Morgunblaðið - 16.06.1988, Blaðsíða 62

62
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. JUNI 1988
Karólína Á. Guðmimds-
dóttirfrá Rafnkels-
stöðum — Minning
Fædd 22. september 1921
Dáin 8. júní 1988
Fyrir alla ást og blíðu,
öll'þín þakka barnabörn,
því að bæði í blíðu og stríðu
best þú reyndist þeirra vörn.
Þú varst fljót að þerra tárin
þegar eitthvað hryggði lund,
þó að djúpu sorgarsárin
sviðu þér að hinstu stund.
(Aftanskin R.G.
Kristín Guðmundsdóttir.)
Amma okkar, Karólína Ásthildur
Guðmundsdóttir, lést miðvikudag-
inn 8. júní. Það var alltaf gott að
koma til hennar í kaffi og spjalla
saman um daginn og veginn. Hún
var alltaf heima þegar við komum
til hennar. Það er erfitt að trúa því
að hún sé farin frá okkur. Við þökk-
um henni fyrir hvað hún var alltaf
góð við okkur og við munmum
sankna hennar ömmu okkar mjög
mikið.
Helgi, Ásthildur og Haukur
Þó að endi æviþráður
andinn starfar glaður, fijáls,
tengdur ykkur eins og áður
okkur þó sé vamað máls.
Ennþá saman liggja leiðir
lokið þó sé hérvist manns,
allir era gangar greiðir
á geislavængi kærleikans.
(Aftanskin R.G.
Rannveig Guðnadóttir.)
Tengdamóðir mín, Karólína Á.
Guðmundsdóttir, eða Kalla eins og
hún var alltaf kölluð, er dáin. Ég
kynntist henni fyrst fyrir 12 árum,
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÁRMANN BJARNFREÐSSON,
Birkihlfð 20,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsunginn frá Hveragerðiskirkju laugardaginn 18. júní
kl. 14.00. Jarösett verður í Kotstrandarkirkjugarði.
Sætaferð verður frá Hótel Esju kl. 13.00.
Kristfn Óskarsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faöir okkar, tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR PÁLSSON
fyrrverandi verkstjóri,
Hvassaleiti 16,
andaðist laugardaginn 11. júní.
Þóra Stefánsdóttir,
Páll Ólafsson, Hjördís Torfadóttir,
Stefán Ólafsson, Bára Björk Lárusdóttir,
Svava Júlfusdóttir, Gunnar Einarsson
og barnabörn.
+
Eiginkona mín, móðir, tengdamóöir og amma,
KARÓLÍNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Rafnkelsstaðavegi 3, Garði,
verður jarðsungin frá Útskálakirkju fimmtudaginn 16. júnfkl. 14.00.
Sigurður Bjömsson,
Guðmundur K. Helgason, Guðrún B. Hauksdóttir,
Sævar Þór Sigurösson,
Erla Björk Sigurðardóttir,
Rafnkell Slgurösson
og barnabörn.
+
Jaröarför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu
KRISTÍNAR JÓNSDÓTTUR,
frá Lindarbrekku,
verður gerð frá Garöskirkju, Kelduhverfi, laugardaginn 18. júní
kl. 14.00.
Ingibjörg Indriðadóttir,
Björg M. Indriðadóttir,
Gunnlaugur Indriðason,
Gunnar Indriðason,
barnabörn og
Jón G. Stefánsson,
Haraldur Þórarinsson
Guörún M. Jónsdóttir,
Kristveig Árnadóttir,
barnabarnabörn.
+
Hjartkær eiginkona, móðir, tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐRÍÐUR SIGURÐARDÓTTIR,
SJólyst,
Stokkseyrl,
verður jarðsungin laugardaginn 18. júní frá Stokkseyrarkirkju
kl. 14.00.
Haraldur Júlfusson,
Hjördfs Ingvarsdóttir,
Edda Karen Haraldsdóttir, Baldur Gunnarsson,
Ragnheiður Haraldsdóttir, Björn Eggert Haraldsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Kveðjuorð:
Anna Pjeturss
þegar ég fór með eiginmanni
mínum, í fyrsta skipti, að hitta verð-
andi tengdafólk mitt. Ég var spennt
og kvíðin, en ég fann fljótlega að
það var óþarfi. Kalla tók mér opnum
örmum þá og reyndist mér alla tíð
síðan sannur vinur. Alltaf hafði hún
tíma og vilja til að rétta hjálpar-
hönd, þrátt fyrir að hún gengi ekki
alltaf heil til skógar. Ég þakka
Köllu fyrir öll notalegheitin þann
tíma sem við áttum samleið. 12 ár
eru ekki langur tími en þessi tími
var mér ákaflega dýrmætur. Skoð-
anir okkar á hinum ýmsum málefn-
um voru oft ólíkar, en hreinskilni
og heiðarleiki einkenndu samskipti
okkar alla tíð. Missir okkar sem
eftir lifum er mikill, en minningin
um góða eiginkonu, móður, tengda-
móður og ömmu mun lifa og gefa
okkur styrk í sorg okkar. Ég kveð
Köllu nú með þökk og virðingu, og
óska henni góðrar ferðar á land
hins óþekkta.
Hjartans kveðja í hinsta sinni,
hvíld er mjúk við grafarskaut,
lokið þá er lífsbrautinni,
læknast sérhver jarðlífsþraut.
Horfin ert þú af qónarsviði,
sólbjarminn þar fegurst skín,
býr þú nú og blunda í friði,
blessuð veri minning þín.
(Aftanskin, Kristín Guðmundsdóttir.)
Dúna
Fædd 1906
Dáin 1988
Anna Pjeturss, fyrst íslenzki
kvenpíanistinn, lézt 27. maí 1988,
og er hvorugt á mínu færi að skrifa
um, tónlistarstörf eða kvenna-
frama. Vona ég, að aðrir, mér fær-
ari, verði til þess að gera því góð
skil. Kunningsskapur minn við
Onnu Pjeturss var af öðrum rótum
runninn. Var það Þorsteinn Jóns-
son, bóndi á Ulfsstöðum, sem stillti
svo til, að við kynntumst, og fannst
mér það þá allmikið í ráðizt. Um
Onnu vissi ég það, að hún var talin
afburða píanóleikari, hafði numið
hjá þeim beztu í Danmörku; og eft-
ir því sem ég síðar frétti, hafði
Carl Nielsen, sinfóníuskáld Dana,
spáð henni því, að hún gæti orðið
einn af meisturum listarinnar (en
af verdens Store). En ég komst
fljótt að því, að það var ekki vandi
að umgangast Önnu Pjeturss.
Hreinlyndari og opinskárri mann
er naumast hægt að hugsa sér, en
slíku geði fylgir oft eindregin góð-
vild. Kynni mín og konu minnar við
Önnu Pjeturss urðu löng og góð,
og tel ég það mikið lán, að fundum
okkar skyldi bera saman. Og gaman
var að heyra þær tala saman. Þar
var farið á þeim kostum í samtali,
sem ég held að eingöngu sé lagið
konum, og þeim einum, sem vel eru
talandi í íslenzku.
Ekki var íslenzka Önnu óaðfinn-
anleg; þar var eitthvað eftir af
dönskskotnu Reykjavíkurmáli alda-
mótatímans (sem hún lagði sig þó
jafnan fram um að leiðrétta), en
slfkt var aðeins sem hismi eða reif-
ar utan á kjamanum, því að hinn
mikli hugur og hið stóra skap lyftu
alltaf máli hennar, þannig að aldrei
urðu eyður eða skörð í athygli
manns, meðan Anna talaði. Lengst-
um var ég áheyrandinn, eins og ég
hef víðast hvar verið í þessu lífí,
en alltaf átti ég áheym vísa, ef ég
hafði eitthvað raunverulegt að
segja.
Anna var hin önnur í aldursröð
bama þeirra dr. Helga Pjeturss og
Kristínar Brandsdóttur frá Hall-
bjamareyri; hin vom Pjetur Hamar,
sem dó ungur, Helga, gift Matt-
híasi Matthíassyni Einarssonar, og
Þórarinn Pjeturss, giftur Svövu
Pjeturss. Foreldrar Ónnu skildu,
þegar hún var bamung, og þó að
hún væri jafnan hjá góðu fólki, taldi
hún þetta hafa verið ólán fyrir sig.
Hún dáði mjög föður sinn og þótti
vænt um hann, og sagði margt af
þolgæði hans og stillingu gagnvart
ýmsum áföllum. Af kynnum við
Önnu varð mér enn betur ljóst en
áður, hvem mann heimspekingur-
inn faðir hennar hafði að geyma.
Anna Pjeturss dáði ekki aðeins
föður sinn, heldur mætti jafnvel líta
svo á, að hún hafi fómað sér fyrir
hann, þegar honum reið mest á og
erfiðustu árin af mörgum erfiðum
fóm í hönd. Hinn glæsilegi listafer-
ill, sem að líkindum hefði beðið
hennar, var yfirgefinn, og um nærri
tuttugu ára skeið hélt hún heimilið
á Smiðjustíg 5, þangað til Helgi
Pjeturss dó, árið 1949. Síðar bjó
Anna Iengi í íbúð sinni á Kapla-
skjólsvegi 41, vestur í bæ, og þar
vom kynni okkar hjóna við hana
mest. —
Eitt af því, sem mest einkenndi
Önnu Pjeturss, var, hve næm hún
var og skarpskyggn á það sem fram
fór. Þessi dökkbláu augu hennar
(lík augum móður minnar, en
mjórri, held ég) vom svo eldsnör
og mér liggur við að segja: alsjá-
andi, að það hefði ekki verið heigl-
um hent að fara á bak við hana
með neitt, meðan hún var uppi
standandi og megnaði nokkuð.
Hvað hefði getað orðið úr slíkri
konu, ef heilsa, skilyrði og við-
fangsefni hefðu leyft? Orkan, sem
býr í þessu fólki, virðist vera éins
og óþijótandi, og kemur mér þar
fyrst í hug að jafna til við ömmu
hennar, Önnu Vigfúsdóttur Thorar-
ensen, konu Péturs bæjargaldkera,
sem „kenndi hálfu landinu á píanó
í meira en hálfa öld“, en hækkaði
aldrei gjaldið við nemendur sína.
Hefur þeirrar konu naumast verið
minnzt að verðleikum ennþá.
Anna giftist ekki og eignaðist
ekki bam, og var það skaði mikill,
því hlýrri og umhyggjusamari móð-
ur hefði barn varla getað átt. Mikið
vinfengi var með henni og Aage
Nielsen, dönskum myndlistar-
manni, sem hér dvaldi lengi og mun
hann hafa unnið gott starf varð-
andi sögu Reykjavíkur. Til er falleg
höggmynd eftir hann af Önnu, og
einnig teikningar.
Vor musteri era rústir og rof
rönn ein og hróf sinnar upphafs myndar,
segir skáldið Einar Benediktsson.
Þó að margt líf sé eins og rústir
einar, vegna andstreymis, skyldi
enginn láta hug sinn myrkvast yfir
þeirri staðreynd. Skínandi framtíð
bíður, og rústirnar eru aðeins
vísbending um þær hallir, sem reisa
má og reistar munu verða.
Þorsteinn Guðjónsson
+
Elsku litli drengurinn okkar, bróðir og barnabarn,
SVEINN STEFÁNSSON,
lóst 13. júní.
Díana Sigurðardóttir, Stefán Sveinsson,
Aðalbjörg Stefónsdóttir,
Sandra Dögg Stefánsdóttir,
Aðalbjörg Bjarnadóttir, Guörún Karlsdóttir.
+
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við andlót og útför
JÓNS G. ODDSSONAR,
Hörðalandi 20,
Bergljót Björnsdóttir,
Áslaug Jónsdóttlr, Magnús I. Jónasson,
Þórður Jónsson, Björg Kofoed-Hansen.
+
Þökkum innilega samúð og hlýhug við andlát og útför föður okkar,
tengdaföður og afa,
STEINDÓRS JÓNSSONAR
frá Goðdölum f Skagafirði.
, Fyrir hönd systkina minna, tengdabarna og barnabarna,
Ingveldur Steindórsdóttir.
+
Hjartans þakkir til allra sem sýndu okkur hlýhug og samúð við
andlát og jarðarför mannsins míns og föður,
SIGURÞÓRS HERSIS.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðlaug Pálsdóttir,
Gylfi Páll Hersir.