Morgunblaðið - 07.04.1994, Blaðsíða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. APRÍL 1994
„Ég er ekki viss, en þetta líkst því,
að morgunkorns-morðingi hafi verið að verki.“

Með
morgunkaffinu

\Z-Z5

... saga sem erjafngöm-
ul tímanum.
TM Reg. U.S Pat Otf.—all rights roserved
• 1993 Los Angeles Times Syndicale
446
Hvað í ósköpunum á ég að Eruð þið með „Njóttu núna ■
gera við líftryggingu'
borgaðu seinna-„þjónustu“
HÖGNI HREKKVÍSI
BRÉF TIL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík - Sími 691100 - Símbréf 691329
Bréf til Árna
Matthíassonar
Frá Konráði Eyjólfssyni:
Þá er ég skrifaði þér hið fyrra
bréf hafði ég hvorki heyrt né séð
geisladisk Herberts Guðmundsson-
ar, aðeins lesið þinn nöturlega dóm.
En símtöl þín og svargrein vöktu
með mér þá tilfinningu að þú vissir
þig standa á þunnum ís svo ég
ákvað að kynna mér efnið. Eftir
þá athugun gerði ég mér enn betur
grein fyrir hversu ósanngjarn og
meinfýsinn þessi dómur er, því þessi
diskur þar sem Herbert Guðmunds-
son flytur lög og texta eftir þá Jó-
hann G. Jóhannsson, Magnús Þór
Sigmundsson og Jóhann Helgason
auk eigin laga er frábærlega unninn
og metnaðarfull útgáfa.
Vissulega má að því finna að
Herbert hafi ekki látið prófarkalesa
textablað sem einhver vélritunar-
stúlka misritaði en af ofureðlilegum
ástæðum hefur hann líklega talið
Frá Sigurði Sigurðssyni:
Hreinleiki íslenskra matvæla
er dýrmæt auðlind
Vegna heilbrigðis dýra og gróð-
urs á Islandi notum við minna af
varnarefnum, lyfjum og eitri en
flestar aðrar þjóðir. Þetta skiptir
máli fyrir gæði matvæla og heilsu
almennings. Mælingar á íslenskri
mjólk og kjöti nauta, kinda, hrossa
og svína, sem gerðar hafa verið af
yfirdýralækni o.fl., sanna þetta og
sýna, að óæskileg efni mælast alls
ekki eða eru langt undir leyfilegum
mörkum. Það tryggir heilnæmar
afurðir og gefur okkur forskot í
framleiðslu vistvænna afurða til
sölu erlendis. Hreinleikinn er dýr-
mæt auðlind sem við megum ekki
spilla vegna heilsu fólksins til lengri
tíma litið. Heimurinn er farinn að
kalla eftir slíkum matvælum. Þetta
getur breyst fljótt eins og nú horf-
ir, ef slakað yrði á vörnum gegn
smitsjúkdómum með bindandi við-
skiptasamningum við útlönd (EES,
GATT og ,,ESB“). Hingað myndu
að tónlistin, útsetningar, söngur,
hljóðfæraskipan, textaflutningur,
lýrík og list væri það sem mestu
skipti. En þá kom Árni Matt.
Þá er enn merkara að úr því að
textablaðið verður hér að megin-
verkefni í stað tónlistarinnar að þú
skulir núa Herberti um nasir
„óenskri klisjusúpu“ og lítilli tungu-
málakunnáttu því að skýrt og
greinilega er tekið fram að höfund-
ur þess texta sem þú nefnir máli
þínu til sönnunar er hinn stórmerki
listamaður Magnús Þór Sigmunds-
son sem flestir munu sammála um
að samið hafi mörg merkustu og
bestu lög og texta síðustu ára.
Hún er harður húsbóndi lista-
gyðjan og merkur flokkur manna
músíkantar, trú þeirra og þrá er
svo sterk að þeir eru tilbúnir að
verja aleigu sinni í að koma frá sér
hugverkum sínum og leggja allt í
berast smitsjúkdómar í búfé, sem
spilltu ímynd íslenskra afurða.
Smitefni berast á ýmsan hátt
Smitefni, hættuleg dýrum, fólki
og gróðri, berast á milli fjarlægra
svæða og landa á ýmsan hátt. Pjöl-
mörg dæmi eru þekkt um smitburð
síðustu ár þrátt fyrir allar framfar-
ir í sjúkdómaleit og sjúkdómavörn-
um. Smitefnin berast fyrst og
fremst:
1. Með lifandi dýrum og gróðri
jarðar.
2. Með matvælum úr dýraríkinu.
3. Með dýrafóðri.
4. Með óhreinum hlutum.
5. Með fólki.
Afskekkt lega landsins og varkár
stefna í innflutningsmálum í ára-
tugi hefur verið okkur góð vörn.
Þess vegna eru íslensk dýr ennþá
laus við flesta smitsjúkdóma, sem
algengir eru og landlægir í Evrópu.
Sumir þeirra eru hættulegir fyrir
fólk (t.d. hundaæði).
SIRGURÐUR SIGURÐSSON
dýralæknir
sölurnar svo tónlistin og umbúnaður
hennar megi verða sem fullkomn-
ust.
Við þessi tónverk er svo oftast
texti hvurs tilgangur og takmark
er að koma á framfæri boðskap eða
hughrifum höfundarins á þann hátt
að hann falli sem best að laginu
og/eða lagið að honum.
Þetta samspil er síðan opinberað
til lofs eða lasts eftir atvikum. Hlut-
verk gagnrýnenda er að tjá sig um
hvernig til hafi tekist út frá þekk-
ingu og viti.
En í stað vitrænnar gagnrýni
ryðjast úr fjölmiðlaskóginum menn
sem rífa og ræta í sig hugarfóstrin
án nokkurs tillits til gerða sinna
og afleiðinga þeirra. Menn þessir
sem þú Árni ásamt hinum sjálftitl-
aða doktor Gunnari á Pressunni eru
helstu fulltrúar fyrir hér á landi eru
oftar en ekki misheppnaðir tónlist-
armenn sem telja sig hafa rétt og
burði til að vega að þeim sem betur
hefur vegnað og meiri hæfileikum
eru búnir.
Lastaranum ei líkar neitt
lætur hann ganga róginn.
Finni hann fölnað laufblað eitt
hann fordæmir allan skóginn.
Árni, þú opinberar vanmátt þinn
til raunhæfrar gagnrýni skelfilega
þegar þú í fumkenndri leit þinni að
fölnuðu laufi þarft að yfirgefa bæði
hljómlistina og textann, m.ö.o. allt
hugverkið og leita fanga í ritvillu
á textablaði til að fá höggstað á
diski Herberts Guðmundssonar.
Þetta gerir þú gegn betri vitund
því þú veist að textablaðið er óskylt
hugverkinu með öllu og alls ekki
sjálfgefinn fylgihlutur. Þú veist líka
að enn er sá ófæddur á jörðu hér
sem er þess umkominn að greina
mismun orðanna „brake“ og „bre-
ak“ í framburði og þar með söng,
því verður samhengið að gefa til
kynna um hvað er að ræða hvetju
sinni.
Texti Magnúsar Þórs hljómar
þannig: I chased my mind/ until the
break of dawn/ to find an answer/
with the rising sun. Hveijum meðal-
greindum manni með snefil af
enskukunnáttu er ljóst að hér er
ekki verið að fjalla um neinar
bremsur.
Niðurstaðan er einföld, Árni,
hljómplötudómar þínir eru klám-
högg og afsakanirnar enn verri.
Fáðu þér annað að gera.
KONRÁÐ EYJÓLFSSON
iðnrekstrarfræðingur
Austurströnd 14
Seltjarnarnesi.
Verndum hreinleika
íslenskra matvæla
Víkveiji skrífar
*
Ahrifamáttur auglýsinga getur
verið mikill. Um páskana hitti
Víkverji unga stúlku, sem er í leik-
skóla, 6 ára. Hún var uppfull af
Hafnarfjarðarbröndurum og sagði
hvern brandarann á fætur öðrum.
Fleiri brandara kunni hún og var
einn um flugvél, sem fórst. Engir
komust af, nema ein kona og
„veiztu af hverju?" spurði sú stutta.
Ekki vissi Víkverji svarið og svar-
aði hnátan þá hróðug: „Það var
vegna þess að hún átti dömubindi
með vængjum!11
Þannig eru síendurteknar dömu-
bindaauglýsingar farnar að síast
inn í hugskot yngstu kynslóðarinnar
og þessi „brandari" þeirrar stuttu
minnti Víkverja á jafnöldru hennar,
sem sagt hafði við mömmu sína,
að hana langaði svo mikið í dömu-
bindi, svo að hún gæti orðið ham-
ingjusöm eins og konurnar í auglýs-
ingunum.
Sjálfsagt eru dömubindi bæði
nauðsynleg og þægileg þeim sem
þurfa að nota slíkt, en afskaplega
eru þessar auglýsingar hvimleitt
sjónvarpsefni.
xxx
Nú er dag verulega tekið að
lengja. Það finna menn bezt
á morgnana, þegar albjart er orðið.
í gær voru fréttir af því að maríu-
erla hefði sést hér sunnanlands og
um páskana munu menn hafa séð
nokkrar lóur á Álftanesi samkvæmt
útvarpsfréttum í gærmorgun. Allt
eru þetta kærkomnir vorboðar, sem
menn tóku kannski mun betur eftir
í gamla daga, þegar fólk átti allt
sitt undir veðráttunni. Menn reyndu
fyrr á tímum að spá fyrir um sumar-
ið og voru þá gjarnan draumar
notaðir, tekið var mið af komutíma
farfugla, atferli skordýra, húsdýra
og jarðargróðurs. Helztu spáfuglar
voru lóan og spóinn og hafi það
verið lóur, sem menn sáu á Álfta-
nesinu um páska, má búast við hinu
bærilegasta sumri eða hvað. Páll
Ólafsson sagði að minnsta kosti
„Lóan er komin að kveða burt snjó-
inn“. Hann, sem var Austfirðingur,
bjóst sem sagt við lóunni, þegar
jörð var enn alhvít, en Jón Thorodd-
sen gerði greinilega ráð fyrir henni
mun seinna, því hann segir:
Vorið er komið, og grundirnar gróa,
gilin og lækirnir fossa af brún,
syngur í runni, og senn kemur lóa...
Samkvæmt þessu virðist lóan
ekki mjög áreiðanlegur fugl hvað
vorkomuna snertir, hún kemur
stundum á alhvíta jörð og stundum
eftir að grundirnar eru teknar að
gróa. En hvað sem því líður, er eitt
marktækt, sól fer hratt hækkandi
á lofti og sumarið er framundan.