Tíðindi Prestafélags hins forna Hólastiftis - 01.01.1984, Síða 54

58
TlÐINDI
kristniboði i heimsókn til Konsó og verður það okkur, sem
vorum þar þá ógleymanlegt. Við vorum 8 íslendingar í Konsó
þá, að meðtöldum drengjum Kristínar og Felixar, en þeir
heita Kristinn Friðrik og Ólafur.
Þegar við Benedikt hófum starf í Konsó var starfið þar enn
ungt og á byrjunarstigi. Brautryðjendastarfinu var ekki lokið.
Það hélt áfram enn í mörg ár. Áður en Felix fór skírði hann
fyrsta Konsómanninn og fermdi annan, sem raunar var ekki
Konsóættar heldur Amhara. (Amharar eru þjóðflokkur, sem
farið hefur með völd í landinu allt fram að byltingunni 1973.
Amharar hafa verið kristnir frá því á 4. öld. Koptíska kristna
kirkjan er með elstu kirkjum kristninnar).
Á þessum fyrstu árum voru skírnarnámskeið í gangi nær-
fellt sleitulaust. Þeir, sem tekið höfðu kristna trú þurftu að
kynnast Biblíunni betur og læra hvað í því felst að vera
kristinn.
Enginn kunni að lesa né skrifa, svo jafnvel þótt þeir fengju
Biblíu í hönd var hún þeim lokuð bók. Þar til þeir lærðu að
lesa urðu þeir að heyra og fræðast á þann hátt. Þeir höfðu
heyrt fagnaðarerindið fyrst boðað á almennri sunnudags-
guðsþjónustu eða þá á öðrum samverustundum um Guðs orð,
t.d. í skólanum eða á sjúkraskýlinu. Guð hafði til þeirra talað
og sannfært þá um sannleiksgildi orða ritningarinnar, sem
sagði þeim frá kærleika Guðs opinberuðum í Jesú Kristi. Það
var ótrúlegt, að til væri máttur öflugri en Satan, máttur, sem
vildi þeim vel. Máttur, sem gæti og vildi leysa þá undan
ánauðaroki djöfulsins. Þeir heyrðu — og trúðu — og reyndu, að
Guð er sannorður, að orðið, sem boðaði þeim frelsi fyrir Jesúm
Krist og sigur í hans nafni yfir öllum illum öflum, var satt.
Þeir fengu að reyna mátt Jesú og fyrirgefandi náð.
Það var undursamlegt að sjá það gerast. Sjá Ijósið sigra og
hrekja myrkrið á bug. Sjá kærleika Guðs vinna bug á ótta og
hatri. Sjá menn endurfæðast til lifandi vonar. Ekkert stærra
undur er til.