Eimreiðin - 01.04.1937, Qupperneq 17

EIM reiðin
GEGGJAÐ FÓLK
137
úr svörtum viði. I’etta var óvenju fíngerð og falleg höfuð-
kúpa, sldnandi hvít, með tvær sérstaklega vel lagaðar raðir
af perluhvítum tönnum. Ennið var hátt og livelft yfir stórum,
fómum augnatóftunum, nefbeinið langt og mjótt, og lítið skarð
1 hökuna. Öll kúpan var svo l'alleg og vel löguð, að hún
vakti aðeins fegurðargleði, eu engan óliug né ótta. Það kom
undariega við mig að sjá þessa fögru minningu um konu,
Sem eitt sinn hafði lifað, sem eitt sinn hafði gengið brosandi
1 sólskininu og sungið um gleði sína. — Konan hlaut að
liafa verið mjög fögur.
Hann las sjálfsagt hugsanir rnínar þá líka, því hann sagði:
^Hún var mjög falleg, eina reglulega l'allega stúlkan, sem ég
úef séð«.
Kg hlýt að hafa orðið dálítið skrítinn í framan, því hann
úló, dálítið meinfýsnum lilátri. Við sátum þegjandi langa
stund. Svo sagði hann: »Ég hel' séð, að yður langar til að
vúa um leyndarmál mitt. Jæja, ég skal nú segja yður frá því«.
Hann hlandaði sér annan toddý, og ég sat niðurlútur á
llleðan, of eftirvæntingarfullur til að þora að horfa á hann.
Allur leið nokkur stund, sem mér fanst mjög löng. Svo byrjaði
úann loksins:
»Þetta er saga frá æskudögum mínum, Yður finst máske
að hún sé ekki skemtileg né merkileg, en liún er meira virði
1 lr mig en nokkuð annað, sem fyrir mig hefur komið um
æilna. Máske leyni ég yður einhverju, þegar ég segi liana, —
það eru dimmu hnettirnir.
Ég hafði strokið að heiman eitt vor með litlu ilutninga-
skiPÍ- Við vorum marga daga á leiðinni. Svo komum við til
akunns lands, þar sem var lilýtt og sólbjart sumar. Þegar
eið að kvöldi fyrsta daginn, læddist ég í land. Silkimjúkt og
1111myrkur lá yfir hinni ókunnu borg, og allir skemtigarð-
ailllr önguðu af þungum blómailmi. Á hálfdimmum götunum
þftl á ferli fjöldi fólks, en ég skildi eklci eitt orð af máli þess.
etta var afskekt og mjög ókunnugt land. — Ég skildi þó,
a hér var gott að vera. Hér ætlaði ég að setjast að. Eg var
ahðg ungur, Fötin, sem ég var i, og tveir gullpeningar var
> sem ég átti af jarðneskum auði. En ég var að leita að
adintýrinu, sem ekki verður keypt fyrir peninga. Ég gekk