Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1961, Blaðsíða 131
ISLENZKUR TRÉSKURÐUR I ERLENDUM SÖFNUM
135
1. O. 321. (X 312). Stokkur úr eik. Trénegldur, en einnig festur
saman með messingarnöglum og venjulegum járnnöglum. Lokið er
innan við hliðarnar og hvílir á stalli á skammhliðunum. Er á því
læsingarútbúnaður með fjórum hnöppum. Handraði. L. 28.3. Br. 15.
H. (með hnöppum) 14.5.
2. Dálítið sprunginn og maðksmoginn. Einn hnappur og læs-
ingarskífa ný. Lok vantar á handraðann. Brúnbæsaður.
3. Útskurður á lokinu og öllum hliðunum fjórum. í miðreit milli
hnappanna á lokinu er rist anno og ártal. Yfir því og undir eru reitir
með lágt upphleyptum vafteinungi. Annar teinungurinn einfaldur,
hinn líkist tveimur samflæktum teinungum. Innri útlínur og höft.
Blöð með smáskorur í brúnina. Hinar uppundnu greinar enda á
hnúð. Stönglamir mjög misbreiðir. Kílskurðarstungur liggja hvor
gegnt annarri, tvær í senn, meðfram brúnum loksins, og talsvert bil
milli þeirra. Á hliðum stokksins eru upphleyptir bókstafir, yfirleitt
um 2 mm á hæð, myndaðir úr sömu jurtahlutunum, en á þeim frem-
ur löng, stök blöð með smáskorum í brúnina. — Vel frá öllu gengið,
en löngu línumar fremur ójafnar.
4. Rist á lokið 1766. Vera kann, að það standi einnig með „jurta-
bókstöfum" á annarri langhlið.
5. Annars staðar mun standa: G (á annarri skammhlið) og
I D A S (á annarri langhlið) .
6. Safnskýrslan: ísafjörður, Islandi. Keyptur á 24 kr.
1. 0. 32U. Stokkur úr beyki. Sjálfur stokkurinn eintrjáningur,
ferstrendur í þverskurð. Rennilok, kúpt að ofan. L. 15.6. Br. 7. H.
7.8.
2. Sprunginn. Maðksmoginn og að molna. Brúnbæsaður.
3. Útskurður á öllum hliðum, á botni og ofan á loki. Á botninn
eru ristir fjórir stórir skrifstafir. Grannar ytri útlínur við hliðina
á hinum grófari. Á öllum hinum reitunum er upphleypt jurtaskreyti,
yfirleitt mjög lágt. Alls staðar samhverf tilhögun út frá lóðréttum
miðmöndli. Stönglar ganga til beggja handa. Mynda undninga. I
hverjum undningi eru aðrir minni með þykkri kringlu innst. Stöng-
ulbreiddin víðast hvar undir 1 sm. Innri útlínur. Nokkur þverbönd
við greinamótin. Stönglarnir flatir ofan. Miðja reitsins er mörkuð
með ýmsum hætti, með smáum jurtaatriðum, þverböndum, stundum
með litlum bogabekk, skreyttum naglskurði. — Fremur laglegt
verk.