Dagblaðið Vísir - DV - 20.09.1988, Blaðsíða 30

38
ÞRIÐJUDAGUR 20. SEPTEMBER 1988.
LífsstHl
Rakel Yr Isaksen og Guörún Halla
Sveinsdóttir eru gestgjafar danskra
stelpna. Þær eru báöar í 6. bekk í
Hjallaskóla og byijaðar að safna fyr-
ir for sinni til Danmerkur. Væntan-
iega fara þær út sumarið eftir 7. bekk
eins og eldri skólafélagar þeirra hafa
þegar gert.
- En hvemig kom það til að þær
fengu pennavini?
„Það var rétt eftir jól í fyrra, þegar
við vomm í 5. bekk, að við fengum
senda bekkjarmynd af danska
bekknum,“ sagði Rakel. „Við mátt-
um velja pennavininn af myndinni,
eiginlega þann sem okkur leist best
á, og hvert okkar skrifast á við einn
en sumir tvo.“
Nú era dönsku pennavinirnir
þeirra í heimsókn hér á landi. Sumir
höfðu ekki aðstöðu til að hýsa penna-
vin og því hýsa sumir tvo.
„Ég skrifast til dæmis á við eina
sem heitir Maria, en hýsi aðra stelpu
til viðbótar," heldur Rakel áfram.
Guðrún Halla hýsir aftur á móti eina
danska steipu.
íslenskir grannskólanemendur
hefja dönskunám í 5. bekk og vora
stelpumar mjög sammála um að
pennasambandið yki við dönsku-
kunnáttu þeirra.
„Við byrjuðum að læra dönsku í
fyrra og höfum lært mjög mikið. En
stundum notum við ensku til að
hjálpa okkur,“ sagði Guðrún Halla.
„En það er ofsalega erfitt að skilja
Kaupmannahafnarkrakkana, þau
tala lengst niðri í koki. Það er miklu
auðveldara að skilja krakkana frá
Jótlandi."
Gestgjafamir hafa farið viða um
nágrenni Reykjavíkur og Suður-
landið í kynnisferðir með hina
dönsku félaga sína. Má þar nefna
Krísuvík, Bláa lónið, Grindavík og
fleiri staði á Reykjanesi. Hópurinn
hefur farið í bæjarferð til Reykjavík-
ur og skoðað helstu staði. En era
dönsku krakkamir eitthvað frá-
brugðnir íslenskum jafnöldram sín-
um?
„ Aðallega stelpumar, þær mála sig
aUt of mikið,“ sögðu Rakel og Guð-
rún Halla. „Það finnst okkur skrýtið
að tólf ára stelpur máli sig svona
Birgir Már Ragnarsson og Friðrik
Rafn Guómundsson vildu að sam-
skiptin við Danina héldu áfram um
ókomin ár.
DV myndir Brynjar Gauti
Tíðarandi
„Nu bliver vi beromte," sagði Juri Carelius t.v. þegar mynd var tekin af
honum. Félaga hans, Frans Sorensen, finnst veðrið á íslandi vera svipað
og heima í Danmörku. DV-myndir Brynjar Gauti
mikið. Þær era bara eins og
mamma,“ bætti Guðrún Halla viö.
„Og svo eru þær miklu meira fyrir
stráka en stelpur á okkar aldri. Eig-
inlega era þær hættar að vera krakk-
ar - vilja að minnsta kosti vera full-
orðnari. En þetta á miklu fremur við
Kaupmannahafnarkrakkana, þeir
era fullorðinslegri en þeir jósku,“
sögðu þær stöllur. „Strákamir era
miklu venjulegri eða eins og við eig-
um að venjast hér.“
Þær voru sammála um að áhuga-
mál og hugmyndir um lífið og tilver-
una væra mjög lík á milli landanna
tveggja. En dönsk poppmúsík átti
ekki alveg upp á pallborðið.
„Eiginlega eru dönsku lögin asna-
leg, en kannski er þetta ekki að
marka - við eram vanari íslenskum
og enskum,“ sögðu þær.
„Við hlökkum mikið til að fara til
Danmerkur og við höfum verið að
safna alveg frá í fyrra. Við höfum
eignast marga vini sem gaman verð-
ur að heimsækja."
-JJ
Rakel Ýr og Guðrún Halla voru byrjaðar að safna fyrir Danmerkurför ásamt
bekkjarfélögum sínum.
Erfitt að skilja
„Við vorum búin að safna síðan í
6. bekk,“ sögðu fjórir 8. bekkingar
sem DV hitti að máli. „Pennavinina
fengum við í 5. bekk. Fyrst kom bréf
frá dönsku krökkunum og við völd-
um pennavini úr eftir áhugamálum
og öðrum upplýsingum. En mynd-
imar komu seinna."
Nemar í 8. bekk í Hjallaskóla heim-
sóttu dönsku vinina sína í sumar.
Ferðin stóð yfir í tvær vikur, frá 20.
ágúst til 3. september. Þau ferðuðust
víða um Danmörku en bjuggu hjá
krökkum í Kaupmannahöfn og
Bramming á Jótlandi. Öll voru þau
mjög ánægð meö Danmerkurförina
og töldu sig hafa lært mikið.
„Þó svo að við kunnum orðið nokk-
uð í dönsku er mjög erfitt að skilja
dönskuna í Kaupmannahöfn. Reynd-
ar töluðum við mikið saman á ensku.
Það er líka auðveldara fyrir dönsku
krakkana, því þau áttu sturidum bágt
með að skilja okkur. En þegar við
komum til Bramming var miklu auð-
veldara að tala og skilja dönsku.
Jóska er auðskiljanlegri fyrir íslend-
inga,“ sögðu krakkarnir en sögðust
þjálfast mikið í málinu því öll bréfa-
skiptin færu fram á dönsku.
Krakkarnir vora sammála um að
lífið í Kaupmannahöfn og Brammen
væri ólíkt. Reykingar væra algengar
hjá þessum aldurshópi í Kaup-
mannahöfn og „alltaf einhver partí.
Krakkarnir í Bramming era líkari
okkur í hugsunahætti.“
- Nú fóruð þið víða um Kaupmanna-
höfn, var eitthvað öðravísi en þið
áttuð von á?
„Það var aðallega Strikið og Tívolí.
Strikið var ekki stærra eða meira en
Laugavegurinn. Svo var allt of mikið
af fólki og mikil þrengsli," sögðu
stelpurnar. „í búðunum var úrvaliö
af fötum ekki meira en hér og alls
ekki ódýrara."
Strákunum fannst „Bakkinn"
skemmtilegri en Tívoli.
„í Tívolí er meira um skemmtiat-
riði og svoleiöis en á Bakkanum
meira af tækjum.“
Krakkarnir voru sammála um að
danskir jafnaldrar byggju við mjög
svipaðar aðstæður og þau. Fjárráð
væru svipuð og áhugamál líka.
„Við skoðuöum margt sem við höfö-
um lesið um áður. Eins og Sívali-
turninn í Kaupmannahöfn og dóm-
kirkjuna í Hróarskeldu. Reyndar
skoðuöum við margar kirkjur og
höfum aldrei farið jafnoft í kirkju á
jafnstuttum tíma.“
Legoland var líka skoðað og æsku-
heiiriili H.C. Andersens.
- Nú farið þið í 9. bekk á næsta ári,
munu samskiptin við dönsku krakk-
ana halda áfram?
„Alveg öragglega," sammæltu þau.
„Við erum búin að eignast marga
vini og eigum eftir að halda þeim
vinskap. Við vonumst tri að þau komi
aftur tíl okkar og að við förum til
þeirra."
Inga Anna Sveinsdóttir og Kristjana Sigurbjörnsdóttir eru I 8. bekk og nýkomnar úr Danmerkurreisu.