Fróðskaparrit - 01.01.1954, Blaðsíða 112

118
Viðbót til Hieracium-gróðurin
longe pilosa, praesertim in nervo dorsali, supra pilis brevi-
bus vel subglabra, ad margines longius ciliata. Folia caulina
numero 2; inferius bene evolutum, interdum ad basin
approximatum, longiuscule petiolatum—'subsessile, ovato-
lanceolatum, acutum, basi brevius attenuatum, nunquam
cordatum, infra medium subulate parvo-dentioulatum, supra
leviter pilosum—glabrurn. subtus pilosum et flocciferum;
folium superius parvum, breviter alato-petiolatum, minute
sparsimque denticulatum, in axilla follii capitulo abortivo
praeditum. Capitula evoluta numero 3—4. Acladium 20—
25 mm longum, ramis aequantibus vel parum superantibus.
Pedunculi valde graciiles, arquati, floccis pilisque dense ve-
istiti, eglanduli. Involucra 12—14 mm alta, obscure virentia,
basi obconica—ratundata, abundanter, praesertim in mar-
ginibus, floccosa, ubique pilis albo-canescentibus sat cre-
bris vestita, eglandula. Squamae apice vix albo-comatae, ex-
tremae sublaxae, oblongae, breves et obtusae, intermediae
vix latae, lanceolatae, semiobtusae—acutae, intimae longius
subulato-cuspidatae, viridi-marginatae. Ligulae longius den-
tatae, apice nudae. Styli sicci nigro-fusci.
Streymoy: Saxun (R. Rasmussen, 12/7 1936).
H. saxunense er nærskyld H. subcordifrons Dahlst., men
hon víkir frá hesum slagnum við at hava klæntrasligari og
lægri vokstur, mjærri og longri innaru stovnbloð og legg-
blaðið longri niðri. 011 bloðini hava algronan lit, meira og
minni hærd á ovara borði og ikki hjartavaksin. Kurvareiv-
bloðini eru mjærri, spísikari og skilliga loðin av stjbrnu-
hárum. Eg havi samanborið mong eintbk av H. subcordifrons
frá ymsum vakstrarstbðum við hetta eintak. Men av tí at eg
havi ikki verið forur fyri at finna milllumstig teirra millum,
haldi eg tað vera rættast at rokna hana til eitt slag fyri seg.