Alþýðublaðið - 24.12.1940, Blaðsíða 9

ALÞÝÐUBLAÐSINS
9
Hvað hefir breytt þeim svona skyndilega? — Til þessa
hefir hún nánast eiskað þá báða, þessa ungu nágranna
sína, án þess að gera sér ljósia grein fyrir því, hverjum
þeirra hún vikli heldur fyigja, ef þeir kæmu einhvern
daginn og bæðu um hönd hennar. En nú er sem þeir
séu báðir horfnir og í þeirra stað komnir bráðókunnugir
tnenn í bónorðsför. Já gersamlega ókunnir hvor öðr-
um og óskyldir, því að þeir taka ekkert minnsta tillit
hvor til annars. Og dúfan verður hrædd og biður þá að
gefa sér frest — en þeir vilja engan frest — Goðadalur
bíður eftir nýjum húsráðendum og sá, sem fyrr getur
sagt: Ég hefi fest mér konu, sem er samboðin ættaróðal-
iniui — hann stenduir nær því*að fá óðai'sréttinn. Þessvegna
gela þeir ekki gefið Hallveigu Snæb|amardóttur á Stóru-
völlum frest, heldur heimta svar hennar samdægurs,
hvor um sig. — Þá verður hún ennþá hræddari við þessa
ókunnu menn og fer að gráta.
„Hvers vegna ertu orðinn svona, Freysteinn ?“ segir
hún við þann, sem varð fyrri til að flytja bónorðið —
og svipuð voru svörin, sem ég fékk kvöldið eftir.
Ég vissi þegar Freysfeinn fór — og ég sá, að hann var
ekikert glaður, þegar hann kom aftur. Og ég hugsaði:
Hún hefir hafnað honum. Það er bezt að ég reyni. Hvaða
synd er að biðja stúlku, sem er hvort sem er búih að
hafna bróður mínum? — En Hallveig var líka hrædd við
mig og hvarf mér, eins og sólargeislinn, sem enginn getur
handsamað, en aðeins vermst við, á meðan ekki var eftir
honum seilzt með harðri hendi.
Þannig er því varið með allt hið bezta í lífinu. Það
verður iivorki heimtað né tekið með valdi.
EN JÖRÐIN, sem nú hafði okkur bróður minn aiger-
lega á valdi sína, blés Freysteini slægðarráði í
brjóst. Heldur en að bíða og rnissa máske bezta húsfreyju-
efni dalsins, skyldi hann fá hennar með brögðum. Hann
fór á fund hreppstjórans, föður hennar, og flutti bónorð
sitt við hann — lét á sér skilja, að hann yrði einvaldur í
Goðadal — sagði það að vísu ekki berum orðum, en
Snæbjöm, faðir Hallveigar, sló því föstu, að svo yrði,
vegna þess, hvemig bróðir minn talaði. Þetta var fyrsta
og máske eina ódrengskaparbragðið, sem hann gerði á
æfi sinni, og upp frá því nagaði ormur illrar samvizku
hjartarætur hans. Illa hefir mér oft liðið öll þessi út-
legðarár, en ver hefir Freysteini bróður mínúrn liðið,
þótt hann fengi allar óskir sínar uppfylltar: yrði eigandi
allrar Goðadialstorfunnar og fengi Hallveigu á Stóru*-
völlum fyrir konu.
Til þess að geta notiö gæða þessarar jarðar, sém við
byggjum, og vonarinnar um annað lif — þarf siamvizkan
að vera hrein. Og samvizka Freysteins bróður míns var
ekki hrein frá þeim degi, sem hann talaöi við föður
Hallveigar.
— Hvað gamli maðurinn gerði? Jú — hann gekk fast
að dóttur sinni, að takia bónorði Freysteins — sagði henni,
að annað eins tilboð fengi hún aldrei. „Hinn sonurinn
ætlar víst út í lönd,“ mælti hann, því að hann vissi ekki
betur.
Hallveig þagði. : j
H.f. Eimskipafélag íslands
sendir viðskiptamönnum sínum um land allt beztu
Jóla-óskir.
GLEÐiLEG JÓU
V erksmið j uútsalan
Gefjun — Iðunn.
GLEÐILEG JÓL!
G. Helgason & Melsted h.f.

GLEÐILEGJÓL!
Gisli J. Johnsen.

GLEÐILEGJÓL!

Guðmundur Gunnlaugsson,
Njálsgötu 65.
Hafliði Baldvinsson
óskar sínum gömlu og góðu viðskiptavinum
GLEÐILEGRA JÓLA
GLEÐILEG JÓL!
Heitt & Kalt.
#######^####|-
l##########################################^