Morgunblaðið - 25.07.1990, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 25. JULÍ 1990
ÓlafsQörður:
Mettúr hjá fiystitog-
aranum Sigurbjörgu
á Vestflarðamiðum
Sólbergið veiðir vel undan Austfiörðum
Frystitog-arinn Sigurbjörg á Ólafsfírði landaði 170 tonna afla
á fostudag, eftir 18 daga úthald. Aflaverðmæti er um 36
milljónir króna, sem er hið mesta á þessu skipi að sögn
Sigurgeirs Magnússonar framkvæmdastjóra Magnúsar Gamalíels-
sonar á Ólafsfirði. Þá landaði ísfísktogarinn Sólberg uin 160
tonna afla á mánudag. Er aflaverðmæti eftir veiðiferðina um 10
milljónir króna, að sögn Ásgeirs Ásgeirssonar hjá Sæbergi hf.
Akureyrin:
Sigurbjörg var að veiðum á
Vestfjarðamiðum og lenti í mo-
kveiði eins og mörg önnur skip.
Sólbergið var á hinn bóginn að
veiðum undan Austfjörðum. Annar
togari í eigu Sæbergs, Mánaberg,
er að veiðum á sömu slóðum og
kemur væntanlega inn til löndunar
um mánaðamótin.
Afli Sigurbjargar er sendur í
gámum á Bretlandsmarkað, utan
grálúða sem seld er til Japans og
Taiwan. Skipstjóri á Sigurbjörgu
er Vilhjálmur Sigurðsson. í áhöfn
skipsins eru 26 menn. Skipið lét
úr höfn á mánudag og var stefnan
sett austur fyrir land í leit að ufsa
og karfa.
Kvótastaða Sigurbjargar er með
besta móti að sögn Sigurgeirs.
Skipið á eftir um 1.300 tonna afla-
heimild, þar af um 700 tonna
þorskkvóta. Fyrirtækið gerir einn-
ig út Snæbjörgu, sem er á rækju-
veiðum. Segir Sigurgeir að rækju-
Aflaverðmæti
úr veiðiferð
77 milljónir
NÝTT met var slegið af skipum
Samherja hf. þegar frystitogar-
inn Akureyrin kom inn með 275
tonna afla á mánudag. Aflaverð-
mæti úr veiðferðinni, sem stóð í
18 sólarhringa, er um 77 milljón-
ir króna, að sögn Kristjáns Vil-
helmssonar, eins af eigendum
Samherja.
Áhöfn Akureyrinnar var að veið-
um á Vestfjarðamiðum og komst
þar í feitt eins og margir aðrir í
síðustu viku. Veiði var fremur dræm
framanaf, en síðustu tíu daga út-
haldsins var mokveiði, að sögn
Kristjáns. Unnið var að því að landa
úr skipinu í gær. Aflinn, sem er
þorskur að megninu til, fer allur í
frystigámum til Hull í Bretlandi.
Skipstjóri Akureyrinnar er Þor-
steinn Vilhelmsson. í áhöfn skipsins
eru 27 menn. Lætur nærri að há-
setahlutur eftir veiðferðina verði
um 700.000 krónur, að sögn Krist-
Morgunblaðið/Rúnar.Þór •'
Unnið að löndun á afla Akureyrinnar á þriðjudag. J
vertíðin hafi verið góð og skipið
afli vel.
Aðspurður um kvótastöðu tog-
ara Sæbergs segir Ásgeir hana
fremur laka, Mánabergið eigi nú
200 tonna þorskvóta óveiddan og
Sólberg 500 tonna þorskkvóta.
Með lagni megi þó halda dampi
út árið. Ríði mest á að skipin afli
fisktegunda með rýmri kvóta, eða
utan veiðitakmarkana.
Sveitarfélög í Eyjafírði:
Óskað eftir fimdi með ráð-
herrum um álver hið fyrsta
Sveitarfélögin komin á uppboðsmarkað segir formaður bæjarráðs
Iðnþróunarfélag Eyjaljarðar hefur óskað eftir fundi með forsætis-
ráðherra og iðnaðarráðherra um staðarval álvers. Beiðninni er kom-
ið á framfæri við ráðherrana fyrir hönd forsvarsmanna sveitarfélaga
við Eyjafjörð. Oskað er eftir því að fundurinn verði haldinn í Eyja-
firði hið fyrsta. Sigurður J. Sigurðsson formaður bæjarráðs Akur-
eyrar telur að stjórnvöld hafi með stefnuleysi um staðarval álversins
sett sveitarfélög á uppboðsmarkað gagnvart Atlantál-hópnum.
Sæplast á Dalvík:
Salan þeg-
ar orðin jafii
mikil o g allt
síðasta ár
SALA á íramleiðslu Sæplasts á
Dalvík nálgast nú sama magn
og allt árið í fyrra. Tekjur fyrir-
tækisins fyrstu sex mánuði árs-
ins nema um 200 milljónum
króna. Tæpur helmingur fram-
leiðslunnar er seldur úr landi.
Aukning er hlutfallslega mest í
útflutningi, að sögn Péturs'Reim-
arssonar framkvæmdastjóra fyrir-
tækisins. Umboðsmenn starfa fyrir
Sæplast á nokkrum stöðum erlend-
is. Kynning og sala fer þó einkum
fram með ferðum sölumanna á
vörusýningar og heimsóknum til
væntanlegra viðskiptavina að sögn
Péturs. Hann nefnir sem dæmi
nýlegan samning að andvirði 20
milljónir króna, við fyrirtæki í
Skotlandi, sem gerður var án milli-
göngu þriðja aðila.
Framleiðsluaukningu Sæplasts
hefur ekki verið mætt með fjölgun
starfsfólks. Þar starfa nú um 20
manns og er unnið á vöktum allan
■'sólarhringinn, virka daga vikunn-
ar. Vélakosturinn býður upp á
nokkra aukningu framleiðslu frá
því sem nú er að sögn Péturs.
Sæplast framleiðir fiskiker af
ýmsum stærðum og gerðum. Mest
sala er í 600 lítra keijum. Þá steyp-
ir fyrirtækið vörubretti úr plasti,
en megnið af þeim er selt til út-
landa.
Iðnþróunarfélagið vinnur nú að
því að gera nákvæmari áætlun um
kostnað við byggingu álvers á Dys-
nesi. Hefur Almenna verkfræðistof-
an annast útreikninga og er búist
við að niðurstöður liggi fyrir í þess-
ari viku. Sigurður J. Sigurðsson
segir að villandi upplýsingum hafi
verið komið á framfæri við fjöl-
miðla undanfarna daga, sem séu
til þess eins fallnar að slá ryki í
augu almennings. Fullyrðingar um
kostnaðarauka að andvirði 5-6
milljarðar króna vegna byggingar
álvers á landsbyggðinni séu úr
lausu lofti gripnar.
„Það hefur ekkert komið fram
um kostnaðarmun sem styður þess-
ar fullyrðingar. Það er enn unnið
að áætlanagerð um þá þrjá staði
sem til greina koma og Keilisnes
er engin undantekning,“ segir Sig-
urður.
„Það er vitað mál að verulegur
hluti þingmanna styður ekki upp-
byggingu stóriðju á suðvesturhorn-
inu og því fyrr sem menn átta sig
á þeirri staðreynd því betra. Stjórn-
völd verða að fara að svara því með
hvaða hætti þau ætla að halda
þessu máli áfram og það er nauð-
synlegt að tækifæri fáist til málefn-
alegri umræðu um þetta mikilvæga
mál en verið hefur að undanförnu,"
segir Sigurður J. Sigurðsson.
KEA:
Rættum
sölu Efiia-
gerðarinn-
ar Flóru
KAUPFÉLAG Eyfirðinga á Akur-
eyri á nú í viðræðum við nokkra
aðila í bænum um sölu á Efna-
gerðinni Flóru, eða samvinnu um
rekstur hennar. Starfsfólki verk-
smiðjunnar voru afhent uppsagn-
arbréf í lok júní. Fyrirtækið velti
um 30 milljónum króna á síðasta
ári og hefur að undanförnu skilað
hagnaði.
Við Flóru hafa starfað um 6
manns. Efnagerðin annast pökkun
á ýmsum vörutegundum, kryddi,
kakó, poppmaís og mörgu fleiru.
Að sögn Þorkels Pálssonar, hjá
KEA, þarfnast húsnæði og vélakost-
ur verksmiðjunnar gagngerra endur-
bóta. Því hafi kaupfélagið um tvo
kosti að velja, Ijárfesta eða selja
fyrirtækið. Þessi rekstur geti ekki
borið sig til lengdar nema í samfloti
með öðrum aðilum á sama sviði.
Innan vébanda KEA starfi ekki önn-
ur fyrirtæki í skyldum greinum og
því hafi verið leitað hófanna um
samvinnu eða kaup á efnagerðinni.
Meðal þeirra sem ieitað hafi verið
til séu forráðamenn Súkkulaðiverk-
smiðjunnar Lindu, en engin niður-
staða sé fengin í þeim viðræðum.
Þjóðdansar eru skemmtilegir
Akureyringarnir sem kenndu þjóðdansana: Sigfús Eyþórsson, Inga
Kristín Vilbergsdóttir, Anna Þórunn Hjálmarsdóttir, Hafdís S.
Árnadóttir, Sigríður Margrét Jóhannsdóttir, Auður Sturludóttir,
Karen J. Sigurðardóttir og Erla Björg Guðmundsdóttir. Á mynd-
ina vantar Kristínu Helgu Björnsdóttur.
UM fimmtiu manna hópur, að
mestu unglingar úr skólum
bæjarins, kom fyrir skömmu
heim af vinabæjamóti sem haldið
var í Vesterás í Svíþjóð. Ungling-
arnir skipuðu sér í hópa, þjóð-
dansa- og íþróttahóp og hóp sem
fjallaði um meimingararfinn og
þjóðlagatónlist.
„Þetta var mjög skemmtilega
ferð og við lærðum rnikið," sögðu
þau Sigfús Stefánsson, Inga Krist-
ín Vilbergsdóttir, Kristín Helga
Björnsdóttir og Anna Þórunn
Hjálmarsdóttir en þau voru ásamt
fleirum í hópi sem sýndi og kenndi
íslenska þjóðdansa. Anna er nem-
andi í Menntaskólanum á Akur-
eyri, en þau hin í Glerárskóla.
„Við vorum átta í þjóðdansa-
hópnum og áður en við fórum út
vorum við á námskeiði í tvo mán-
uði að læra dansana, en ekkert
okkar kuníii neitt í þessu áður, við
höfum aldrei lært neitt,“ sögðu
krakkarnir. •
í Vesterás sýndu krakkarnir ís-
lensku þjóðdansana og kenndu
jafnöldrum sínum frá hinum Norð-
urlöndunum þá, auk þess sem þeir
lærðu einnig dansa annarra þjóða.
Krakkarnir sögðust hafa heiilast
af þjóðdönsunum og voru harð-
ákveðin í því að halda áfram.
„Draumurinn er að stofna einhvers
konar þjóðdansafélag hér á Akur-
eyri og reyna að fá fleiri áhugas-
ama aðila til liðs við okkur. Því
miður er áhugi unglinga á þjóðd-
önsum ekki mikill, en við höfum
þá trú að ef þeir fást til að prófa
þetta þá hafi þeir gaman af.“ Ef
til þess kemur að stofnað verður
þjóðdansafélag á Akureyri sögðu
krakkarnir að bærinn myndi
styrkja framtakið með því að kaupa
þjóðdansabúninga.
Á vinabæjamótinu var hópnum
boðið að heimsækja kunningja sína
í Álasundi í Noregi næsta sumar,
en þau vissu ekki hvort af þeirri
heimsókin yrði.