Helgarpósturinn - 24.03.1988, Blaðsíða 35
1938—1988
„Fyrst Súpermann er svona klár
af hverju er hann í nærbuxunum
utanyfir?" TTmabær athugasemd.
Þaö er staðreynd aö Súpermann
er klár og þaö er líka staðreynd aö
hann er í nærbuxunum utanyfir.
Svo hefur verið frá því Jerome
Siegel skellti öllum hetjunum sem
hann þekkti í eina týpu, Tarsan og
öllum hinum, og fékk skólafélaga
sinn Joe Shuster til aö teikna hann
með sér. Til varö bláhærður og
stæltur aríi, í bláum aöskornum
samfestingi án samskeyta og
áfastur líkama hetjunnar, með
rauða síða skikkju niður bakið, í
rauðum sokkastígvélum og í rauð-
um nærbuxum utanyfir og með
gult belti. Rúsínan var síðan rautt
ess í gulri hyrnu á brjóstkassan-
um.
Þegar Friedrich Nietzche setti
fram hugmynd sína um ofur-
mennið hafði hann í raun verið til
um aldir í hugum fólks og þjóð-
sögum. Dæmi um slík ofurmenni
eru Sigurður Fáfnisbani og allir
prinsarnir sem gert hafa hella-
skrímsli og eldspúandi dreka út-
dauða löngu fyrr en Friedrich
fæddist. Með ofurmenninu er
fólgin ósk manna um að yfirstíga
eigin takmarkanir, líkamlegar sem
andlegar, sigrast á veikleikum sín-
um og nálgast guðdóminn, hver
sem hann er á hverjum stað og
tíma. Ég sé æsi til dæmis fyrir mér
sem ósigrandi ofurmennagengi
og allir innbyrðis skyldir meira eða
minna.
Jerome Siegel og Joe Shuster
lögðu Súpermann fyrst fyrir út-
gefendur í Bandaríkjunum árið
1938. Á kápu fyrsta Súpermanns-
blaðsins, dagsett í júní 1938, sést
ofurmennið með hvassar auga-
brýr handleika bifreið bófaflokks
eins og linan sundbolta á meðan
skelkaðir samborgarar þjóta burt í
allar áttir. Fyrstu viðbrögð útgef-
endanna voru; „barnaleg hug-
mynd", „gróft og fljótfærnislegt"
eða jafnvel „fáránlegt". Félagarnir
gáfust ekki upp og nokkru síðar
voru þeir búnir að gera samning
við útgáfufyrirtækið Action
Comics. Súpermann náði fljótlega
gífurlegri útbreiðslu uns hann velti
sjálfum Tarsan úr sessi hvað vin-
sældir snerti. Þegar Siegel var
spurður um fæðingu hugmyndar-
innar sagði hann meðal annars: „í
skóla gat ég vel hugsað mér að
verða blaðamaður. Eg var frekar