Morgunblaðið - 06.10.2004, Blaðsíða 26

26 MIÐVIKUDAGUR 6. OKTÓBER 2004 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Sveinn Kjartans-son pípulagn-
ingameistari fædd-
ist í Reykjavík 12.
desember 1957.
Hann lést 25. sept-
ember 2000. Hann
var sonur Kristínar
Árnadóttur og
Kjartans Sveinsson-
ar. Þau slitu sam-
vistum og ólst
Sveinn upp hjá móð-
ur sinni. Systkini
sammæðra, Þórdís
Vilhjálmsdóttir.
Systkini sam-
feðra, Þórarinn, Álfheiður og
Arndís.
Sveinn hóf búskap 1979 með
Halldóru Lydíu Þórðardóttur og
giftu þau sig 1987.
Þau eignuðust þrjú
börn, Þuríði Ósk, f.
1981, Kjaran, f.
1984 og Benedikt,
f. 1993.
Sveinn lærði
pípulagnir í Iðn-
skólanum í Reykja-
vík og varð meist-
ari 1984. hann
stofnaði Pípulagn-
ingameistarann
ásamt Magnúsi
Smára Kristinssyni
og þeir ráku það
fyrirtæki saman
þar til Sveinn lést.
Minningarathöfn verður um
Svein í Grafarvogskirkju í dag
og hefst hún klukkan 13.30.
Mig langar til að minnast
Svenna bróður míns. Nú eru liðin
rúm 4 ár síðan Svenna heitins var
saknað, hinn 25. september árið
2000 og komið að kveðjustund.
Þrátt fyrir, að við Svenni hefðum
ekki alist upp saman, var ætíð mik-
ið samband milli okkar bræðranna
og leið ekki langt á milli þess að
við værum í sambandi, hvort sem
það tengdist leik eða starfi. Við
vorum báðir á unglingsaldri þegar
við fórum að kynnast hvor öðrum
betur en áður. Á þessum árum
bjuggum við í námunda hvor við
annan. Svenni bjó þá á Rauðarár-
stíg, ásamt móður sinni, Kristínu,
og Dísu, systur sinni, en ég bjó á
Hallveigarstíg.
Svenni var flest sumur í sveit
fyrir austan á Ormarsstöðum hjá
ömmu sinni og afa. Hann sagði
sjálfur gjarnan þá sögu að sumarið
sem hann var 14 ára hefði hann
lengst um 13 cm. Hann þakkaði
það aðallega því að hann drakk
mjólkina úr kúnni á bænum í ann-
að málið á hverjum degi. Þegar ég
kvaddi Svenna um vorið, horfði ég
niður á litla bróður minn en um
haustið var barið að dyrum heima
hjá mér og stóð þá þar ungur sláni
fyrir framan mig. Ég varð að líta
vel upp til hans og hef þurft að
gera það allar götur síðan.
Við fórum á þessum árum að
umgangast hvor annan meira en
við höfðum áður gert. Við vorum
saman í Gagnfræðaskóla Austur-
bæjar. Það var um tveggja ára ald-
ursmunur á okkur en Svenni var
bráðþroska. Hann var stór og mik-
ill eftir aldri, og orðinn fúlskeggj-
aður strax í gagnfræðaskóla og
minnist ég þess að Svenni fór ung-
ur að árum oft í „Mjólkurbúðina“ á
Snorrabraut til að versla fyrir okk-
ur hina, sem vorum mun eldri en
hann. Það voru því tíðar heimsókn-
ir til hans á föstudögum á Rauð-
arárstíginn! Við félagarnir Þórir,
Týri, Hilmar heitinn Karlsson, og
frændi Svenna, Einar Sveinn, vor-
um tíðir gestir á Rauðarárstígnum,
ásamt fleirum. Svenni bjó einn í
nokkur ár, á Rauðarárstígnum, eft-
ir að Kristín og Dísa fluttu í Garða-
bæinn.
Svenni fór ungur að vinna fyrir
sér. Hann vann í byggingarvinnu
og fór snemma á samning í pípu-
lögnum og lauk meistaraprófi í
þeirri grein. Vinnudagurinn varð
oftast langur hjá honum frá unga
aldri. Eftir langan vinnudag í pípu-
lögnum vann hann í nokkur ár,
flestöll kvöld og helgar í Júnó-ís í
Skipholti, sem einnig var billiar-
dstofa. Þrátt fyrir ungan aldur var
honum fljótlega treyst fyrir um-
sjón með staðnum og leysti það
auðvitað vel af hendi eins og annað
sem hann tók sér fyrir hendur.
Svenni var heljarmenni að burð-
um og vexti, þrátt fyrir ungan ald-
ur. Mér er minnisstætt atvik, þeg-
ar Svenni, Þórir og Týri, ásamt
mér, þurftum að rífa niður og
tengja Danfoss-kerfi á gríðarlega
stóra og þunga pottofna, í húsi sem
ég hafði fest kaup á, ásamt móður
minni, á Bergstaðastrætinu. Við
þurftum að vera þrír, öðrum megin
á ofnunum en Svenni var einn á
hinum enda ofnanna og mátti ekki
á milli sjá, hvorir hefðu meira fyrir
átökunum, við eða hann.
Eins og áður hefur komið fram
var Svenni pípulagningameistari en
ég er húsasmíðameistari og lágu
okkar leiðir mikið saman, í vinnu.
Margir félagar okkar voru einnig
iðnaðarmenn. Þetta er stór og góð-
ur hópur sem hélt mikið saman,
bæði í vinnu og stangveiði, seinni
ár. Þeir sem þekktu til Svenna
minnast hans sérstaka „húmors“
og hláturs, sem gjarnan fylgdi hon-
um.
Magnús Kristinsson og Svenni
ráku saman fyrirtækið Pípulagn-
ingameistarann í mörg ár. Þeir
voru lærlingar hjá sama meistara.
Þegar Svenni var um tvítugt
kynntust hann og Dóra. Þau
bjuggu fyrstu árin í Engihjalla í
Kópavogi. Þar bjuggu þau sér fal-
legt heimili og eignuðust Þuríði
Ósk og Kjaran. Nokkrum árum
seinna byggðu þau sér raðhús í
Logafoldinni og bættist þá Bene-
dikt í barnahópinn. Þuríður Ósk
fæddist árið 1981 og Kjaran árið
1984, þau eru bæði fædd 13. júní
með þriggja ára millibili. Svenni og
Dóra giftu sig 13. júní árið 1987,
sama dag og dóttir mín Ólöf Katrín
fæddist. Þá bjó ég í Fredrikstad í
Noregi, ásamt fjölskyldunni minni.
Við hjónin höfum verið að rifja
upp minningar um Svenna og fjöl-
skylduna hans, sem var honum svo
mikilvæg. Okkur er sérstaklega
minnisstæð heimsóknin þeirra til
okkar þegar við bjuggum í Fred-
rikstad, sumarið sem Svenni og
Dóra giftu sig og Ólöf Katrín
fæddist. Það urðu fagnaðarfundir
og við áttum notalegar og
skemmtilegar stundir saman. Við
bræðurnir og fjölskyldurnar okkar,
áttum öll saman margar góðar
stundir, í útilegum, sumarbústöð-
um og afmælum.
Svenni var mikill fjölskyldumað-
ur og talaði oft um, með stolti,
hvað hann var ánægður með börn-
in sín öll þrjú. Dóra og Svenni
lögðu metnað í að gera heimilið sitt
fallegt. Þau höfðu gaman af að
bjóða fólki til sín og héldu oft veg-
legar veislur, sem Dóra útbjó af
einstakri smekkvísi.
Ég kveð þig, kæri Svenni minn,
með miklum söknuði og eftirsjá og
vona að þér líði vel, hvar sem þú
ert. Minningarnar sem ég á um
góðan dreng, munu áfram lifa í
huga mínum og hjarta.
Þegar æviröðull rennur,
rökkvar fyrir sjónum þér,
hræðstu eigi, hel er fortjald,
hinum megin birtan er.
Höndin, sem þig hingað leiddi,
himins til þig aftur ber.
Drottinn elskar, – Drottinn vakir
daga og nætur yfir þér.
(Sigurður Kristófer Pétursson.)
Í dag kveðjum við Svenna hinstu
kveðju. Samúðarkveðjur sendum
við Dóru, Þuríði Ósk, Kjaran,
Benedikt, Kristínu, Þórdísi og fjöl-
skyldum Svenna og Dóru.
Þórarinn Kjartansson og
fjölskylda.
Að setjast niður og skrifa í minn-
ingu Sveins vinar míns vekur und-
arlega tilfinningu. Það eru orðin
nokkur ár síðan hann hvarf sjónum
okkar, maður í blóma lífsins, langt
fyrir aldur fram.
Það er ekki ætlun mín að skrifa
einhvern langhund, enda væri það
ekki í anda Sveins. Sveinn var
maður athafna fremur en orða og
ekkert var fjær honum en sýnd-
armennska. Hann var vinur vina
sinna, allur þar sem hann var og
faldi engin geðbrigði, auk þess að
vera afskaplega hlýr maður og ein-
staklega raungóður. Ég gæti tíund-
að ýmsa kosti og eiginleika Sveins,
en tel þess ekki þörf. Sennilega
voru einlægnin og heiðarleikinn
hans yndislegustu kostir.
Greinarkorni þessu er ekki ætlað
að vera æviágrip Sveins, heldur
skrifað til að votta virðingu og lýsa
söknuði yfir gengnum vini sem ég
átti samleið með frá barnæsku.
Hafi hann þökk fyrir samfylgdina.
Eftirlifandi eiginkonu og börnum
votta ég mína dýpstu samúð.
Valtýr Guðmundsson.
Í dag er komið að kveðjustund,
elsku Svenni, þín er sárt saknað.
Mér verður oft hugsað til þín og tel
ég það forréttindi að hafa fengið að
kynnast þér sem unglingur. Þú og
Dóra tókuð mér opnum örmum
sem hálfbróður hennar og ég varð
einn af ykkur. Æsku okkar svipaði
á margan hátt saman og áttum við
margar góðar og gefandi stundir
um þau efni. Allt sem þú gerðir
fyrir mig sem og aðra sýnir hversu
stórt hjarta og góðan mann þú hef-
ur að geyma. Við þökkum fyrir
þær góðu stundir sem við áttum
með þér, Dóru og ykkar yndislegu
börnum.
Við eigum minningu um góðan
mann sem gerði líf okkar allra rík-
ara að hafa kynnst.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Valdimar Briem.)
Elsku Dóra, Þuríður, Kjaran og
Benedikt, guð blessi ykkur vegna
missis ykkar.
Hallur og Vala.
SVEINN
KJARTANSSON
Það er ekki langt síð-
an við vorum saman-
komin á „Fáskrús“ til
að kveðja hann afa minn
og bróður þinn Christen Sörensen.
Okkur var boðið í kaffi til Siggu og
Ægis á eftir og þáðum það auðvitað.
Við sátum saman við borðstofuborðið
og vorum að tala saman um þegar ég
var lítil og hlógum að gömlum tíma.
Þegar þú spurðir mig hvað ég væri að
gera og ég svaraði að ég væri að fara í
skóla að læra hárgreiðslu, þá skaust
þú að mér að ég gæti klippti litlu hárin
þín og ýttir olnboganum í mig og
hlóst. Svo var haldið heim og ég
kvaddi ykkur hjónin og þú sagðir við
mig að ég ætti að kíkja á ykkur næst
þegar ég kæmi austur og mætti ekki
gleyma því og því lofaði ég þér. Dag-
SÖREN KRISTINN
SÖRENSEN
✝ Sören KristinnSörensen fæddist
26. júní 1924 á Mjó-
eyri við Eskifjörð.
Hann lést á heimili
sínu Silfurtúni á
Eskifirði 13. septem-
ber síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Eskifjarðar-
kirkju 20. septem-
ber.
arnir liðu og ég fór í
skólann og var í mínum
fyrsta herraklippitíma
þegar síminn minn
hringir og það er pabbi.
Hann segir mér tíðind-
in, að þú hafir kvatt
okkur um nóttina. Mér
brá að heyra þetta, að
þú værir farinn frá okk-
ur, en svona er lífið og
dauðinn gerir ekki boð á
undan sér. En ég skal
standa við að heim-
sækja hana Sigurborgu
okkar þegar ég á leið
austur og ekki ætla ég
að láta líða langt á milli núna. Fyrir
austan er alltaf gott að vera.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem.)
Ég votta Sigurborgu og fjölskyldu
þeirra samúð mína.
Sören, takk fyrir allan tímann sem
við áttum saman þegar ég var lítil.
Margrét Rut Sörensen
(Rut litla).
Erfidrykkjur
Salur og veitingar
Félagsheimili KFUM & KFUK
Holtavegi 28, 104 Reykjavík.
Upplýsingar í síma 588 8899.
www.kfum.is
Helluhrauni 10, 220 Hfj.
Sími 565 2566
www.englasteinar.is
Englasteinar
Legsteinar
Minningarathöfn um föður minn og bróður,
JÓHANN F. SIGÐURÐSSON
fyrrum svæðisstjóra
Flugleiða í Bretlandi,
verður haldin í Dómkirkjunni í Reykjavík föstu-
daginn 8. október nk. kl. 13.30.
Alfred Sigurður Jóhannsson,
Kristinn Jóhann Sigurðsson.
Okkar ástkæra,
AÐALBJÖRG SIGNÝ SIGURVALDADÓTTIR,
Eldjárnsstöðum,
Blöndudal,
sem lést mánudaginn 27. september, verður
jarðsungin frá Blönduóskirkju laugardaginn
9. október kl. 14.00.
Jarðsett verður í Svínavatnskirkjugarði.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
Krabbameinsfélag A-Húnvetninga eða aðrar líknarstofnanir.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Sigurjón E. Björnsson,
Sigurvaldi Sigurjónsson, Guðbjörg Þorleifsdóttir,
Kristín B. Sigurjónsdóttir, Guðbergur Björnsson.
EGGERT ÓLAFSSON
frá Brautarholti,
Hofsósi,
lést á Sjúkrahúsi Akureyrar mánudaginn 27. september.
Jarðsett var í kyrrþey mánudaginn 4. október.
Vinir og vandamenn.
Elskuleg dóttir okkar, systir og unnusta,
HJÖRDÍS KJARTANSDÓTTIR,
Seilugranda 9,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut mánu-
daginn 4. október.
Magnea Guðmundsdóttir, Kjartan Ólafsson,
Ólafur Kjartansson og Peter Fork.