Breiðfirðingur - 01.04.1977, Blaðsíða 26

24
BREIÐFIRÐINGUR
Verksmiðjan greiðir 3 þúsund krónur á skorið tonn. Fari
framleiðslan yfir 40 tonn fá þangskurðarmenn 4 þúsund
krónur á tonn. Heitt vatn sem notað er til þurrkunar á þang-
inu er nú af skornum skammti og 'hefur jafnvel farið niður
fyrir 40 sekúndulítra. Nóg heitt vatn er á Reykhólum og
sá hamlandi þáttur er því aðeins tímabundið vandamál,
þar sem bora á eftir meira af heitu vatni í haust.
Til þess að hægt væri að gera Reykhóla að þörunga-
verksmiðjuþorpi þurfti að gera höfn. Um höfnina á Reyk-
hólum fer allt hráefni til verksmiðjunnar svo og fullunnar
vörur. Með hverju árinu sem líður verður höfnin ríkari
þáttur í lífi Reykhælinga. Nú mun geta lagzt að bryggju
1000 lesta skip. Hafa verður það hugfastí að Reykhóla-
böfn er eina „höfnin“ við innanverðan Breiðafjörð.
Hráefnið sem Þörungaverksmiðjan notar er þang, en oft
er ekki gerður greinarmunur á þangi og þara. Á þeim er
mikill munur, þó að báðar tegundirnar séu þörungar.
Þangið vex á klöppum og steinum við ströndina. Þarinn
er stórvaxnari og vex á meira dýpi. Þarinn hefur ekki verið
nytjaður enn sem komið er, en hann hefur líka að geyma
bina eftirsóttu alginsýru. Um heiti og flokkun þörunga er
lítið ritað í uppsláttarritum okkar svo að von er að fólk
rugli þessum heitum saman.
Orsakir til hinna miklu rekstrarörðugleika má rekja til
sláttulallanna, en þeir hafa ekki staðizt þær vonir sem við
þá voru bundnar. Afköst þeirra eru helmingi minni en til-
raunir sýndu. Á sínum tíma lánuðu Skotar sinn eina
sláttulalla (okkar eru nú 11) til þess að gera tilraunir með.
Þá var óvenjugott veðurfar, svo afköst urðu mikil. Sláttu-
lallarnir munu ekki geta athafnað sig þegar vindhraði er