Tímarit lögfræðinga - 01.10.1984, Qupperneq 6

t
AGNAR KL. JÓNSSON
Með Agnari Klemensi Jónssyni sendiherra er
Nestor utanríkisþjónustu íslands fallinn í val-
inn.
Hann var fæddur við Tjörnina í Reykjavík 13.
október 1909. Foreldrar hans voru Klemens
Jónsson landritari og síðar ráðherra og seinni
kona hans Anna María Schiöth, dóttir H.
Schiöth bakarameistara á Akureyri og síðar
bankagjaldkera.
Að Agnari stóðu stórmerkir ættstofnar og bar
hann þess glöggan vott. Hann fæddist og ólst
upp í foreldrahúsum, einhverju helsta menn-
ingarheimili landsins. Systursonur Agnars,
Björn Tryggvason aðstoðarbankastjóri, lýsir í
merkri minningargrein um frænda sinn og vin
heimilisbrag í glæstum húsakynnum að Tjarn-
argötu 22 og segir m.a.: ,,Þetta var hrífandi heimur í þessari glæsilegu um-
gjörð á fegursta stað í bænum við Tjörnina.11
Af snjallri lýsingu Björns á heimilisbrag í Tjarnargötu er Ijóst hve hann
hefur hrifist af honum þegar á bernskuskeiði. Má nærri geta hver gæfa það
hefur verið Agnari að alast upp við slík kjör.
Lengi býr að fyrstu gerð og er þá ekki að furða að Agnar, sem erfði helstu
kosti mikilla ætta og mótaðist í slíku umhverfi, yrði slíkur maður menningar
og fágunar í lífi og starfi.
Þeir sem til þekkja vita að hann var í röð allra fremstu embættismanna
þjóðarinnar, hollur og traustur; mátti hvorki vamm sitt né þjóðar sinnar vita.
Geir Hallgrímsson utanríkisráðherra lét svo ummælt við lát Agnars:
„Enginn hefur átt lengri starfsferil í íslenskri utanríkisþjónustu en Agnar Kl.
Jónsson og víst er að Agnar átti mikinn metnað íslenskri utanríkisþjónustu
til handa. Sá metnaður ungs manns hefur sennilega verið sprottinn í upphafi
úr jarðvegi sjálfstæðisbaráttu þjóðarinnar. En alla tíð leit Agnar Kl. Jónsson
á meðferð utanríkismála íslands sem staðfestingu, varðveislu og eflingu sjálf-
stæðis þjóðarinnar. í þeim efnum fylgdist Agnar vel með tímanum, straum-
um og stefnum, en hélt engu að síður eða einmitt þess vegna vel áttum.
Stefnufastari eða traustari mann en Agnar var í starfi og dagfari öllu gat
ekki, enda vann hann sér og landi sínu virðingu allra þeirra, sem hann átti
skipti við erlendis sem hérlendis.'1 Þetta er glæsileg lýsing og sönn er hún.
Undir þessi orð munu margir vilja taka.
Um námsferil og embættisstörf vísa ég að mestu til Lögfræðingatals sem
hann sjálfur samdi og út kom 1976. Þar getur að líta í stuttu máli náms- og
60