Alþýðublaðið - 24.12.1940, Blaðsíða 29

ALÞÝÐUBLAÐSINS
Sumar á Framnesi.
Frh. af 17. síðu.
alltaf liðlegir og góðir við mig, það fann ég f>ó að ég
skyldi þá illa. Svo var það á iaug'airdagskvöldi viku
seinna, að NorÖmennirnir gerðu sér dagamun og fengu
sér vel í staupinu. Ég var sofnaður, en vaknaði brátt
aftur vfð mikla háreisti. Ég lá í efstu 'koju (þriðju hæð)
og gægðist undan teppinu, en þorði ekki að láta neitt
á mér bæra, enda var voðalegur gauragangur niðri á
gólfinu. Sumir sátu við langborðið með fiöskur og krúsir
fyrir framan sig, og voru annað kaistið að staupa sig.
Sumstaðar stóðu tveir eða þrír saman úti á góifinu og
þráttuðu um eitthvað og bjuggu sig til að slást ú.t af
því, en þegar til alvarlegria átaka ætlaði að koma var
gengið á milli af einhverjium öðrum, og lét „Óðinn“
þar að sér kveða og var þá hávær. Þeim fækkaði alltaf
smátt og smátt, sem uppi stóðu, en ekki varð alveg
hljóát í bragganum fyrr en fcomið var undir morgun. Það
skifti sér enginn neitt af mér*um nóttina, og lofaði ég
guð fyrir það, því að ég var alltaf hálf hræddur. Daginn
eftir flutti ég burt frá Norðmönnunum þvi þá losnaði
Ikója í íslemdingabraggamum.
Þetta vor hafði hettusótt gert töluvert vart við sig
á stöðinni, og þegar ég flutti í braggann til Islending-
anna var ungur maður norðan úr Vatnsdal að koma á
fætur eftir að hafa legið í henni. Leið svo rúm vika, en
þá veiktist ég af hettusótt, bólgnaði uindir kjálkunum
og fékk dálítinn hita. Ég fór þó á fætur á öðrum degi
og snérist eitthvað fyrir kokkinn, en næsta morgun var
ég orðinn talsvert vedkari en áður. Lá ég á aðra viiku
og var kokkurinn læknir minn, en ég þurfti að hafa
biývatnsbakstra. Ég var illa útbúinn að rúmfötum, og
spurði kokkurinn hvort enginn gæti léð mér eitthvað ofan
á mig til viðbótar, en menn sögðust ekki hafa rúmföt
aflögu, og það var víst satt. En Guðmundur Guðmunds-
son frá Reykjavík, sem ýmsir kölluðu Gvend strollu, sýndi
þá drenglyndi sitt. Hanjn tók hlýja rekkjuvoð úr rúminu
sínu og lánaði mér, og vildi ekki taka hana aftur fyrr
en dvalartíma okkar þárna viar lokið; finnst mér skylt
að minnast þessa hér. — Það munu hafa verið allt að
því 20 Islendingar þama um sumarið. Voru flestir þeirra
í sama bragga. Á lofti all rúmgóðu. Loftinu var að vísu
sikift um miðju með milligerð, en það stóðu oftast opnar
dyr á milii .Rúmin voru meðfram hliðum báðurn megin,
og var þetta ekki ólíkt íslenzkri baðstofu. Það var glatt
á hjalla þama með köflum, því að það voru gamansamir
menn innan um.
Matreiðslumenn voru tveir, og var annar þeirra ís-
Iftnzkur, Dýrfirðingur að rnig minnir. Kristjáu að nafni.
Hann var búinn að vera í Nonegi, og var orðinn töiuvert
norskublandinn. Hann pantaði ýmía smámuni fyrir menn
á hvalstöðinni, og fékk það venjulega með „Ölphu".
Einu sinni pantaði maður sér úrfesti, og var gert eitt-
hvert skop út af því, og myndaðist þá heilmikill bragur,
29

Gleðileg jól!
Alþýðuprentsmiðjan. h f.

GLEÐILEGJðL!
Tóbakseinkasala ríkisins.
GLEDILEGJÓLS
Kexverksmiðjan Frón h.f.
GLEÐILEG J ÓL1
íshúsið Herðubreið.
GLEÐILEG JÓL!
H.f. Kexverksmiðjan Esja.
GLEÐILEGRAJÓLA
OGNÝJÁRS
óskar öllum
Verzlun G. Zoega.