Alþýðublaðið - 24.12.1940, Qupperneq 25

ALÞÝÐUBLAÐSINS
25

John P. O’Bríen;
herramaðurinn.
TÍU ÁRA HNOKKINN, Jimtny Clark, sat ókyrr á
stólnum. Hann var ekki ýkjahrifinn af því, að
þtirfa að sitja grafkyrr inni í herbergi, þar sem full-
orðnir voru að tala saman, einkum þegar hann heyrði
íeikbræður sina, Clem Brown og Bruce Thomas, vera
með hávaða og Íæti úti fyrir, En faðir hans hafði sagt
honum, að hann yrði að haga sér eins og ofurlítill
herramaður, meðan Joe föðurbróðir hans og Lucy
frænka væru í heimsókn. Ef hann bryti það boðorð
skyldi hann tala f einrúmi við drenginn sinn, þegar
gestirnir væru farnir. Slík og þvílík samtöl fóru venju-
lega fram í eldiviðarskýlinu.
Jimmy óskaði þess heitt og innilega, að Lucy frænka
talaðí ekki svona mikið, að minnsta kosti ekki um frú
Nicholson. Erú Níchölson var bezta manneskja, jafn-
vel þótt hún léti hann stundum sitja eftir fyrir að
kasta bréfkúlum í kennslutímanum eða hrekkja sessu-
nautínn.
Jimmy horfði ranhsóknaraugum á Joe frænda. Hann
talaðí líka alitof míkíð. Það var ekkert smáræði, sem
því lá á hjarta þessu frændfólki hans. Hvað hafði ung-
frú Nicholson gert honum á móti skapi? Það var
ósennilegt, að það kæmi honum við, þótt hún færi á
dansleiki, eða spilaði bridge við vini sína og kunn-
ingja. Mamma og pabbi spiluðu á spil og fóru í leik-
hús, og enginn fann að því. Auðvitað var pabbi mik-
ill maður, aðalbankastjórinn í borginni og allt það.
Jimmy andvarpaði og leit bænaraugum á pabba
sinn. Hann langaði svo mikið út að leika sér. En pabbi
hans svaraði ekki augnatilliti hans, og hann hjúfraði
sig ofan í stólinn.
— Ég segi bara það, sagði Joe frændi í fyrirlitning-
arróm, að kennslukona, sem fer á dansleiki og spilar
á spil, gefur börnunum ekki fagurt fordæmi. Þessu
hélt ég líka fram á fundi skólaráðsins.
— Og svo er hún alltaf að flækjást um með þess-
um Stan Elridge, bætti Lucy frænka við. í gær, þeg-
ar við Joe vorum að koma heim var klukkan nærri
því tólf. Við sáum ungfrú Nicholson sitja við hliðina
á Stan í bílnum hans. Hann hélt utan um hana og ég
sá ekki betur en þau væru að kyssast. Sýndist þðr
það ekki, Joe?
— Ég fæ nú samt ekki séð, að frú Nicholson hafi
gért neitt, sem skólaráðið þurfi að ásaka hána fyrir,
sagði faðir Jimmys. Stúlkan hefir fullkomlega leyfi til
að skemmta sér, ekki sízt fyrst hún er svo ógæfusöm
að vera kennslukona í smáborg, þar sem allir eru með
nefið niðri í því, sem þeim kemur ekki við.
— En, Henry, sagði frú Clark ásakandi. Auðvitað
Frh. á bls. 33.
OLE0ILEG JÓL!
Smjörlíkisgerðin Ljómi.
GLEÐILEO J Ó L!
Verzlunin Snót.

GLEÐILEG JOL!
Hótel Skjaldbreið.
VETRARHJALPIN
óskar öllum bæjarbúum
GLEÐBLEGRAJÓLA
GLEÐILEGRAJÓLA
óskum við öllum viðskiptavinum okkar.
Kjötbúðin Borg.
Gleðileg jól!
Menningar-
og fræðslusamband alþýðu.
\