Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1961, Blaðsíða 81
GUÐBRANDUR SIGURÐSSON, SVELGSÁ
GENGIÐ Á SELJADAL
Seljadalur er stór og undurfagur fjalladalur vestast á Vatnaheiði,
í landareign Hraunsfjarðar í Helgafellssve.it, þar sem Auðunn stoti
ásamt konu sinni Mýrúnu Maddaðardóttur írakonungs nam land og
reisti bústað, að því er Landnáma greinir. Lengi hafði ég haft hug
á því að skoða dal þenna og sjá með eigin augum seltóftirnar, þar
sem merk landnámshjón höfðu í seli fyrir hartnær 1100 árum.
Það var nær miðjum ágústmánuði 1959, að ég tók mér ferð á hend-
ur í bíl með veiðimönnum til Baulárvalla. Þaðan lagði ég á göngu
vestur á Seljadal. Vegurinn er alllangur og illur yfirferðar, mest
snarbrattar og grýttar dalahlíðar, veglausar; þó sér fyrir óglögg-
um fjárslóðum á stöku stað. Hjarðarvatn (nú ranglega nefnt Hrauns-
fjarðarvatn) fyllir að mestu út í allt undirlendi Seljadals. Víðast
gengur það fast upp að klettarótum brattra hlíða, svo ófært er að
ganga meðfram því. Alllöng og breið álma úr vatninu liggur suður
milli Vatnsmúla að austan og hlíða Nípufjalls að vestan. LFpp frá
þessari vatnsálmu liggur allmikið, fagurt og frjósamt undirlendi.
Þar eru sléttar og miklar grundir, sem ná upp að gróðursælum dala-
hlíðum til suðurs og vesturs. Hér er engi bæði mikið og fagurt, með
svo miklu kjarngresi, að engan sinn líka á í Helgafellssveit. Hey-
gæði voru talin þar svo mikil, að jafnast þótti á við beztu túntöðu.
Á Seljadal hafa ábúendur Hraunsfjarðar heyjað öðru hverju allt
fram á þessa öld. Bóndi sem bjó í Hraunsfirði kringum 1920 hefur
sagt mér, að eitt sinn fór hann ásamt öðrum manni upp á Seljadal.
Þeir slógu alls 70 hestburði yfir daginn. Grasleysissumarið 1918
heyjaði fólk úr Stykkishólmi á Seljadal. Nú liggur þetta góða engi
ónotað vegna þess að enginn vinnur það til að koma heyinu heim.
Það er svo erfitt. Vegurinn sem flytja verður heyið er langur og
afar vondur. Eru fullar líkur til þess, að þetta ágæta engi verði hér
eftir engum að notum.