Breiðfirðingur - 01.04.1977, Blaðsíða 23

BREIÐFIRÐINGUR
21
eitt skip úr Keflavík. Lágu þeir undir áföllum, stóðu menn
í látlausum austri. Faðir minn hafði orð á að líklega væri
hægt að taka land undir Háa-Hjalla, ef menn færu fyrir til
að taka á móti. Magnús var athugull maður og hafði skarpa
sjón. Hann segir: „Ég sé á ströndinni feiri en heimamenn
á Nesi eina. Einhverjir munu því vera lentir þar“. Þetta
reyndist rétt. Þorvarður Þorvarðarson frá Hallshæ hafði
lent á Nesi og skiplhöfn hans tók á móti þeim undir Háa-
Hjalla. Síðari hluta dagsins „gekk veðrið út á“, og komust
þeir þá allir heim.
Haustið 1912 var Danelíus Sigurðsson ráðinn á skip í
Ólafsvík. Var ætlunin að hann yrði á því um veturinn. Um
áramótin tók hann sig upp, „hvað sem hver sagði“, og
flutti út á Hellissand. Hóf hann róðra þaðan. Um vetur-
inn, á þorra, fórst báturinn frá ÓlafsVík, sem hann hafði
verið ráðinn á, með öllum mannskap. Var það báturinn,
sem áður er minnzt á.
Danelíus gerðist formaður á eigin skipi haustið 1915.
Hann var þá 20 ára. Þeir voru 6 á bátnum. Þeirra elztur
var Hjörtur Cyrusson, þá 24 ára. Um miðjan desember
björguðu þeir 5 mönnum af báti, sem fengið hafði á sig
sjó og fyllt. Þeir á báti Danelíusar voru nýbúnir að leggja
línuna og létu reka. Það var slæmur sjór. Þá kvaðst Björn,
bróðir Danelíusar heyra einhver vein. Fóru þeir þá að svip-
ast um. Sáu þeir hvar maður stendur uppi í báti, sem
maraði í kafi. Það var á móti veðrinu og drjúgur spölur að
róa. Þegar þeir nálguðust bátinn fundu þeir 3 menn í sjón-
um. Þeir voru allir skinnklæddir og vissu fæturnir upp.
Gekk þeim greiðlega að ná þeim og lifnuðu tveir þeirra
fljótt við. Einn maður stóð uppi í bátnum og annar hékk