Breiðfirðingur - 01.04.1977, Blaðsíða 87

BREIÐFIRÐINGUR
85
komist ekki hjá. Eftir 8 ára oddvitastarf varð að leggja
fast að honum að hætta ekki og eftir 12 árin vissu allir að
hann var búinn að vinna Torfalögin og var hættur.
Magnús tók við Sparisjóði Reykhólahrepps af stofnanda
hans, föður sínum, í lifanda lífi og stýrði honum til dauða-
dags. Honum fórst það vel eins og annað sem hann snerti
á. Hann hafði hugmynd um að verða kallaður fyrirvara-
lítið eins og raun varð á. Fyrir tveimur árum vildi hann
losa sig við sjóðinn en sveitungarnir gátu 'hvorugan hugsað
sér án hins og við það sat.
Magnús var fæddur inn í bændastétt, ólst upp sem bóndi,
lifði sig inn í hlutverkið og rækti það langa ævi. Þegar
ihorft er til baka vekur það furðu og gæti blekkt ókunnuga,
að hann bjó ekki sem títlaður bóndi nema stutt. Taldist
vinnumaður föður síns fram undir fertugt. Svo stóð Ingi-
björg kennari, systir hans, fyrir búi með honum. Hún var
öryrki af völdum lungnaberkla, svo sú skipan varð ekki
lengi. Eftir það bjó hann í húsmennsku og þó í heimili með
ifósturbróður sínum Samúel Björnssyni og Theódóru Guðna-
dóttur konu hans. Þetta yfirlætisleysi haggaði engu um það,
að ætíð var litið til Magnúsar sem eins af fremstu mönn-
um sveitarinnar, enda var honum ætíð treyst og samferða-
mennirnir báru til hans þakkarhug.
Magnús var samvinnuiþýður í félagsstörfum og á heim-
ili. Frá árinu 1934 var tví- þrí- og einhvers konar sambýli
á Höllustöðum og áður var þar húsfólk og ætíð góður heim-
ilisandi þar sem Magnús kom við sögu. í opinberum störf-
um ástundaði hann réttsýni og yfirvegun. Eignaðist ekki
óvildarmenn en vinfengi og tiltrú allra sem fengu reynslu
af störfum hans.