Helgarpósturinn - 24.03.1988, Blaðsíða 31

EDDIE SKOLLER í STUTTU VIÐTALI
VIÐ HP
EFTIR KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
Eins og flestum mun kunnugt
kemur hingað til lands um
helgina danski listamaðurinn og
skemmtikrafturinn Eddie Skoller.
Skoller, sem nú nálgast hálf-
fimmtugt, er líklegast þekktasti
skemmtikraftur sinnar tegundar
á Norðurlöndum sem stendur og
hefur verið í eldlínunni í tvo ára-
tugi. Hann er óborganlega
fyndinn en um leið býr að baki
alvarlegur tónn sem skilur milli
listamannsins og skemmtarans.
Það var á ofanverðum sjöunda
áratugnum sem Eddie vakti fyrst
athygli og eftir að hann hafði
komið fram í Tivolí á lítilli krá
byrjaði snjóboltinn, sem síðan
hefur stöðugt stækkað, að velta.
I stuttu viðtali við HP sagði
Eddie að þetta hefði allt gengið
miklu hraðar en hann bjóst
við í upphafi. Upp úr 1970 sendi
hann frá sér tvær plötur sem
nutu almennrar hylli og um leið
kom hann fram í fjöldanum
öllum af revíum og söngleikjum.
M.a. má þar nefna að hann söng
aðalhlutverkið í Hárinu 1971 og
árið eftir fór hann með stórt
hlutverk í Jesus Christ Superstar,
hvort tveggja sett upp í
Kaupmannahöfn. Um miðjan
áratuginn byrjaði hann með
skemmtanir sem hann kallaði En
aften med Eddie Skoller og þær
tókust gríðarlega vel, svo vel að
sjónvarpið sýndi honum mikinn
áhuga, tók upp skemmtunina og
fékk hann síðar til að vera með
þætti í sjónvarpinu sem hétu
Rundt om Eddie Skoller. Talið er
að um 2,8 milljónir Dana hafi
setið límdar fyrir framan
skerminn þegar Skoller tróð upp,
og það var og er áhorfendamet.
í þennan þátt sinn fékk Eddie
ýmsa góða gesti, bæði frá
hinum Norðurlöndunum og
sömuleiðis hinum enskumælandi
heimi, og má þar m.a. nefna Cliff
sjálfan Richard. Síðan þá hefur
Eddie verið á stöðugri uppleið
og náð viðurkenningu langt út
fyrir Danmörku, enda hefur hann
farið víða, bæði til Asíu og
Sovétríkjanna auk þess sem
hann hefur skemmt í Banda-
ríkjunum. Reyndar var honum
boðið að dvelja áfram í
Bandaríkjunum og þarlendir
vildu gera úr honum heims-
stjörnu en Eddie hafnaði því til-
boði þar sem það þýddi fjarvistir
frá fjölskyldu og endalausar
skemmtanir meðan beðið var
eftir því að hann slægi í gegn.
Eddie sagði reyndar að kannski
hefði hann reynt fyrir sér hefði
hann verið 25 éra.
Og þeirri spumingu hvort allt
hefði ekki gengið ótrúlega vel í
gegnum tíðina svaraði Eddie: •
„Jú, það hefur gert það, ég ætla
svo sannarlega ekki að kvarta.
Mér finnst ég njóta mikilla
forréttinda að fá að vinna við
það sem mig langar, lifi góðu lífi
og sakna einskis. Ég hef verið
mjög heppinn."
En hvernig líf skyldi þetta
vera, „one man show" og svo
upp á hótelherbergið og bíða
eftir flugi eða næstu skemmtun,
alltaf til reiðu og alltaf klár og
hress? „Það getur oft veríð
einmanalegt að hafa náð sam-
bandi við áhorfendur og svo er
allt í einu allt búið og enginn til
að tala við. Það má líta á þetta
sem einskonar „antíklímax".
Manni finnst maður hafa átt
eitthvað sameiginlega með
fólkinu í salnum en svo situr
maður eftir og starir á sjálfan sig
i spegli í búningsherbergi. Ef
maður væri í hljómsveit eða
með fleirum væri hægt að ræða
um sýninguna og það sem
miður fór, gera grín að
náunganum o.s.frv. En oftast
hitti ég fólk sem ég get spjallað
við, þannig að ég ætla ekki að
sitja hér og kvarta yfir því að
vera skilinn útundan. Hins vegar
verð ég að viðurkenna að oft
gæti ég hugsað mér að hafa
einhvern stuðning, ekki síst til að
gagnrýna sýninguna og þess
háttar."
Eddie er fæddur í Banda-
ríkjunum, fluttist til Danmerkur
þegar hann var sex ára, en hann
er sænsk/rússnesk blanda að
upplagi, faðirinn rússneskur
gyðingur en móðirín sænsk.
Eddie var ekki gamall þegar
hann ákvað að það sem hann
helst vildi gera væri að leika eða
verða skemmtikraftur, en móðir
hans var því mótfallin og vildi
setja drenginn til mennta. Eddie
segir sjálfur frá því að þegar
hann var smástrákur hafi hann
eitt sinn verið spurður að því
hver hann helst vildi verða og
hann hafi svarað: Victor Borge
(heimsfrægur danskur skemmti-
kraftur á árum áður).
Þetta er skemmtilegt þegar
litið er til þess að þessi æsku-
hetja Eddies er sá skemmti-
kraftur danskur sem honum er
oftast líkt við og þeir hafa
reyndar unnið nokkuð saman.
Eddie sótti um inntöku í
arkitektaskóla en var hafnað og
hóf þá nám í viðskiptafræðum
en kynntist skömmu síðar til-
vonandi eiginkonu sinni, gerði
henni barn og varð þá að hætta
náminu. Nokkuð sem hann
reyndar sér ekki eftir. Hann fékk
vinnu en leiddist hún og hugsaði
með sér: Ef fjallið kemur ekki til
Múhameðs verður Múhameð að
koma til fjallsins. I þeim anda
blundaði draumurínn um
skemmtikraftinn innra með
honum. Þetta var 1969 og um
voríð fékk hann leyfi hjá eiganda
Vise-Verse huset í Tivolí til að
koma og leyfa honum að heyra
það sem hann hafði fram að
færa. Eddie fékk vinnu hjá
þessum manni og kom fram
nokkur kvöld undir lok sumars á
þessum stað. Áhorfendur hrifust
og sex mánuðum síðar kom
hann í fyrsta skipti fram i
sjónvarpi og frá og með 1. sept.
1969 hefur hann haft atvinnu
eingöngu af eigin
Hann var ráðinn
að hita upp fyrir Juliette
Greco, franska heimsstjörnu, og
segist aldrei gleyma því sem
hún sagði við hann: Það er engin
ástæða til að óska þér góðs
gengis. Þú hefur þetta allt.
Og nú er Skoller að koma til
íslands. Hann er búinn að standa
á sviðinu í mörgum löndum og
við ýmis tækifæri í um tuttugu
ár. Með u.þ.b. tveggja ára millibili
fer hann í hljómleikaferðir. Og
aðspurður um hvað drifi hann
áfram segir hann: „Ég hef þörf
fyrir að standa andspænis
áhorfendum. Og ég veit að ef ég
fer ekki á sviðið og mæti
áskoruninni sem í því felst, þá á
ég á hættu að staðna. En þetta
verður stöðugt erfiðara. Mér
finnst mjög gaman að koma
fram og sömuleiðis finnst mér
gaman að koma fólki til að
hlæja, láta fólk upplifa eitthvað,
hvort sem það er alvarlegt eða
broslegt. Ég reyni að setja fram
eitthvað úr hversdagslífinu en
sýna það í öðru Ijósi og mér
þykir það gott ef ég get bent á
eitthvað sem að öðrum kosti
færi fram hjá fólki."
Eddie hefur nokkrum sinnum 1
látið hafa eftir sér að hann sé
sjálfur hundleiðinlegur, utan
sviðsins, og hann svarar
spurningu um það hvort hann sé
klofin persóna svona: „Ég get
vel trúað því, já. Ef sálfræðingur
sæi mig skemmta myndi hann
án efa segja að ég fengi útrás
fyrir ákveðna hluti á sviðinu sem
ég væri of prúður til að láta
koma fram þegar ég er ekki á
sviðinu. Ég hef t.d. gert sérstaka
persónu sem heitir Hugo og
hann er svona persóna sem telur
alla aðra vera heimskingja og
sjálfan sig séní. í gervi svona
fígúru getur maður stuðað fólk
verulega. Þannig getur maður
fengið útrás sem kannski væri
ekki möguleg á annan hátt."
HELGARPÓSTURINN 31