Breiðfirðingur - 01.04.1990, Qupperneq 160

158
BREIÐFIRÐINGUR
Tungusveit í Strandasýslu. Verður hans eigi getið hér meir.
Svo virðist sem áhugi Jóns Svartnasa hafi mikið minnkað
á heimilisfólkinu eftir lát Guðmundar. Eftir það snéri hann
sér aðallega að Sigmundi og Ingibjörgu systur sinni sbr.
sagnir Ólínu Andrésdóttur.
Sigmundur giftist Guðnýju Guðmundsdóttur frá Hvítadal
í Saurbæ. Pau búa fyrst í Lambanesi í Saurbæ, svo á Skálds-
stöðum í Reykhólasveit og síðast í Fjarðarhorni í Gufudals-
sveit. Sigmundi er svo lýst af samtímamönnum sínum:
Hann hagorður vel, kátur og skemmtinn vel, gat náð rómi
úr hvers manns munni og hermdi eftir hljóðum dýra. Hann
var góð skytta og neytti þar raddar sinnar óspart er hann
gaggaði tófur til sín. Hann var smiður góður bæði á tré og
járn, bóngóður með afbrigðum og vinsæll maður.
Þetta allt eru miklir kostir. En samt var það eitt, sem
fylgdi Sigmundi ævilangt. Það var sýnin, minningin frá því
er þeir bræður Guðmundur og hann drógu lík Jóns heitins
Jónssonar frá Svarfhóli til bæjar heim að Kleifum: Náfölt
andlit með dökkum tóbaksslettum á nefi og efri vör. Þessi
sýn kom honum oft fyrir sjónir er dimma tók á kvöldin og
olli honum óhug og myrkfælni.
Sigmundur bjó á Skáldsstöðum og var fremur fátækur.
Þótti honum kotið vera rýrt og þröngt um sig þar. Hann
hugði því gott er hann fékk Fjarðarhorn í Gufudalssveit til
ábúðar vorið 1895. Fjarðarhorn var talin góð fjárjörð með
afbrigðum og slægjur góðar miðað við stærð jarðar. Þar taldi
Sigmundur sig geta búið vel. En því miður var stutt í búskap
hans í Fjarðarhorni.
Það var 30. nóvember 1897 að Sigmundur fór norður yfir
Kollafjarðarheiði að Arngerðareyri. Þar var þá verslun og
ætlaði Sigmundur að kaupa þar eitthvað smálegt fyrir jólin.
Á Arngerðareyri hitti Sigmundur Guðbjart Árnason. Var
hann úr Múlasveit og kom norður yfir Skálmardalsheiði.
Var hann í sömu erindum og Sigmundur. Varð það að sam-
komulagi á milli þeirra að þeir skyldu verða samferða suður
yfir Kollafjarðarheiði daginn eftir, 2. desember. Gisti Guð-