Breiðfirðingur - 01.04.1977, Blaðsíða 50

48
BREIÐFIRÐINGUR
með því, að menn fengu sér öl að drekka, Jónas og gestir
hans sér í hóp, en nemendurnir og gestir þeirra sér. Var þá
annað hvort spilað eða gripið tafl.
Þetta var sem sagt um aðra hvora helgi. Hinn laugardag-
inn var danssamkoma frá klukkan átta til tólf að kveldi.
Jónas var mjög fylgjandi því, að menn lærðu að dansa og
tækju þátt í þessum samkomum. Kom hann þá oft sjálfur
og leit yfir hópinn, en stanzaði að jafnaði ekki lengi.
A ferð með Jónasi Jónssyni.
— Þú spurðir áðan um skiling á einkahógum nemenda.
Eins og ég hef lýst að nokkru hér að framan, þá lét Jónas sér
mjög annt um hag nemenda sinna, jafnvel í smáatriðum, en
ekki var hann síðri, ef einhvern alvarlegan vanda bar að
höndum. Þá fyrst kom í Ijós vináttusamband Jónasar og
nemenda hans. Um þetta get ég sérstaklega borið, því að k
ekki brást velvild Jónasar og skilningur hans á högum mín-
um, þegar stjúpfaðir minn varð úti og ég neyddist til þess
að hætta námi og hverfa heim til þess að annast bú móður
minnar. Vorið áður hafði Jónas reyndar komið á æskuheim-
ili mitt og gist þar, og síðan fylgdi ég honum norður á Borð-
eyri, en hann var þá á yfirreið um landið og hélt ræður
hingað og þangað. Þær fjölluðu um „samkeppni og sam-
vinnu“. Það var sólríkur sumardagur, þegar ég fylgdi Jón-
asi úr Dölum og norður í Hrútafjörð. — Vor í lofti, og vor
í hugum margra ungra manna. Við fundum, að nýir tímar
voru að ganga í garð í landi okkar.
— Það hefur ekki staðið á samþykki skólastjórans, þeg-
ar þú hlauzt að hverfa frá námi? >
— Ég sótti aldrei neitt leyfi, því að þess þurfti ekki.