Morgunblaðið - 18.06.2010, Blaðsíða 21

Minningar 21
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 18. JÚNÍ 2010
✝ Páll Gestssonskipstjóri fæddist
á Siglufirði 13. júní
1926. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 7. júní síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Gestur
Guðjónsson skipstjóri
frá Ási í Þelamörk, f.
22.3. 1893, d. 9.8.
1963, hann ólst upp í
Hrísey, og Rakel Sig-
ríður Pálsdóttir frá
Siglufirði, f. 13.6.
1903, d. 6.10. 1980.
Brúðkaupsdagur þeirra var 8. nóv-
ember 1924 á Siglufirði. Systkini
Páls eru Sjöfn, f. 7.3. 1925, Guðni, f.
5.3. 1928, Birgir, f. 27.4. 1932, d.
21.9. 1977, og Sævar, f. 20.6. 1943.
Eiginkona Páls var Olga Bettý
Antonsdóttir, f. 26.1. 1929, d. 17.1.
2003. Foreldrar hennar voru Jón
Anton Árnason sjómaður frá Ytri-
Haga á Árskógsströnd, f. 26.10.
1905, d. 12.3. 1948, og Pálína Val-
gerður Oddsdóttir, sem vann við
hótel- og þjónustustörf, frá Minni-
Bakka í Hólshreppi í Skálavík, f.
þeirra er Sigurður. Börn Sjafnar,
Baldvin Þór og Þórunn, sambýlis-
maður Ágúst Bent Sigbertsson; fað-
ir þeirra er Magnús Þór Sigmunds-
son. 6) Kristjana, f. 1.5. 1960, maki
Andrés Bjarnason. Dætur þeirra
eru: Sigrún Helga, Andrea Ruth, og
Agla Bettý. 7) Gestur, f. 20.9. 1963,
maki Linda Guðlaugsdóttir, börn
þeirra eru: Signý, Valgerður og
Páll. Langafabörnin eru 14.
Páll útskrifaðist úr Stýrimanna-
skólanum í Reykjavík 1949. Hann
starfaði sem stýrimaður og skip-
stjóri á togurum . Hann var skip-
stjóri og einn af eigendum Siglfirð-
ings SI 150 sem kom til Siglufjarðar
árið 1964 og var fyrsti skuttogari
Íslendinga. Árið 1970 fluttist fjöl-
skyldan frá Siglufirði til Rauf-
arhafnar. Þar gegndi Páll starfi
framkvæmdastjóra Jökuls hf., en
fjölskyldan flutti síðan til Reykja-
víkur. Páll starfaði hjá Asiaco við
sölu á veiðarfærum þar til hann og
félagar stofnuðu Ísfell hf. árið1992.
Páll var tengdur sjónum alla tíð.
Síðustu árin naut Páll ástríks fé-
lagsskapar vinkonu sinnar, Bjargar
Finnbogadóttur.
Útför Páls verður gerð frá Foss-
vogskirkju í dag, 18. júní 2010, og
hefst athöfnin kl. 13.
10.1. 1907, d. 20.11.
1984. Þau giftu sig
1927 og hófu búskap
sinn í Árnahúsi í Hrís-
ey, en fluttu til Siglu-
fjarðar um 1944.
Páll og Bettý gift-
ust 6. janúar 1951 á
Siglufirði og eign-
uðust sjö börn: 1) Ant-
on Valur, f. 15.3.
1951, börn hans eru:
Árni Valur, maki
Marleen van Geest,
Inga Birna, maki
Stefnir Kristjánsson,
Olga Bettý, maki Baldvin Hafliða-
son og stjúpsonur Hrólfur Krakan.
Móðir hans er Ragnheiður Eggerts-
dóttir. 2) Rakel Guðný, f. 24.10.
1953, maki Gunnlaugur Ingimund-
arson, börn þeirra eru: Málfríður
Anna, maki Stefán Ingi Guðmunds-
son, Páll, maki Lucy Anna Marie
Scime og Erna Margrét, maki
Kristinn Þór Guðbjartsson. 3) Krist-
ján, f. 4.11. 1954, d. 18.3. 1955. 4)
Svanbjörg, f. 12.4. 1956, maki Mia
Bergström. 5) Sjöfn, f. 18.3. 1959,
maki Þórhallur Sigurðsson, sonur
Faðir minn, láttu lífsins sól
lýsa upp sorgmætt hjarta.
Hjá þér ég finn frið og skjól.
Láttu svo ljósið þitt bjarta
vekja hann með sól að morgni.
Drottinn minn réttu sorgmæddri sál
svala líknarhönd
og slökk þú hjartans harmabál,
slít sundur dauðans bönd.
Svo vaknar hann með sól að morgni.
Farðu í friði, vinur minn kær,
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær,
aldrei ég skal þér gleyma.
svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Elsku afi, takk fyrir yndislega
samleið. Guð geymi þig.
Signý, Valgerður og Páll.
Mig langar til að minnast elsku-
legs móðurbróður míns, hans Palla,
sem nú er fallinn frá, með örfáum
orðum. Palli var stórbrotinn per-
sónuleiki sem umvafði okkur ætt-
ingja sína og vini af alúð og um-
hyggju. Hann hafði sérstakt lag á
jákvæði og léttleika í samskiptum
við fólk þannig að öllum leið vel í
návist hans. Hann var stálminn-
ugur og fróður og minnist ég sér-
staklega hins mikla frásagnarhæfi-
leika hans þegar hann sagði frá
mönnum og málefnum úr fortíðinni.
Maður gleymdi þá stað og stund
við að hlýða á þann mikla fróðleik
sem hann hafði einstakt lag á að
koma frá sér, oft á kíminn og
skemmtilegan hátt.
Palli frændi hafði ákveðnar skoð-
anir og var mjög hreinskiptinn
maður. Hann sagði alltaf meiningu
sína og hafði heilbrigðar skoðanir
og hugsanir allt fram á dánardæg-
ur. Ég mun aldrei gleyma þeirri
ástúð og umhyggju sem hann hefur
sýnt Sjöfn systur sinni á erfiðum
tímum og mun ég ávallt vera þakk-
lát fyrir að hafa átt þennan ynd-
islega mann fyrir frænda. Börnum
hans, barnabörnum og ástvinum
votta ég mína dýpstu samúð á erf-
iðum stundum.
Svava Þorsteinsdóttir, Hellu.
„Óendalegur kærleikur er vopn sem
vinnur á öllu. Hann er hnossið
æðsta, eiginleiki hinna hugdjörfu,
þeirra eitt og allt. Hann er sérstakur
eiginleiki hjartans“.
(Mahatma Gandhi)
Mér finnst þessi orð eiga vel við
Pál Gestsson, því hjarta hans átti
óendanlegan kærleika.
Þegar elsti sonur minn, Árni Val-
ur, fæddist fyrir rúmum 35 árum
var hann fyrsta barnabarn Palla og
Bettýjar. Hann hefði ekki getað
fengið stærri og betri vöggugjöf en
ást og umhyggju Palla afa og Bet-
týjar ömmu. Þeirra samband við
barnabarnið var ætíð mjög sterkt
og einstaklega náið.
Þær tilfinningar sem eru mér
efst í huga nú er ég kveð hann
Palla minn eru þakklæti, virðing og
ást. Þakklæti fyrir að fá að kynnast
honum og verða honum samferða í
rúm 35 ár og fyrir allt það sem
hann gaf mér. Virðing fyrir honum
sem alltaf trúði á hið góða í sér-
hverjum manni og djúp ást sem
mun búa í hjarta mínu um eilífð.
Ég votta ykkur kæra fjölskylda,
mína dýpstu samúð.
Hrefna.
Páll Gestsson kvaddi þetta jarðlíf
á snöggan og nokkuð óvæntan hátt
eftir farsælan feril jafnt í einkalífi
sem starfi. Leiðir okkar lágu fyrst
saman þegar faðir minn og fleiri
forystumenn sveitarfélagsins á
Raufarhöfn brutust til þess sum-
arið 1969 að kaupa togskip til þess
að koma hjólum atvinnulífsins í
gang eftir síldarhrunið.
Yfirmenn komu flestir að þar
sem slík útgerð hafði ekki verið til
á Raufarhöfn um nokkurt skeið.
Skipstjórarnir komu frá Siglufirði
og var Páll Gestsson eða Palli eins
og hann var jafnan kallaður annar
þeirra. Palli hafði verið skipstjóri á
Siglfirðingi sem hann lét smíða
ásamt félögum sínum og var merki-
legur fyrir það að vera fyrsta fiski-
skip Íslendinga með skuttog.
Þetta var farsæl ráðning, þeir
fiskuðu vel og Raufarhöfn rétti úr
kútnum. Þeir fluttu með sínar fjöl-
skyldur í þorpið og tengdust íbúun-
um. Það fór ekki hjá því að stráka-
guttar sem höfðu áhuga á sjósókn
framar öllu öðru litu upp til þess-
ara manna með mikilli lotningu.
Palli fór í land tveimur árum
seinna og tók við sem fram-
kvæmdastjóri útgerðarinnar um
tíma. Fjölskyldan fluttist til
Reykjavíkur 1971 og Palli flutti síð-
an alfarið ári seinna. Hann fór
fljótlega að vinna við sölu á veið-
arfærum hjá Asiaco og varð fljót-
lega sölustjóri.
Það var síðan í janúarmánuði
1992 sem við áttum örlagaríkt
spjall í eldhúsinu þeirra Bettýar í
Tjarnarbóli. Þar ákváðum við að
stofna nýtt félag til veiðarfærasölu
ásamt fleiri þar sem verulega var
farið að fjara undan Asiaco og Palli
ákveðinn í því að hætta og reyna
eitthvað nýtt. Þannig varð Ísfell til
og hóf starfsemi í mars 1992. Palli
var að sjálfsögðu sölustjóri félags-
ins sem óx og dafnaði allt fram á
þennan dag.
Á það samstarf bar aldrei
skugga enda var Palli einstakt ljúf-
menni þótt ekki væri hann skap-
laus og lét ekki valta yfir sig ef því
var að skipta. Hann ávann sér
óskipta virðingu samstarfsfólks,
birgja og viðskiptamanna eins og
annars staðar þar sem hann lagði
hönd á plóg á sinni gifturíku starfs-
ævi.
Palli var rétt að verða 66 ára
gamall þegar Ísfell hóf starfsemi.
Að fara á eftirlaun og hætta að
vinna var honum svo fjarlæg hugs-
un að á það var ekki minnst fyrr en
11 árum seinna, nokkrum mánuð-
um áður en Palli dró sig í hlé,
næstum 78 ára gamall. Hann hélt
samt áfram að fylgjast með okkur
og kom reglulega í heimsókn enda
einstaklega vel á sig kominn á allan
hátt þar til síðustu misserin að
nokkur veikindi sóttu að honum án
þess þó að hann léti það hamla sér
mikið.
Lífið er eins og að ganga á þunn-
um ís, þú veist aldrei hvenær und-
an þér brestur. Palli hafði gengið
langan veg mjúkfættur eftir þess-
um ís og skilur eftir sig mikla auð-
legð í afkomendum og orðstír.
Við Margrét svo og starfsfólk Ís-
fells þökkum vináttuna og frábært
samstarf um leið og við sendum
fjölskyldu Palla og öðrum ástvinum
okkar innilegustu samúðarkveðjur.
Pétur Björnsson.
Páll Gestsson
✝ Hallgrímur Guð-mundsson fædd-
ist 6. febrúar 1921 í
Útibæ í Flatey á
Skjálfanda. Hann
lést á heilbrigð-
isstofnun Þingeyinga
10. júní 2010.
Foreldrar Hall-
gríms voru Guð-
mundur Jónasson, f.
12.10. 1886, d. 13.9.
1958, og Þuríður El-
ísa Pálsdóttir, f.
26.2. 1889, d. 8.1.
1943. Hallgrímur var
einn af 13 börnum þeirra.
Hallgrímur kvæntist 15. desem-
ber 1951 Guðrúnu Sólveigu Sig-
urðardóttur, f. 6. apríl 1927. Börn
þeirra eru Guðmundur Hall-
grímsson, f. 21. júní 1951, eig-
inkona hans er Jó-
hanna Kristín
Guðmundsdóttir, f.
3. apríl 1950. Sólveig
Halla Hallgríms-
dóttir, f. 25. janúar
1969, eiginmaður
hennar er Símon
Bjarnason, f. 10.
nóvember 1966.
Fóstursonur Hall-
gríms og Sólveigar
er Guðmundur Karl
Jóhannesson, f. 29.
september 1959, eig-
inkona hans er
Harpa Jóna Jónasdóttir, f. 24. júlí
1967.
Útför Hallgríms fer fram frá
Húsavíkurkirkju í dag, 18. júní
2010, og hefst athöfnin kl. 14.
Elsku pabbi minn
Ást min virðing og þakklæti varða
leið þína til nýrra heima.
Allar góðu stundirnar okkar man
ég. Þegar þú leiddir mig litla um
fjöruna og út að vita, sem var uppá-
halds gangan okkar.
Mín litla hönd örugg í þinni stóru.
Ég kveð þig, pabbi minn, í trausti
þess að þegar minn tími kemur,
verðir þú þar, réttir mér höndina og
við göngum saman aftur.
Sólveig Halla.
Elsku afi, þó ég viti hver gangur
lífsins er þá er það mér afskaplega
sárt að kveðja. Betri afa hefði ég
ekki getað fengið.
Síðustu dagana hef ég rifjað upp
ófáar stundirnar sem ég átti með þér
allt frá því að ég var pínulítil þar til á
dánardaginn þinn þegar ferðaplönin
mín breyttust skyndilega og ég var
komin norður í land viku á undan
áætlun án þess þó að vita í hvað
stefndi hjá þér.
Ég hugsa með söknuði til göngu-
túranna okkar niður á bryggju, í
fjöruna, niður á andapoll og þegar
við fórum að skoða hestana hans
Dodda Kobb úti við sláturhús. Ég
man eftir litlu hendinni minni inni í
stóru og sterku hendinni þinni á
þessum ferðalögum okkar, elsku afi.
Það er mér ómetanlegt að gullmol-
inn minn hún Alma Björk hafi fengið
að kynnast þér og göngutúrunum þó
svo að þeir hafi nú ekki verið eins
langir og hjá okkur forðum daga.
Það er mér mikil huggun að hugsa
til þess að ég hafi getað glatt þig þeg-
ar ég hitti þig í síðasta sinn á lífi. Í
dag áttaði ég mig á því að þegar við
amma fórum þá kvaddir þú mig al-
veg eins og þú gerðir alltaf þegar ég
var að fara suður en ekki eins og ég
myndi sjá þig aftur seinna sama dag
eða daginn eftir. En það var ekki ég
sem var að fara í ferðalagið í þetta
sinn, heldur þú.
Elsku afi minn, takk fyrir allt. Ég
skal passa ömmu eins vel og ég get.
Hvíl í friði
Þín
Jónína (Nína).
Eitt af því sem gefur lífinu gildi er
að kynnast góðu fólki á lífsleiðinni.
Fólki sem maður getur treyst og er
tilbúið að miðla þekkingu sinni og
lífsreynslu til þeirra sem yngri eru.
Árið 1979 hóf ég störf hjá Fiskiðju-
samlagi Húsavíkur við almenn
verkamannastörf í Aðgerðinni. Þar
hitti ég fyrir menn á öllum aldri.
Vinnustaðurinn var samfélag manna
sem höfðu þurft að hafa töluvert fyr-
ir lífinu og gengið í gegnum ýmis-
legt. Menn sem þekktu tímana
tvenna og veigruðu sér ekki við að
vinna erfiðisvinnu frá morgni til
kvölds. Þeir þekktu ekkert annað.
Þar voru líka ungir menn eins og ég
sem voru að stíga sín fyrstu alvöru
skref á vinnumarkaði. Fljótlega
kynntist ég Hallgrími Guðmunds-
syni frá Flatey á Skjálfanda, hest-
inum eins og við kölluðum hann.
Hann var tæplega 40 árum eldri en
ég. Það sem vakti strax athygli mína
var hvað þessi hái og myndarlegi
maður var mikið hörkutól. Það skipti
ekki máli hvort við stóðum í aðgerð,
vorum að salta, skera af skreið eða
pakka. Alltaf var Hallgrímur á fullu
og menn nutu þess að vinna með
honum. Hann leit á okkur sem jafn-
ingja og leiðbeindi okkur eftir bestu
getu. Dugnaður og vandvirkni var
hans aðalsmerki.
Á níunda áratugnum var rekin öfl-
ug útgerð fiskiskipa frá Húsavík. Á
þeim tíma vorum við Hallgrímur
samferða í löndunargengi sem sá um
uppskipanir úr bátum og togurum
sem komu til löndunar á Húsavík.
Þetta var góður og eftirminnilegur
tími. Þrátt fyrir að Hallgrímur væri
mun eldri en við hinir í löndunar-
genginu gaf hann okkur ekkert eftir
enda vildi hann aldrei láta standa
upp á sig. Það tók okkur langan tíma
og reyndar nokkur ár að fá Hallgrím
til að færa sig úr lestinni upp á lúgu.
Þar vildum við hafa kallinn enda létt-
ara starf en um leið mjög krefjandi
og því fylgdi mikil ábyrgð. Hann tók
starfið alvarlega og var umhugað um
okkar velferð. Þá fyrst fór hann að
öskra á okkur, enda hafði hann ör-
yggi okkar að leiðarljósi. Skipaði
okkur að fara frá þegar aflinn var
hífður upp úr lestinni og eins þegar
klafarnir komu niður aftur. Eitt sinn
urðum við að gera smáhlé á löndun
meðan við sigruðumst á hláturskasti
sem kom til vegna þess að hesturinn
var að skipa okkur að fara frá með
slíkum ákafa að hann missti fölsku
tennurnar niður í lest. Sem betur fer
tókst okkur að grípa þær áður en
þær brotnuðu við fallið í lestargólf-
inu. En svipurinn á hestinum var
ógleymanlegur.
Með þessum orðum vil ég kveðja
góðan vin sem ég bar mikla virðingu
fyrir, sönnum heiðursmanni. Það eru
forréttindi að hafa fengið tækifæri til
að njóta samvista við slíkan sóma-
mann. Lært réttu handtökin og
hlustað á allar skemmtilegu sögurn-
ar sem hann sagði okkur, sumar
sannar og aðrar sem urðu til á staðn-
um.
Félagi, nú skilja leiðir en síðar
munum við fá tækifæri til að rifja
upp allar ánægjustundirnar sem við
áttum saman í Aðgerðinni með okk-
ar samferðarfólki. Þá verður hlegið
eins og í gamla daga og sagðar sög-
ur. Að lokum votta ég Guðrúnu Sól-
veigu Sigurðardóttur og fjölskyldu
mína dýpstu samúðarkveðjur. Megi
guð hjálpa ykkur í gegnum sorgina.
Aðalsteinn Á. Baldursson.
Hallgrímur
Guðmundsson
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
GUÐBRANDUR SVEINSSON,
Unuhóli,
Þykkvabæ,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Lundi, Hellu,
þriðjudaginn 15. júní.
Útförin fer fram frá Þykkvabæjarkirkju laugardaginn 26. júní
kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vildu minnast
hans er bent á Krabbameinsfélagið í Rangárvallasýslu.
Sigurfinna Pálmarsdóttir,
Pálína Svanhvít Guðbrandsdóttir, Birgir Óskarsson,
Pálmar Hörður Guðbrandsson, Jóna Elísabet Sverrisdóttir,
Heiðrún Björk Guðbrandsdóttir, Kristján Ólafur Hilmarsson,
Sigríður Guðbrandsdóttir, Valtýr Georgsson,
Sveinn Guðbrandsson,
barnabörn og barnabarnabörn.