Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1984, Síða 26

30
TlÐINDI
Þetta má eflaust kalla gott dæmi um tryggð safnaðar við
kirkju sína, þótt hitt hafi líka komið til greina að fólki á
Upsaströnd hafi óað við að þurfa að strekkja alla leið fram í
Tjörn til að sækja guðsþjónustu.
Hugmynd séra Jóns um sameiningu tveggja kirkna var
býsna snemma á ferðinni og því nokkuð einangrað fyrirbrigði.
En löngu seinna, eftir að kirkjusókn var farin að verða
dræmari og samgöngur voru orðnar allt aðrar en áður var, fór
þessi gamla hugmynd aftur að láta á sér kræla, ef til vill í
nokkuð annarri mynd. Valdimar Snævarr segir í riti sínu um
Tjarnarkirkju, sem hann gaf út árið 1952, að síðan þessi kirkja
var byggð hér á Tjörn hafi tvisvar komið upp raddir um að
réttast væri að leggja hana niður sem sérstaka sóknarkirkju.
En í bæði skiptin hafi söfnuðurinn lagst gegn því. Eg er þessu
lítt kunnugur, en það er eins og mér finnist ég hafi heyrt að því
hafi verið varpað fram að vel færi á að sameina Tjarnarkirkju
og Upsakirkju í einni myndarlegri kirkju, til dæmis á Holts-
móunum, þannig að mæst væri á miðri leið. Og ég er ekki frá
því að ég hafi jafnvel heyrt að nefnt hafi verið að kirknamál
hér í dalnum væru best leyst með því að leggja að velli allar
kirkjurnar þrjár, á Völlum, Tjörn og Urðum, og byggja í
þeirra stað eina stóra kirkju fram á Tungum, svo sem mið-
sveitis, þannig að sem best tillit væri tekið til fólksins í sókn-
unum þremur.
En nú skal ég ekki fjölyrða meira um niðurlagningu kirkna
hér í sveitinni, eða hvað menn kunna að hafa látið sér detta í
hug um það efni einhvern tíma, og ekki skal ég kasta steini að
nokkrum manni í þessu sambandi. Eg veit vel að slíkir þank-
ar, bæði hér og annarsstaðar, þurfa ekki að vera tilkomnir af
einu saman ræktarleysi við gömlu guðshúsin. Þar kemur ekki
síður til að það er talsvert átak fyrir fámenna og þá um leið
fátæka söfnuði að leggja í kostnað við gagngerðar endurbætur
á þessum gömlu húsum. En þá hafa menn stundum gleymt að
það er ekki síður dýrt að byggja nýja kirkju og einnig hinu, að
þegar einu sinni er búið að gera vandlega við gamalt timb-