Freyja - 01.01.1908, Qupperneq 23

X. 6-7.
FREYJA
159
ekki eingöngu aö spila upp á mínar eigin spítur, því hvar sem
ég kom og fór, var allt undirbúiö af öörum og ég var undir
hulinni vemd. Einu sinni, þegar ég var stödd í Odessa, komst
lögreglan á snoöir um feröalag mitt, og kom til að leita. Ég
var óðar orðin að fjörgamalli bóndakonu, sem starði sljóum
augum undao stórum kappa, og sat með hendu; skjálfándi at
elli í kjöltu sinni. Þetta dugði. Mánuði síðar bjó ég sem
frönsk kona, nokkuö sunnar. Lögreglan fann lyktina, og tók
að leita. Meöan hún leitaði í næstu dyrum slapp ég að heiman
og kom Þ;ar inn um bakdyrnar þegar Þeir fóru út um fram-
dyrnar. Átján mánuðum seinna var ég, ásamt 17 ára gamalh
stúlku, sem lögreglan var lengi búin að gruna, stödd í Kief.
Við sváfum saman í litla rúminu hennar og gegnum litla, lága
gluggann sá einhver njósnarinn mig hjá henni. Næstu nótt
braust lögreglumaður inn. og sagöi; „Það sefur einhver hjá
Þér, hvers vegna hefir þú ekki sagt lögreglunni frá Því?“ Til
allrar hamingju var ég þá ekki heima, og þó hún væri hrædd,
sagði hún að Það væri bara hún amma sín. Þegar lögreglu-
Þjónninn var farinn, brá hún sér út, þrátt fyrir húðarrigningu
og myrkur sem á var, fann mig á leynisamkomu og sagði tíð-
indin. Samstundis var ég færð' i fínasta aðalskvenna skart.
skreytt gimsteinum og' öörum dýrindis steinum og svo ekið með
mig eins og drottningu til vagnstöðvanna. Þar tók lestin við
mér. En engum lögreglumanni hefði dottið í hug, að ég væri
litla Babuska. Ég efast um að rússneska lögreglan gæti tekiö
mig nú Þp hún vikli, svo eru samtök fólks vor.s sterk og eftir-
litiö með leiötogum þess gott.
„En þrátt fyrir þcssa varkárni, kemur það oft fyrir, að
menn og konur eru flutt til Síberíu, og þó að Því sé stór skaði
í aðra röndina ,er Það ávallt stærri ávinningur á hina, Því það
heldur fólkinu vakandi ,og hristir Það til er því hættir við að
gleyma. Því fleiri sem fara til Síberín, því fleiri sem fórna
sjálfum sér á altari þjóðrækninnar ,Því fyr og fegurri koma á-
vextirnir. Öræfin'í Síberíu er frjó orðin af tárum og blóði föð-
urlandsvinanna. Andvarpanir þeirra og kvein hafa stígið til
eyrna almáttugs guðs. Rússnesku böðlarnir munu uppskera
Þjað, sem I eir hafa ti lsáð, og frelsið mun á sínum tíma veifa