Morgunn - 01.06.1970, Side 26

Prófessor J. fí. fíhine:
Mæling sálarorkunnar
☆
Eftir að menn hafa kynnt sér nýjustu rannsóknir á for-
vizku og forspám, ætlu menn að geta litið nokkurn veginn
fordómalaust á jiær tilraunir, sem gerðar hafa verið til þess
að mæla beinlínis sálarorku manna og ganga úr skugga um
jiað, hvort mannssálin getur haft bein áhrif á hreyfingar efnis-
kenndra hluta. Á tilraunastöð okkar hér við Duka háskólann
eru þessar tilraunir einu nafni nefndar teningatilraunirnar,
vegna þess, að jiair eru gerðar til jiess að fullvissa sig um það,
hvort hugur mannsins einvörðungu getur haft áhrif á það,
hvaða hlið kemur upp hverju sinni á teningi, sem kastað er af
handahófi.
Tilgátan um sjálfstæða sálarorku eða psychokinesis, PK,
eins og það er oft nefnt, er i rauninni rökrétt afleiðing af
rannsókn ESP fyrirbæranna yfirleitt. Þegar um venjulega
l’jarskyggni er að raiða, er menn sjá hluti langt í burtu, þá
hlýtur það að stafa af því, að eitthvert samband kemst á milli
sálarinnar og þess fjarlæga hlutar, sem hún skynjar. Þetta
tvennt hlýlur að hafa áhrif hvort á annað, að minnsta kosti
liggur beinast við að svo sé. Sál okkar eða hugur hefur jiví
einhver áhrif á hlutinn, enda Jiótt við fáum ekki greint Jiað.
Skyggnirannsóknirnar voru að sjálfsögðu ekki framkvæmdar
í því skyni að leiða nein slík áhrif beinlínis i ljós. Það, sem
hér þurfti að gera, var að finna upp nógu næm mælingatæki
til þess að þau gætu sýnt þau áhrif, sem sálin hefur á efnis-
kennda hluti. I því efni mátti búast við gagnkvæmum áhrifum,
áhrifum sálarinnar á lilutinn og áhrifum hlutarins á sálina.
En þvi mátti þá ekki lika láta sér detta í hug hreyfiáhrif án