Dagblaðið Vísir - DV - 10.11.1988, Blaðsíða 16

16
Spumingiii
FIMMTUDAGUR 10. NÓVEMBER 1988.
Hvað er ást?
Guðmunda Einarsdóttir nemi: Það
er til margs konar ást - hún er eitt-
hvað sem tengir tvær persónur.
Jóhanna Jónsdóttir nemi: Það er
bara - eitthvað æðislegt.
Geir Sveinsson matreiðslunemi: Ást
er hamingja - einhver tilfmning sem
þú veist ekkert hvað er.
Þorfinnur Þorfinnsson matreiðslu-
nemi: Ég veit ekkert hvað ást er.
Ragnheiður Jónsdóttir húsmóðir:
Ást er það fullkomnasta sem til er -
ef hún er ekta.
Ketill Larsen leikari: Ástin er eitt-
hvað fallegt - skyld blómailmi og
sólskini og vori sem er að vakna til
lífsins.
Lesendur
Fjórflokkamir sýna samstöðu:
Saumað að Kvenna-
lista og Borgaraflokki
Kristján Kristjánsson skrifar:
Það hefur lengi verið vitað að
hinir tveir flokkar, sem hafa haslað
sér völl nýlega í íslenskum stjórn-
málum, þ.e. Kvennalisti og Borgar-
flokkur, hafa verið miklir þyrnar í
augum hinna hefðbundnu fjór-
flokka, sem svo eru stundum kall-
aðir, og hafa verið einráðir í stjórn-
málalífi hér á landi og skipst á um
að vera í ríkisstjórn.
Nú er svo komið eina ferðina enn
i margflokka ríkisstjórn að erfitt
er að koma fram málum á þingi
vegna tæprar stöðu um meirihluta
í báðum deildum þings. Raunar
útséð um að málum verði fram
komið nema „huldumenn" úr öðr-
um flokkum finnist eða annar eða
aðrir flokkar veiti núverandi ríkis-
stjórn stuðning.
Þar sem erfiðara hefur reynst en
ætlað var að særa fram „huldu-
mann“ í liði stjómarandstöðu og
mikið liggur við einmitt nú að fara
að taka til hendinni við mál í salti,
svo sem bráðabirgðalög og ekki síð-
ur fjárlagafrumvarp, hefur orðið
að ráöi að nota tækifærið og byrja
að sauma að þeim tveimur flokkum
sem helst standa i vegi fyrir gamla
kerfinu og vekja sífellda tortryggni
þegar dregur að kosningum, vegna
hugsanlegra tilfærslna atkvæða. -
Og til þess er nú beitt ýtrasta hug-
viti og nákvæmni.
Tökum atlöguna að Kvennahsta
fyrst. Á landsfundi samtakanna að
Lýsuhóh er svo um hnútana búið
að þar reifi einn aðili, sem mark
er tekið á, hve hugsjónahreyfing
sé lítils virði án formlegra valda
og áhrifa. Sem sé, þótt Kvennahst-
inn ljái ekki máls á því að fara í
ríkisstjórn Steingríms sé ekki úr
vegi að styðja a.m.k. eitthvað af
frumvörpum ríkisstjómarinnar.
Þetta er að sjálfsögðu borið fram
að imdirlagi Alþýðubandalagsins
og á síðan eftir að efna til ófriðar
og riðla þeirri samstöðu sem
Kvennahstinn hefur þó verið
þekktm- fyrir. Ásamt því atriði sem
svo snýr að útskiptingu þing-
manna, sem er umdeilt mál, er nú
fyrirsjáanlegur brestur í Kvenna-
hstanum, að undirlagi allra fjór-
flokkanna sem fá Alþýðubandalag-
ið tíl að hafa á hendi framkvæmd-
ina.
Að því er varðar Borgaraflokkinn
er beitt annarri aðferð og komið
beint að efninu með því hreinlega
að bjóða formanni flokksins veg-
tyhu og freista hans með gylhboð-
um um góða daga í ellinni. - Auð-
vitað er þama verið að egna fyrir
formanninn, sem ætlað er að ganga
í gfldmna strax og þá er eftirleikur-
inn auðveldur með því að fá ein-
hvern þingmann flokksins (og einn
mun sennhega thbúinn) th að
greiða atkvæði með stjórnarfrum-
vörpum. - Að þessu loknu eru
komnir þeir brestir í flokkinn að
hann stendur ekki lengur undir
nafni.
Leiknum er þá lokið og báðir
flokkamir fyrir bí, - eins og ávaht
hafa orðið endalok nýrra flokka og
flokksbrota. Fjórflokkarnir hafa
ahtaf getað höfðað th hégómagirni
einhverra talsmanna hinna nýju
flokka og fahð þeim sjálfum að
greiða eigin flokki náðarhöggið.
Eru flokkarnir tveir, Kvennalisti og Borgaraflokkur, að móta grafskrift sína fyrir tilstilli fjórflokkanna?
- Til vinstri: Kvennalistinn á landsfundi. „Hugsjónahreyfing litils virði án formlegra valda og áhrifa".
- Til hægri: Forysta Borgaraflokksins á fundi. „Einn af yður mun svíkja mig“, var einu sinni sagt.
íbúi við Möðrufeh hringdi: og ekki síður ef í leiðinni er.svo
Það tíðkast nú aö næturhrafnar skihö við viðkomandi bifreið meira
fari um borgina á bhum sinum, eða minna laskaöa eftir atganginn
stundum stómm jeppum sem frek- við að ná upp bensíndropunum.
ar era ætlaðir th torfæraakstiu’s Ég vh koma þessu á framfæri þar
en innanbæjar ogleggi drekum sín- sem ég er einn þeirra sem hef átt
urn á afviknum stöðum og fari svo í útistöðum við nokkra nætur-
á stúfana th að næla sér í bensín. hrafria sem vora hklegir og tilbún-
Hafa þeir þá með sér plastdunka ir tíl verka hér fyrir utan eina nótt-
mikla og leita uppi bíla sem auð- ina. Ég gat hins vegar forðað bflum
velt er að komast að og ná af bens- hússins frá frekari ániðslu í það
ínlokinu og tappa síðan af það sinnið. En það er ástæða til að vera
bensín sem eftir er á þeim geymin- vel á verði og gæta allrar varúðar
um. í sambandi við bha sína er skhið
Þetta er hvímleiður verknaður er við þá fyrir nóttina.
Ráöherrar hinna minni máttar?
Roggnir í ræðustóli
Skattar á happdrættismiða:
Eitt af því
Hulda hringdi:
Ég tók eftir því í umræðunum frá
Alþingi, sem sjónvarpað var þaðan
beint, að ráðherrarnir, sem komu í
ræöustól og eiga nú að teljast ráð-
herrar vinstri stjómar, og era þar
með talsmenn hinna minni máttar,
verkuðu alltof roggnir, og eins og nú
væra þeir mennirnir sem réðu ferð-
inni. Þetta er kannski bara mitt sjón-
armið, en fróðlegt væri að heyra frá
fleirum um þetta áht mitt.
Ég tók sérstaklega eftir því er fjár-
málaráðherra flutti tölu sína að hann
notaði hina sjúku í líkingamáli sínu
um síðustu ríkisstjóm. Það er mér
ekki að skapi og skyldi enginn gera
og alls ekki á þann hátt sem ráð-
herrann gerði.
áskilursér rétttil
að stytta bréf og
símtöl sembirt-
ast á lesendasíð-
um blaðsins
Nákvæm ummæh hans voru þessi:
„Síðustu ríkisstjómir hafa á engan
hátt ráðið við vandann. Þær hafa ár
eftir ár skotið sér hjá erfiöum
ákvöröunum, verið haldnar hugar-
fari sjúkhngsins sem finnur dag frá
degi aö honum þverr þróttur en hef-
ur ekki kjark til aö horfast í augu
við veruleikann."
Þeir sem hafa átt viö langvarandi
veikindi að stríða eða legiö ósjálf-
bjarga vegna sjúkdóma eða annarra
orsaka þekkja þetta viðhorf að vísu.
- En þaö er ákaflega ósanngjarnt að
líkja ástandi einhverra ríkisstjórna
við sjúklinga sem ekki mega sín mik-
ils og eru þá oftast ósjálfbjarga þegar
svo er komið fyrir þeim að þeir „þora
ekki að horfast í augu við veruleik-
ann“.
Fjármálaráðherra er ekki eini
stjórnmálamaðurinn sem tekur
sjúklinga og sjúkdóma og notar í hk-
ingamál til að skreyta ræður sínar.
Alþekkt er dæmið um „sjúklinginn
og sprautuna" sem tekið er sem
dæmi þegar verið er að ræða „sjúkt
efnahagslíf'. - Blessaðir, hættið
þessu, þið hafið úr nógu öðru að
moða. - Lítið í eigin barm og takið
dæmi úr kjördæmum ykkar, hver
fyrir sig, þar er nóg af „sjúku“ at-
vinnulífi sem þarf aö fá sprautu. Út-
vegiö því þau lyf sem duga.
Þórður Guðmundsson skrifar:
Það er mikið fjargviðrast út af því
að nú eigi að skattleggja happdrættin
og starfsemi þeirra. Það var löngu
kominn tími til að taka þá starfsemi
til athugunar, svo lengi sem hún
hefur átölulaust fengið undanþágu
frá skattlagningu á þeirri forsendu
að j)ar sé um góðgerðarmál að ræða.
Eg get ekki séð að ekki sé hægt að
leggja 12% skatt ofan á happdrættis-
miðaverð þótt búið sé aö ákveða
miöaverðiö fyrir næsta ár eða aug-
lýsingar. Hér hafa átt sér stað verð-
hækkanir á hverri vörategundinni á
eftir annarri og ahtaf hefur Verðlags-
stofnunin séð í gegnum fingur sér
og lagt blessun sína yfir þær.
Auðvitað getur vel verið að hækk-
un happdrættismiða hafi áhrif á söl-
una. Það gerir bara ekkert til, happ-
drættin eru engin nauðsyn í þessu
þjóðfélagi og þeir sem á annað borð
spila af áfergju í þessum happdrætt-
raunhæfa
um munu ekki láta 12% skatt stöðva
sig í vinningsvoninni.
Ég var að lesa hugleiðingu um þetta
mál í Tímanum eftir „OÓ“ og er sam-
mála þeim hugmyndum sem þar
koma fram. - Auðvitað á að greiða
skatt af öhum vörategundum, starf-
semi og tekjum. Eða hvers vegna
skyldi bara eiga að greiða skatt af
sumum tekjum en ekki öðrum? Er
réttlætanlegra að leggja skatt á lífs-
nauðsypjar eins og matvörur fremur
en happdrætti? Aht er þetta mál um
skatt eða ekki skatt á happdrættin
ein leikflétta um hvernig eigi að ná
sem mestum fiármunum af hinum
almenna borgara.
Þess vegna væri eitt stórt og mynd-
arlegt ríkishappdrætti þjóðhoh hug-
mynd og gæti leyst margan efnahags-
vanda hér, t.d. lækka beina skatta
verulega, en spilafífhn myndu greiða
hæstu skattana með bros á vör. - Góð
hugmynd hjá „OÓ“ í Tímanum
„Er réttlætanlegra að leggja skatt á matvörur fremur en happdrætti?" spyr
bréfritari.
Hringíð í síma 27022
milli M. 10 og 12 eða skrifið