Alþýðublaðið - 24.12.1940, Blaðsíða 23
ALÞÝÐUBLAÐSINS
23
En lögregluforinginn 'hótaSi að brjóta upp hurðina, ef
hún opnaði ekki þegar í stað. Hún svaraði hlæjandi:
— Gott og vel, herrar mínir, komið þið þá inn, ef
þið eruð ekki feimnir við að koma inn í svefnherbergi
konu.
Lögreglan gekk inn og lá hún þá allsnakin í rúminu.
Hún reyndi að brosa, en það var uppgerð, sem ekki
vildi heppnazt. Skömmu seinna smullu handjárnin um
úlnliðina á henni. Hún neitaði að klæða sig. Einn af
lögregluþjónunum sveipaði þá utan um hana kápu sinni
og bar hana út í bílinn.
TVEIR leynilögregluþjónar, sem settir höfðu verið
á vörð um húsið, skýrðu nú frá því, að rétt áður
hefði komið vel búinn maður í skrautlegum bíl cg spurt
næturvörð hússins eftir frú Hari. Þegar honum var
sagt, að nokkrir menn væru nýfarnir upp til hennar,
virtist ætla að líða yfir hann, en hann hafði flýtt sér
svo í burtu, að ómögulegt hafði verið að stöðva hann
og það hafði verið svo dimmt, að ekki var hægt að ná
númeri bílsins.
í kvennafangelsinu í St. Nazaire, sem hún var flutt
til, harðneitaði hún að svara. Dr. Clunet, einn af þekkt-
ustu lögfræðingum í París, tók að sér að verja hana.
Hún var ákærð fyrir landráð og njósnir.
24. og 25. júlí árið 1917 var hún leidd fyrir dómar-
ana, en dómararnir voru 12 herforingjar. Hún játaði
að hún hefði tekið á móti peningum frá Þjóðverjum
— en hafði hýn ekki leyfi til þess að þiggja peninga af
hinum fjölmörgu aðdáendum sínum, hverrar þjóðar sem
þeir vcru?
Þegar leið á réttarhöldin ákvað hún að slá út síðasta
háspilinu.
— Já, dómarar, hrópaði hún. — Ég er njósnari og
ég hefi birt hernaðarleyndarmál, þýðingarmikil hemað-
arleyndarmál. Með minni hjálp hafa verið eyðilagðir
margir þýzkir kafbátar og Zeppelinloftför. Síðasta á-
rás Þjóðverja við Rheims fór í handaskolum — vegna
njósna minna. Fáið upplýsingar um „Carmen“ á upp-
lýsingaskrifstofunni.
Verjandi hennar talaði í fimm klukkutíma og bar
fram m. a. þá spurningu, hvers vegna le Doux hefðf
ekki verið yfirheyrður sem vitni.
Dómararnir ræddu saman í þrjá klukkutíma. Þegar
þeir komu inn í dómsalinn brosti Mata Hári til réttar-
forsetans, myndarlegs herforingja, sem leit undan.
— í nafni frönsku þjóðarinnar dæmd til dauða.
Hún greip hendinni til munnsins.
— Það er ómögulegt, hrópaði hún. En í sama bili
náði hún valdi á sér og gekk rólegum skrefum til klefa
síns.
Poincaré forseta var send bón um náðun, en henni
var synjað. Hún dó hetjulega. Fangelsislæknirinn
bauðst til að deyfa hana með morfíni eða gefa henni
flösku af kampavíni, en hún hafnaði hvorttveggju. í
þess stað óskaði hún eftir presti, til þess að biðja með
sér um nóttina. Prestinum fékk hún bréf, sem átti að
VERKAKVENNAFÉLAGIÐ FRAMSÓKN
óskar félagskonum sínum og allri alþýðu
GLEÐILEGRAJÖLA
STJÓRNIN. ::
A. S. B.
óskar meðlimum sínum
GLEÐILEGRA JÓLA
Stárfsstúlknafélagið Sókn
óskar öllum meðlimum
sínum og allri alþýðu
GLEÐILEGRA JÓLA
og farsæls nýjárs.
GLEÐILEGRAJÓLA
V
óskar öllum meðlimum sínum.
Tðia. félav verksmiðitifólks.
Nót, félag netavinnufólks,
, óskar meðlimum sínum
GLEÐILEGRA JÓLA
GLEÐILEGJÓL!
Félag ísl. hljóðfæraleikara.
GLEÐILEGRAJÓLA
óskar öllum meðlimum sínum
Bakarasveinafélag íslands.