Sveitarstjórnarmál - 01.04.1949, Blaðsíða 42

38
SVEITAKST J ÓRNARMÁL
in, — engu síður skyldugt en að greiða Fjár-
hagsráði og starfsfólki þess í Reykjavík.
Ég vil enn, stutta stund þó, gefa Fjár-
hagsráði tækifæri til að afgreiða heiðarleg
svör við kröfum sveitarstjómarmannanna,
hvort sem það telur sig geta svarað upp á
sitt eindæmi eða þarf að leita samþykkis
ríkisstjórnarinnar.
Það skal fram tekið, að ekki vakir fyrir
mér, að umboðsstörf þessi eigi að launa
óhóflega, heldur sanngjamlega. Reikninga
mína fyrir hönd Húsavíkurhrepps um þau
tel ég sanna það.
Sú gegndarlausa frekja, sem gagntekið hef-
ir allt of marga íslendinga, í viðskiptum við
hið opinbera og stofnanir þess, er fordæm-
anleg.
í viðskiptum manna við hið opinbera sem
aðra eiga vel við orð þau, er Heimskringla
segir, að Magnús konungur góði hafi mælt
við Harald konung harðráða eitt sinn, er þá
greindi á:
„Þat sama viljum vér aí yðui hafa, sem
vér eigum skilt.“
Á grundvelli þeirrar hugsunar, sem felst í
þessum orðum, ber ég fram kröfu sveitar-
stjómarmanna til Fjárhagsráðs um greiðslu-
skil fyrir unnin störf og útlagðan kostnað.
Haraldur harðráði bevgði sig í deilunni
við Magnús góða. Hann mun þó eftir því,
sem lesa má út úr sögunni, hafa að þeirrar
tíðar hætti, tekið öllu meira tillit til vopna-
valds þess, er Magnús hafði yfir að ráða, en
málstaðarins og þess, sem „skilt“ var.
Ég vil hins vegar gera ráð fyrir því, að
Fjárhagsráð meti réttlætið nægilegar ástæður.
Sá ójöfnuður og þjóðfélagslega ranglæti,
að láta sveitarfélög á verzlunarstöðum úti
um land kosta umboðsstörfin fyrir Fjárhags-
ráð, en Reykjavík aftur á móti fá þau ókeyp-
is leyst af hendi, er svo gróft misrétti, að
ég skil ekki að maður fyrirfinnist, er mælt
geti því bót.
En fari svo ótrúlega, að Fjárhagsráð dauf-
heyrist áfram við hinum réttmætu kröfum,
eða telji sig ekki geta borgað fyrir sig, og
ríkisstjómin bæti heldur ekki úr, þá er
tvennt til fyrir hlutaðeigandi sveitarfélög:
Annað málsókn. Hitt að íá Alþingi til að
sicerast í leikinn. Það væri meiri löður-
mennskan, ef þingmenn fólksins utan
Reykjavíkur brigðust ekki vel við að leysa
þetta mál.
Að óreyndu engin ástæða heldur til þess
að gmna þingmenn Reykjavíkur um and-
stöðu, af því að málið er augljóst réttlætis-
mál, eins og ég þykist liafa sannað með lín-
um þessum.
Húsavík, 16. jan. 1949.
Karl Kiistjánsson.
„SVEIT ARSTJÓRN ARMÁL“.
Með þessu hefti tekur prentsmiðjan Oddi í
Reykjavík við prentun Sveitarstjórnarmála, en
síðastliðin tvö ár hefur það verið prentað á
Akranesi. Svo var til ætlazt, að 2.-3. hefti árs-
ins 1948 kæmi út nokkru fyrir áramót. En sakir
óvenju mikilla, tafsamra og varanlegra anna
hjá prentsmiðjunni á Akranesi gafst henni ekk-
ert tóm til að ganga frá prentun ritsins, enda
þótt nægilegt efni i það væri fyrir hendi.
Væntanlega lýkur hún við prentun heftanna
fljótlega. Efni þeirra eru þingtíðindi frá lands-
þinginu á Akureyri i sumar, erindi, er þar voru
flutt, o. fl.
Kaupendur eru beðnir velvirðingar á þessum
drætti á útkomu ritsins, en hefti þessi verða
send kaupendum þegar, er þau berast frá prent-
smiðjunni. Af þessum orsökum þykir réttara að
láta póstkröfu fyrir árið 1949 heldur fylgja 2.
hefti þessa árgangs — maiheftinu — en því hefti,
sem nú er sent, enda þótt sú hafi verið ætlunin.
★ Ritstj.
MYNDIN Á FORSÍÐUNNI
er frá Hallormsstað. Sigurður Guðmundsson
tók myndina.