Dagblaðið Vísir - DV - 20.09.1988, Blaðsíða 29

ÞRIÐJUDAGUR 20. SEPTEMBER 1988.
37
LífsstQl
Dönsk-íslensk nemendaskipti:
Allir mjög
áhugsamir
„Þrqtt fyrir aö þetta þróist út frá
dönskukennslu hafa þessi samskipti
ekki bara jákvæö áhrif á tungumála-
kunnáttu barnanna," sagöi Stella
Guðmundsdóttir, skólastjóri Hjalla-
skóla. „Þessi nemendaskipti hafa
mikiö félagslegt gildi fyrir krakkana.
Þau víkka sjóndeildarhringinn og
samheldnin hefur aukist eftir feröina
til Danmerkur.“
Stella hefur haft veg og vanda af
þessum nemendasamskiptum.
„Þetta á sér langan aödraganda. Á
sínum tíma, þegar ég kenndi í Æf-
ingaskólanum, stóðum viö í bréfa-
skiptum við danska jafnaldra, en
aidrei varö úr að hópur þar færi út.
Árið 1981 kenndi ég dönsku í Digra-
nesskóla og þá voru bekkir með
bréfasknftir við krakka í Óöinsvé-
um, en Óöinsvé eru vinarbær Kópa-
vogs.“ Hjallaskóli er nýr skóli og
elstu nemendurnir eru nú í 8. bekk.
„Þegar núverandi 8. bekkingar
voru í 5. bekk hófum viö bréfaskrift-
ir viö danska jafnaldra þeirra. í sum-
ar kom svo fyrsti hópurinn frá Dan-
mörku í júní og annar núna í septem-
ber. Fyrsti íslenski hópurinn fór út
í ágúst.
Dönsku krakkarnir sem hingaö
koma eru nemar í 6. bekk en íslensku
krakkamir eru tveimur árum eldri
þegar þau fara út.
„Við erum þeirrar skoðunar að þau
hafi meira gagn af ferðinni þegar þau
eru orðin eldri og þroskaöri."
Aö sögn Stellu hafa krakkarnir
verið virkilega dugleg að safna fyrir
feröinni. Þau hafa haidið kökubasar,
flóamarkað, bingó og selt rækjur og
sveppi.
„Þau leggja hart að sér og foreldrar
eru einnig mjög jákvæðir. Við höfum
fengiö styrk frá Fondet for dansk-
islandsk samarbejde sem er danskur
sjóður ætlaður til að styrkja sam-
skiptin milli landanna. Og því má
bæta við að alls staðar í Danmörku
var vel tekið á móti okkur og Danir
eru mjög jákvæðir gagnvart þessum
samskiptum."
-JJ
Dönsku strákarnir eru auðsjáanlega vanir því að spila handbolta i frimínútum.
„Það er alveg frábært aö vera í
svona ferðalagi. Við höfum aldrei
prófað svona fyrirkomulag að vera
komiö fyrir á heimilum. Fólkið héma
er svo gestrisið, það gerir allt fyrir
okkur - dekrar við okkur. Svo er svo
mikið að gerast að við höfum ekki
tíma til að sakna okkar fólks heima
í Danmörku." Maria og Susanne
sögðust vera yfir sig hrifnar af landi
og þjóð þá tíu daga sem þær voru
búnar að dvelja á íslandi.
„Svo er eitt sem viö höfum tekiö
sérstaklega eftir,“ sagði Maria. Hér
er allt svo hreint. Maður getur séð
óralangt í burtu. Loftið er allt öðru-
vísi en við höfum séð annars stað-
ar.“ „Við vildum gjarna vera héma
áfram,“ bætti Susanne við.
- Hvemig gengur að umgangast
jafnaldra ykkar?
„Það gengur ágætlega en tungu-
máhö er alveg svakalegt. Annars ef
íslenska er töluð hægt, þá er hægt
að skilja ýmis orð. íslensku krakk-
arnir geta ekki vel skilið okkur þótt
þau séu eitthvaö byijuð á aö læra
dönsku. Viö tölum bara ensku sam-
an. Annars finnst okkur við eiga
margt sameiginlegt með íslending-
um þótt landið sé allt öðruvísi en við
héldum áður en við komum hingað.“
- Finnst ykkur landið ekkert kulda-
legt?
„Nei, nei, það er ekkert svo kuldalegt
þótt við höfum ekki séð mikið af
trjám. Samt kom það svolítið á óvart.
En það var gaman að snerta og ganga
á jöklinum sem við skoðuðum í
Skaftafelli."
-ÓTT.
„Okkur finnst viö eiga margt sameiginlegt með islenskum krökkum þótt
landiö sé allt öðruvisi en við höfðum ímyndað okkur.“ Stúlkurnar heita
Maria Larsen og Susanne Andersen. DV-mynd BG
„ísland er allt öðruvisi en við héldum,“ sögðu Jesper og Bjarke. „Það eru
svo margir bílar á hverju heimili. Fólkið hér hefur það betra að meðaltali
en Danir.“
íslendingar eru
ríkari en Danir
Þeir félagar Jesper Nielsen og
Bjarke Ahlstrand voru örhtið gáttað-
ir á því hvernig lifnaðarháttum ís-
lendinga er háttað. „Ég held að ís-
lendingar séu ríkari en Danir,“ sagði
Jesper grafalvarlegur á svipinn og
bætti við: „Svona að meðaltali, já ég
held það,“
- Hvers vegna?
„Þeir eiga svo marga bíla og búa í
svo flottum húsum.“ Bjarke bætti
við: „Þaö eru þrír bílar á heimilinu
þar sem ég bý. En annars er þetta
víst af því aö hér þarf fólk að ferðast
svo langar vegalengdir á milh staða.
Það er eins og þá þurfi allir aö eiga
bíl. Annars eru svo fáir strætisvagn-
ar hérna.“
- En haldið þið aö hér sé lengra á
milli staða en í Kaupmannahöfn þar
sem þið búið?
„Já það er alveg örugglega lengra
á milli staða hér.“ Strákarnir voru
spurðir aö því hvort þeir tækju eftir
því að á íslandi væri ein samgöngu-
leið ekki til sem aigeng er í Dan-
mörku. Þeir voru lengi að hugsa sig
um. Kennari þeirra hjálpaði þeim
örlítið. „Jú, það eru lestarnar." Nú
fengu þeir nóg að hugsa um - þeir
virtust ekki alveg gera sér grein fyr-
ir þessu „skrýtna“ fyrirkomulagi.
„Landið er ahavega aht öðruvísi en
við héldum áður en við komum hing-
að. Allt miklu stærra og finna.“
-ÓTT.
Höfum aldrei
séð fossa áður
„Veðr-iö hér á íslandi kemur ekkert
á óvart. Hér er svipaö veöur og í
Danmörku nema kannski er aðeins
kaldara," sagöi Frans Sorensen einn
úr hópi danskra krakka sem eru í
heimsókn hjá pennavinum í Hjalla-
skóla.
Krakkarnir sögðust vera á íslandi
í fyrsta skipti. Þau hafa áöur farið til
útlanda með foreldrum sínum en
ekki í hópi eins og núna. Þannig hafa
mörg þeirra farið til Svíþjóöar enda
Tíðarandi
ekki langt að fara. Krakkarnir búa í
Kaupmannahöfn - þaðan sést meira
að segja yfir til Svíþjóðar yfir Eyrar-
sund.
Juri Carelius, félagi Frans, var yfir
sig undrandi eftir að hafa skoðað
náttúru íslands. „Mér fannst skrýtiö
aö keyra í bíl yfir sanda, svarta sanda
meira aö segja, og sjá ekkert annað
í langan tíma. Þarna var allt autt og
bara eins og eyðiland. Svo sáum við
fossa. Ég hef aldrei séð svoleiðis áð-
ur. Ekki nema í sjónvarpinu.
Við skoðuðum Svartafoss hka. Þar
eru þessir fallegu steinar (stuðla-
berg) sem eru sexkantaðir. Þeir voru
mjög fallegir. Svo sáum viö Uka
Skógafoss."
Þegar ljósmyndari mundaði tæki
sín sagði Juri ákafur: „Nu bhver vi
beromte." Strákunum fannst spenn-
andi að fá þessa athygli. Eflaust
gerðu þeir sér ekki grein fyrir því
að á íslandi búa ekki milljónir manna
þó svo aö landið sé stærra en þeir
héldu.
-ÓTT.