Breiðfirðingur - 01.04.1977, Blaðsíða 121

BREIÐFIRÐINGUR
119
laginu Reyni á Sandi og seinna hér í Reykjavík á vegum
Breiðfirðingafélagsins.
Margar góðar minningar á ég frá þessum árum. Þegar
ég læt hugann reika til baka þá man ég Halla — eins og
við félagarnir kölluðum hann alltaf — þar sem hann spil-
aði fyrir dansi, en það gerði hann iðulega á samkomum
hjá okkur fyrir vestan. Hann var söngmaður góður og alltaf
þátttakandi í söngkór félagsins á Sandi og hér fyrir sunnan
söng hann í kór Breiðfirðingafélagsins um tíma.
Það má rneð sanni segja um Halla vin minn, að þótt
hann legði kannski ekki mikið upp úr því að safna verald-
legum auði eins og svo margir keppa að nú á dögum, þá
náði hann því marki að eignast sitt eigið húsnæði að Laug-
arásvegi 29. Kristín kona hans var honum þá eins og æfin-
lega mikil stoð með dugnaði sínum.
Garðurinn í kringum hús þeirra á Laugarásveginum var
sérstaklega snyrtilegur enda unnu þau hjónin mikið við að
rækta blóm og runna sem var þeim báðum til mjög mik-
illar ánægju. Þeim var eiginlegt að vilja fegra umhverfi
sitt.
Síðustu þrjú árin átti hann við erfiðan sjúkdóm að stríða.
Þótt erfiðleikarnir væru miklir á þessum árum heyrði ég
hann aldrei kvarta né heldur að hann væri að vorkenna
sjálfum sér.
Með HaUgrími er horfinn af sjónarsviðinu góður dreng-
ur sem við hjónin viljum að lokum þakka margar ánægju-
legar stundir.
Jóh. Olafsson.