Sveitarstjórnarmál - 01.04.1949, Blaðsíða 35

SVEITARST JÓRNARMÁL
31
af hendi leigurétt sinn eða hluta af honum,
ef sveitarstjóm óskar.
Ef ekki næst samkomulag um kaupverð
lands eða leiguréttinda, skal það ákveðið
með mati. Matsmenn séu þrír. Seljandi út-
nefnir einn, kaupandi annan, en oddamaður
sé dómkvaddur. Áfrýja má til yfirmats, sem
framkvæmt er af þrem dómkvöddum mönn-
um.
SJÚKRAHÚS
FYRIR DRYKKJUSJÚKLINGA.
Frv. um meðferð ölvaðra manna og
drykkjusjúkra liggur nú fyrir Alþingi. Það
var borið fram í Nd., en hefur nú verið af-
greitt þaðan til Ed. og hefur heilbrigðisn.
hennar það til meðferðar.
í frv. er ráð fyrir því gert, að komið verði
upp sjúkrahúsum eða sjúkrahúsdeildum og
gæzluhælum handa drykkjusjúkum mönnum
og greiðist stvrkur til slíkra framkvæmda frá
ríkinu að hálfu, að öðru leyti gildi sömu
reglur og um sjúkrahúsbyggingu. Við það
er miðað, að sveitarfélögin eitt eða fleiri
standi að slíkum byggingum.
Geðveikrahælið á Kleppi hefur með hönd-
um yfirumsjón með gæzlu drykkjusjúkra
manna þeim til umönnunar og lækninga skv.
ákvæðum frv.
Á kostnað ríkisins skal reisa og reka í sam-
bandi við geðveikrahælið og í hæfilegri ná-
lægð þess gæzluvistarhæli fyrir drykkjusjúka
menn, er fyrst og fremst sé miðað við þarfir
þeirra sjúklinga, sem ætla má að hafi sæmi-
legar batahorfur.
Til að standa undir kostnaði af fram-
kvæmd laga þessara, er ákvæði um, að af
ágóða Áfengisverzlunar ríkisins skuli á ámn-
um 1949—1955 verja iy2 millj. króna á
hverju ári til að leggja í sjóð, sem nefndur er
gæzluvistarsjóður.Úr honum sé síðan veitt fé
til að reisa eða hjálpa til að reisa gæzlu-
vistarhæli.
Lögin frá 1943, um heilsuhæli drykkju-
manna, falla úr gildi, ef frv. þetta verður
að lögum.
í athugasemdum við frv. segir svo:
„Ölvun er bráð áfengiseitmn (intozicatio
alcoholica acuta) á mismunandi háu stigi,
en endurtekin ölvun leiðir iðulega' til of-
drykkju (alcoholismus habitualis) og þar af
leiðandi langvinnrar áfengiseitrunar (alcohol-
ismus chronicus). Á bráðri áfengiseitrun og
fjölda annarra bráðra eitrana er enginn
gmndvallarmunur. í frumvarpinu eru of-
drykkja og langvinn áfengiseitrun einu nafni
nefndar drykkjusýki. í samræmi við þetta
er það, að rétt þykir að láta ölvaða menn
sæta meðferð sem sjúklinga, er fyrst og
fremst heyrir undir lækna að hafa afskipti
af. Sérstaklega þykir hlýða að ákveða íhlut-
un læknis, þegar ölvaður maður lendir í
höndum lögreglunnar, og er þá aðallega
tvennt haft í huga. í fyrsta lagi er aðeins á
færi lækna að greina ölvun frá öðrum sjúk-
dómsfyrirbrigðum, og þ. á m. lífshættuleg-
um sjúkdómum. í öðru lagi er með þessu
stefnt að því að koma fólki, er iðkar óhóf-
lega víndrykkju, sem tímanlegast undir
hendur lækna, allra helzt áður en það verð-
ur drykkjusýkinni að bráð, og þá með tilliti
til þess, að yfirleitt sé auðveldara að girða
fyrir, að menn steypi sér í þann brunn, held-
ur en að bjarga mönnum upp úr honum,
eftir að þeir eru fallnir í hann. Enn má ætla,
að viðhorf manna, einkum unglinga, gegn
drykkjuslarki vérði annað, er þeir mega gera
ráð fyrir, að slarkið beri þá inn á sjúkrahús
til læknisrannsóknar, heldur en þegar viður-
lög eru eins og nú tíðkast. Er ætlazt til, að
á þennan hátt megi uppeldisáhrif fyrirhug-
aðrar lagasetningar verða nokkurs megnug
um að halda aftur af unglingum um iðkun
siðlauss drykkjuskapar."