Allskyns fögur eplin gróa
út um veraldar rann.
Hún vermir, hún skín
og hýr gleður mann.
Dýrin leika, laufin hanga,
liljur blakta, en skipm ganga,